Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ρυθμιστές του αποτελέσματος των μεθαυριανών εκλογών στη Ροδόπη, θα είναι η μειονότητα και το προοδευτικό κομμάτι της κοινωνίας μας.
Η μειονότητα, όπως έχουμε ξαναγράψει, φαίνεται ότι έχει πάρει τον δρόμο της, εγκαταλείποντας τον ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο είχε δώσει συντριπτικά ποσοστά στις εκλογές του 2015, και κατευθύνεται κυρίως προς τη Νέα Δημοκρατία και, δευτερευόντως, προς το Κίνημα Αλλαγής.
Αν και το σκηνικό αντιστράφηκε πλήρως σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογές, τίποτα δεν προμηνύει ότι το «ρεύμα» από τη μειονότητα θα καταφέρει να οδηγήσει στην εκλογή δύο «γαλάζιων» βουλευτών, όπως είχε γίνει το 2015 με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Άλλωστε, οι περισσότεροι από τα επιτελεία των κομμάτων και των υποψηφίων δείχνουν να έχουν συμβιβαστεί με την άποψη ότι τα τρία πρώτα κόμματα θα εκλέξουν από μία έδρα. Το ενδιαφέρον, λοιπόν, εστιάζεται στις δυνάμεις που θα συγκεντρώσει κάθε ψηφοδέλτιο και στο ποιοι τελικά από τους υποψηφίους θα καταφέρουν να βρεθούν στις προνομιούχες πρώτες θέσεις.
Εδώ ακριβώς αναδεικνύεται ο καταλυτικός ρόλος που μπορεί να διαδραματίσει η ψήφος των πολιτών που ανήκουν στον προοδευτικό χώρο. Δεδομένου ότι στο ΚΙΝ.ΑΛ. η υπόθεση εκλογής φαίνεται σχεδόν τελειωμένη, μονόδρομος για αυτούς τους ψηφοφόρους δείχνει να είναι το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, όπου, λόγω και της απώλειας της μειονοτικής ψήφου, προβάδισμα εκλογής έχει αποκτήσει ο Δημήτρης Χαρίτου.
Και λέμε μονόδρομος, επειδή πρόκειται για ένα κομμάτι της κοινωνίας μας που δεν πρέπει να ξεχνά τα έργα και τις ημέρες της Δεξιάς και προφανώς διαθέτει τα κατάλληλα αντανακλαστικά ώστε να σταθεί απέναντι και να προσπαθήσει να αποτρέψει την επάνοδό της.