Μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων «Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ» ή αλλιώς Γηροκομείο Κομοτηνής και όμως η συμπεριφορά των διοικούντων δεν έχει καμία σχέση με τη φροντίδα των πάσης φύσεως ηλικιωμένων. Η υπόθεση στην οποία αναφερόμαστε μοιάζει με αυτήν που έγινε θέμα στα Ευρωπαϊκά ΜΜΕ και φυσικά και της Ελλάδας και αφορούσε τη στάση ενός τραπεζικού ιδρύματος που προχώρησε στην έξωση από το σπίτι της μιας υπερήλικης γυναίκας επειδή δεν μπόρεσε να πληρώσει το δάνειο που πήρε ο γιος της όντας η ίδια εγγυήτρια.
Η υπερήλικη Κομοτηναία είχε εγγυηθεί την καταβολή ενοικίων για το γιο της που νοίκιασε ένα κατάστημα ιδιοκτησίας του Γηροκομείου
Στην περίπτωση που αναφερόμαστε σήμερα συμβαίνει το ίδιο ακριβώς με τα όσα συνέβησαν στην μακρινή Ισπανία. Το ευαγές ίδρυμα προστασίας των ηλικιωμένων ήδη στράφηκε εναντίον μιας μητέρας 85 ετών που τόλμησε να βάλει την υπογραφή της και να εγγυηθεί για το γιο της που νοίκιασε ένα κατάστημα από το Γηροκομείο Κομοτηνής. Ο άτυχος επαγγελματίας νοίκιασε ένα κατάστημα με το υπερβολικό ποσό των 4.000 ευρώ όμως μετά την ενοικίαση του καταστήματος αυτό καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς από πυρκαγιά ενώ οι ζημιές που προκλήθηκαν αποκαταστάθηκαν από τον ίδιο τον ενοικιαστή, οι δε εργασίες διήρκησαν περίπου 5 μήνες, από Μάρτιο μέχρι Αύγουστο λόγω μειωμένων οικονομικών δυνατοτήτων.
Για την ενοικίαση του καταστήματος η μητέρα του καταστηματάρχη δέχτηκε να είναι εγγυήτρια έναντι καλής συμπεριφοράς του γιου της. Ο άτυχος καταστηματάρχης λόγω της φύσεως της εργασίας (fast food) πίστευε ότι τους καλοκαιρινούς μήνες θα είχε τη δυνατότητα να έχει έναν αξιόλογο τζίρο αφού το κατάστημα ήταν στην κεντρική πλατεία της Κομοτηνής.
Όμως μετά την αποκατάσταση των ζημιών το Γηροκομείο προκάλεσε δικαστικά την έξωση του επαγγελματία ο οποίος πίστευε ότι αν το αφήναν να εργαστεί θα είχε τη δυνατότητα να πληρώσει τα ενοίκια των 5 μηνών. Μετά την έξωση του από το κατάστημα και έχοντας ο ίδιος οικονομικά προβλήματα δικάστηκε για οφειλές σε ασφαλιστικά ταμεία και δημόσιο και φυλακίστηκε για αρκετό χρονικό διάστημα στις τοπικές φυλακές ενώ συγχρόνως υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και νοσηλεύτηκε για αρκετό χρονικό διάστημα.
Όμως τόσο ο πρόεδρος του Γηροκομείου όσο και τα άλλα μέλη του Δ.Σ. δεν έλαβαν υπόψη τους την τραγική κατάσταση και προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη οπότε εκδόθηκε διαταγή πληρωμής για ένα ποσό που έφτασε αισίως στις 60.000 ευρώ. Όταν κοινοποιήθηκε η διαταγή πληρωμής ο γιος προσπάθησε να γίνει ένας φιλικός διακανονισμός και να αρχίσει να πληρώνει με ένα μηνιαίο ποσό ανάλογα με τις δυνατότητες του αφού βέβαια αφαιρεθούν οι τόκοι υπερημερίας.
Όμως η πρόταση αυτή δεν έγινε δεκτή και πρόσφατα με έγγραφο της η διοίκηση του Γηροκομείου γνώρισε στον άνεργο γιο και στην ηλικιωμένη γυναίκα ότι πρέπει να πληρώσουν εφάπαξ το ποσό των 2.300 ευρώ και να καταβάλουν κάθε μήνα το ποσό των 300 ευρώ. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι η σύνταξη της 85χρονης μητέρας είναι 700 ευρώ.
Πόσα κτήματα εκμεταλλεύεται το Γηροκομείο Κομοτηνής, πόσα είναι τα έσοδα που έχει από την εκμετάλλευση της περιουσίας αυτής, πόσα είναι τα λειτουργικά έξοδα για τη φροντίδα 25 γερόντων και τέλος, ποιος ελέγχει την οικονομική διαχείριση του Ιδρύματος;
Σε περίπτωση που δεν ικανοποιηθεί το αίτημα του ΔΣ θα προχωρήσει σε κατάσχεση του σπιτιού και φυσικά στην έξωση της από αυτό. Η συμπεριφορά αυτή που καλύπτεται πίσω από δικαστικές αποφάσεις ηθικά δεν έχει καμία σχέση με το ρόλο που πρέπει να διαδραματίζει ένα εκκλησιαστικό ίδρυμα που μάλιστα έχει τίτλο «Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων». Όταν πρόσφατα οι 4 Μητροπολίτες της Θράκης κήρυξαν τον αγώνα κατά της φτώχειας των πιστών και όταν δήλωσαν την αμέριστη φροντίδα τους για τους ανήμπορους πολίτες, πως άραγε δικαιολογούνται παρόμοιες συμπεριφορές;
Είναι γνωστό ότι το Γηροκομείο Κομοτηνής διαθέτει τεράστια περιουσία την οποία εκμεταλλεύεται επί τόσα χρόνια οπότε είναι ιδιαίτερα προκλητικό να συμπεριφέρεται με τον τρόπο αυτό. Άραγε γνωρίζει ο κάθε πολίτης που καταβάλει την οικονομική του ενίσχυση στο ίδρυμα πόσα κτήματα εκμεταλλεύεται, πόσα είναι τα έσοδα που έχει από την εκμετάλλευση της περιουσίας αυτής και πόσα είναι τα λειτουργικά έξοδα για τη φροντίδα 25 γερόντων και το ερώτημα είναι, ποιος ελέγχει την οικονομική διαχείριση του ιδρύματος;
Πρόσφατα το ίδρυμα επιχορηγήθηκε με αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για την ανέγερση νέας πτέρυγας που τελικά θα είναι άχρηστη αφού δεν υπάρχει πλέον το ενδιαφέρον από ηλικιωμένους και τους συγγενείς τους να κατοικήσουν σε αυτό. Η οικονομική κρίση επανέφερε τους τροφίμους των Γηροκομείων στις κατοικίες των παιδιών.
Καταλήγοντας, θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο γιος πρότεινε να σεβαστούν τα τελευταία χρόνια ζωής της 85χρονης γυναίκας και να γίνουν κύριοι του σπιτιού μετά το θάνατο της όμως ούτε το αίτημα αυτό έγινε αποδεκτό. Σήμερα το κατάστημα που νοικιάστηκε με 4.200 ευρώ το μήνα νοικιάζεται μόλις με 1.000 ευρώ. Κι όμως δεν έγινε δεκτό το αίτημα για ελάφρυνση του χρέους!!!
