Μπορεί η Ροδόπη να έχει τον δικό της κρόκο, όπως η Κοζάνη ή τις δικές της πατάτες, όπως το Νευροκόπι, τις πιπεριές Φλωρίνης ή τα φασόλια της Καστοριάς; Δηλαδή, ένα προϊόν σήμα κατατεθέν μιας περιοχής; Οι κερασοπαραγωγοί της περιοχής απαντούν με βεβαιότητα «Ναι!»
Ο Μουμίν Ομέρ ζει στο Αγίασμα και με τον κ. Τζεμαλή, τον συνεργάτη του, αυτή την εποχή γνωρίζουν καλά τους κανόνες του «Χρηματιστηρίου των κερασιών». Τα κεράσια με τα limit up και τα limit dοwn αυτή την εποχή δίνουν ξεχωριστή ζωντάνια στα χωριά: Δύμη, Αγίασμα, Θάμνα, Ασώματοι, Φωλιά, Ρίζωμα, Μίσχο, Μέγα Πιστό και Σώστη… Από το χωράφι, στο «μεσιτικό στέκι» του κ. Μουμίν Ομέρ και από εκεί στη Μόσχα με αγάπη…
Ούτε λίγο, ούτε πολύ από την περιοχή θα συλλεχθούν 700 τόνοι κεράσια! «Σίγουρα, κοιτώντας τα τελευταία 20 χρόνια, θα έλεγα ότι η φετινή είναι η καλύτερη χρονιά» δηλώνει στις «Daily-Stories» oΜουμίν Ομέρ και σημειώνει ότι αυτές τις μέρες η μέση τιμή αγοράς από τους παραγωγούς είναι 1,70 το κιλό (ποικιλία Μπουρλά), 1,80-1,30 (ποικιλία Πετροκέρασα).
Μπορεί η φετινή καλλιεργητική περίοδος λόγω βροχών να μην ξεκίνησε πολύ καλά (το 40% της πρώιμης παραγωγής έμεινε στο χωράφι), ωστόσο, το τελευταίο δεκαήμερο του Μαΐου τους αποζημιώνει με τα χέρια των κερασοπαραγωγών να «έχουν πάρει φωτιά», γυναίκες άνδρες νωρίς το πρωί βρίσκονται κάτω από τα δένδρα με τα κεράσια να φτάνουν στο μεσιτικό του Μουμίν Ομέρ στο Αγίασμα κι από εκεί στην μακρινή Μόσχα.
