Πολύς θόρυβος δημιουργήθηκε πρόσφατα με τα δημοσιεύματα συστημικών ΜΜΕ, κεντρικών ως επί το πλείστον, γύρω από τα οικονομικά αποτελέσματα ελέγχου δεκαετίας (2001-2011) στην ΠΑΣΕΓΕΣ και στις άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ. Τα ποσά που αναφέρονται, ενώ σε πρώτη ανάγνωση δημιουργούν εντυπώσεις με τον τρόπο που τα προβάλουν, στην πραγματικότητα όμως είναι λογικά και φυσιολογικά αφού αναφέρονται σε έξοδα δεκαετίας μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης με ιδιαίτερες υποχρεώσεις.
Δεν είναι δυνατόν πίσω από όλα αυτά να μην κρύβονται δεύτερες σκέψεις ειδικά σε αυτούς που γνωρίζουν αλλά και ο χρόνος δεν είναι τυχαίος. Μια πρώτη σκέψη είναι ότι αυτά δεν είναι άσχετα με την αποστασιοποίηση κορυφαίων στελεχών του συνεταιριστικού κινήματος από τον πολιτικό σχηματισμό στον οποίο ανήκαν αφού το τελευταίο διάστημα με την υπογραφή τους συμμετέχουν σε μια κίνηση πολιτών που εναντιώνεται στις πολιτικές που ακολουθούν τα κυβερνώντα κόμματα.
Όμως και αυτό φαντάζει ιδιαίτερα απλοϊκό αφού το φάγωμα ενός ανθρώπου είναι μια πολύ απλή υπόθεση ιδίως από κόμματα που αυτές τις μεθόδους τις γνωρίζουν πολύ καλά και έχουν γίνει ειδικοί στην «εξαφάνιση» ανθρώπων που ενοχλούν ιδιαίτερα το σύστημα. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά στην εξήγηση τους. Οι συνεταιριστικές οργανώσεις σε όλη την Ελλάδα έχουν ένα τεράστιο πλούτο (υποδομές, υπηρεσίες, εμπορικές δραστηριότητες) που είναι ελκυστικός και δεν μπορεί ακόμη στις ημέρες αυτές να βρίσκονται στα χέρια των αγροτών.
Πρέπει οπωσδήποτε ο πλούτος αυτός να μεταφερθεί σε χέρια άλλων, αυτών που ξέρουν να πολλαπλασιάζουν τον πλούτο φυσικά για το δικό τους όφελος και όχι φυσικά για το ευρύ κοινωνικό στρώμα των αγροτών που πρέπει να μείνουν απροστάτευτοι και στις ορέξεις των λίγων και δυνατών. Η αγροτική παράγωγη όπως και το διατροφικό κομμάτι γυαλίζουν στα μάτια των ισχυρών γι’ αυτό άλλωστε και η μεθοδευμένη
οργανωμένη και συστηματική απαξίωση των συνεταιριστικών οργανώσεων προκειμένου αυτός ο πλούτος σιγά σιγά να απαξιωθεί και να μεταφερθεί στα χέρια των ισχυρών ανθρώπων της πλουτοκρατίας και πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν είναι μικρός αφού η περιουσία των αγροτών μεταφράζεται σε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ.
Ξεκίνησε από την εξευτελιστική πώληση της ΑΤΕ, την μεταφορά 700.000 αγροτών της τράπεζας στην αντίστοιχη Πειραιώς και συνεχίζεται με τις τεράστιες υποδομές, τις εμπορικές δραστηριότητες και τις υπηρεσίες. Οι αγρότες πρέπει επιτέλους να αντιληφτούν ότι πίσω από τους τίτλους των μεγάλων κρύβεται η εξαφάνιση των μικρών.