Θα μπορούσαμε να γράψουμε ότι η δημοτική παράταξη του «Σπάρτακου» δεν κατάλαβε γρι από το τι διεκδικεί η ομάδα «Φίλοι Αδέσποτων Κομοτηνής SOS», όμως επειδή δεν επιθυμούμε να θίξουμε τη νοητική τους κατάσταση, απλά γράφουμε ότι διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Γιατί άλλη εξήγηση όσο και να προσπαθήσαμε ειλικρινά, δεν μπορέσαμε να βρούμε.
Γράφει λοιπόν ο «Σπάρτακος» όσον αφορά τη διαμαρτυρία της φιλοζωικής ομάδας στην ημερίδα που διοργανώθηκε την Πέμπτη (28/11) για την κακοποίηση ζώων στο Ίδρυμα Παπανικολάου: «Είδαμε μέσα στην εκδήλωση διαμαρτυρίες κάποιων ανώνυμων – περιθωριακών να απαιτούν ελευθερία σε όλους τους σκύλους, δλδ το άνοιγμα όλων των κυνοκομείων της Κομοτηνής και την απελευθέρωσή τους στην πόλη, αγνοώντας το πρόβλημα των επιθέσεων σε πολίτες».
Προσπερνώντας τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, θα πρέπει να πούμε προς αποκατάσταση της αλήθειας ότι η ομάδα «Φίλοι Αδέσποτων Κομοτηνής SOS» δεν απαιτεί ούτε το άνοιγμα των Κυνοκομείων ούτε την απελευθέρωση όλων των σκύλων. Αυτό που απαιτεί είναι το αυτονόητο, δηλαδή την εφαρμογή της νομοθεσίας.
Τσιπάκια σε όλα τα σκυλιά (δεσποζόμενα και αδέσποτα), συνεχείς έλεγχοι, στειρώσεις, πρόγραμμα υιοθεσιών, καμπάνιες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης. Η μη εφαρμογή των παραπάνω από τη δημοτική Αρχή έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει σήμερα υπερπληθυσμός αδέσποτων με συνέπεια και τα σκυλιά να κακοποιούνται, όπως πχ με παράνομους εγκλεισμούς, αλλά και να παρατηρούνται περιστατικά επίθεσης σε πολίτες.
Και όμως, όλα αυτά ο «Σπάρτακος» είτε αδυνατεί να τα καταλάβει είτε τα διαστρεβλώνει επίτηδες. Κριτική μηδέν στην υπεύθυνη βάσει νόμου Δημοτική Αρχή και αντ’ αυτού επίθεση σε μια φιλοζωική ομάδα που το μόνο που ζητάει είναι η εφαρμογή του νόμου!
Την ανακοίνωση συνοδεύουν, όπως μας έχει συνηθίσει άλλωστε η δημοτική παράταξη, και οι ανάλογες τρομολαγνικού τύπου εκφράσεις για «εκατοντάδες Κομοτηναίους που καταλήγουν ματωμένοι στο νοσοκομείο», αλλά και για «τους υπόλοιπους που ζουν σε ένα μόνιμο καθεστώς φόβου».
Η ανακοίνωση του «Σπάρτακου»:
«Ημερίδα κακοποίησης της κοινής λογικής
Την Πέμπτη παρακολουθήσαμε την εκδήλωση που συνδιοργάνωσε ο Δήμος Κομοτηνής με το Εργαστήριο Εγκληματολογικών Επιστημών της Νομικής ΔΠΘ για την κακοποίηση των ζώων. Παραβλέποντας το γεγονός πως η έρευνα και τα συμπεράσματά της δεν είχαν και μεγάλη σχέση με την Επιστήμη, θα σταθούμε σε μερικά σημεία που δείχνουν πόσο άρρωστη είναι η Ελληνική κοινωνία σήμερα και πόσο απαραίτητο είναι να ξαναβάλουμε κάποια πράγματα στις ορθές τους διαστάσεις.
Καταρχάς είδαμε σχεδόν όλες τις Αρχές του τόπου να είναι παρούσες ή να εκπροσωπούνται. Τον μητροπολίτη, τον αστυνομικό διευθυντή της περιφέρειας αλλά και του Νομού, τον εκπρόσωπο του Δήμου Κομοτηνής και του Δήμου Ιάσμου, καθηγητές ΑΕΙ, όπως και τον εισαγγελέα κ. Λαμπρίδη (ο οποίος με την ισορροπημένη προσέγγισή του, τον λόγο του και τα δικαστικά του συμπεράσματα έδωσε κύρος στην εκδήλωση).
Μια πρώτη παρατήρηση είναι πως όλοι αυτοί ποτέ δεν έχουν πει ή γράψει μία πρόταση παρηγοριάς ή κατανόησης προς τους εκατοντάδες συμπολίτες μας που έχουν δεχτεί επίθεση αδέσποτων σκύλων, όχι βέβαια επειδή φταίνε οι σκύλοι, αφού δεν μπορεί να έχει ευθύνες ένα ζώο που δεν έχει λογική, αλλά στην κατεύθυνση συνετισμού αυτών που τα διαχειρίζονται.
Μάλιστα η κυρία Συκιώτου ενώ παρουσίαζε την έρευνά της, ανέφερε πως ένα ιδιαίτερα θλιβερό συμπέρασμα είναι πως, σύμφωνα με την έρευνα, ένας στους δύο Έλληνες (το 50%) δεν κάνει τίποτα όταν δει ένα ζώο να κακοποιείται. Εμείς πάντως την Πέμπτη συνειδητοποιήσαμε πως κανένας από τις Αρχές του τόπου μας (το 100%) δεν κάνει τίποτα όταν δει έναν συνάνθρωπό του να κακοποιείται από έναν αδέσποτο σκύλο και αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα ιεράρχησης των αξιών μιας κοινωνίας. Ένα πρόβλημα λοιπόν είναι η έλλειψη ιεράρχησης των προβλημάτων της κοινωνίας μας, κυρίως βέβαια απο αυτούς που είναι επιφορτισμένοι να τα λύνουν.
Μαζί με την έλλειψη ιεράρχησης των προβλημάτων, μας χαρακτηρίζει και η τοποθέτηση βάσει ιδεοληψιών κι όχι των πραγματικών προβλημάτων που η επίλυσή τους θα θωρακίσει την κοινωνία μας. Παραθέτουμε κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Είδαμε μέσα στην εκδήλωση διαμαρτυρίες κάποιων ανώνυμων – περιθωριακών να απαιτούν ελευθερία σε όλους τους σκύλους, δλδ το άνοιγμα όλων των κυνοκομείων της Κομοτηνής και την απελευθέρωσή τους στην πόλη, αγνοώντας το πρόβλημα των επιθέσεων σε πολίτες. Στην πρώτη έρευνα ακούσαμε ότι αρνήθηκε να απαντήσει η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων Κομοτηναίων, οι 3 στους 4 – γιατί άραγε; Μάλιστα υπήρχαν κι ερωτήματα που ξεχώριζαν την κακοποίηση από την κακομεταχείριση των ζώων, για να ακούσουμε τελικά ότι αυτά δεν τα διακρίνει καν ο νόμος!
Κάποιοι φοιτητές της Κτηνιατρικής Θεσσαλίας μας έδειξαν σε πίνακα της δεύτερης έρευνας πως μέσα στις πρακτικές κακοποίησης των ζώων αναφέρθηκαν και το… ‘’σκότωμα εντόμων’’, ο ‘’σταβλισμός ζώων’’, όπως και η ‘’κατανάλωση κρέατος ή ζωικών προιόντων’’! Εντάξει γελάσαμε κάποιοι, αλλά πριν λίγο η κ. Συκιώτη μας είχε ξεκαθαρίσει πως στο δείγμα της επιστημονικής έρευνάς της «το 80% θεωρεί ότι ο λόγος της κακοποίησης είναι η ψυχική διαταραχή (του δράστη)».. Δηλαδή αν συνδυάσουμε τις δύο αυτές θέσεις καταλήγουμε πως όταν πίνουμε τσίπουρο με λουκάνικα δίπλα στο μαντρί του κουμπάρου και σκοτώνουμε τις μύγες για να μην πάνε στο φαγητό, κάνουμε τριπλή κακοποίηση ζώων και εξ αυτού έχουμε 80% πιθανότητες να είμαστε ψυχοπαθείς. Φαίνεται αστείο μόνο …σε κάποιον που δεν λαμβάνει σοβαρά τα επιστημονικά δεδομένα.
Ο αστυνομικός διευθυντής Ροδόπης δεσμεύτηκε να ξεκινήσει ελέγχους για μικροτσίπ σε σκύλους, με το ειδικό σκάνερ που προμηθεύτηκε η υπηρεσία. Δεσμεύτηκε ΣΗΜΕΡΑ, που το προσωπικό της Αστυνομίας δεν επαρκεί για τον έλεγχο των εκατοντάδων κλήσεων ημερησίως για παράνομους μετανάστες, αφού υπολείπεται κατά 72 θέσεις αστυνομικών από το οργανόγραμμά του.
Επίσης έχουμε ήδη λάβει γνώση του πολέμου που έχει ξεκινήσει μεταξύ μιας εκ των εκκολαπτόμενων φιλοζωικών οργανώσεων της Κομοτηνής με τον κτηνίατρο του Δημοτικού Κυνοκομείου. Στο φόντο υπάρχει το οικονομικό κίνητρο της διαχείρισης του τεράστιου όγκου των αδέσποτων στην πόλη, διάφορα συμφέροντα κλινικαρχών μεγαλοκτηνίατρων στη Θεσσαλονίκη καθώς και μπόλικο χρήμα που έρχεται από φιλόζωες κυρίες της Αλεμάνιας, αποκλειστικά για θεραπείες αδέσποτων σκύλων.
Καταληκτικά, για τους εκατοντάδες Κομοτηναίους που καταλήγουν ματωμένοι στο νοσοκομείο, αλλά και τους υπόλοιπους που ζουν σε ένα μόνιμο καθεστώς φόβου, που περπατάνε στην πόλη με μαγκούρες, ανεχόμενοι τις ακαθαρσίες και τις οχλήσεις των σκύλων, να πούμε πως κανένας από τις αρχές του τόπου και τους αιρετούς, πλην του ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ δεν δίνει δεκάρα. Για μας είναι πάντα πρώτα ο πολίτης και τα δικαιώματά του, καθώς μάλιστα τα προβλήματα συσσωρεύονται επικίνδυνα, ακριβώς επειδή τα αγνοούν αυτοί που θα πρεπε να επιληφθούν».
Δε ειναι αποκυημα φαντασιας του σπαρτακου.. Συμβαινει οντως.. Καποια αδεσποτα επιτιθονται σε ανθρωπους.. 300 περοστατικα κατεγραμενα υπαρχουν στο νοσοκομειο της πολης…με αυτο τον τροπο που δημοσιοποιεις.. Με τετοιους τιτλους που βαζεις δε δινεις λυση ουτε προτεινεις επισης λυσεις.. Αντιθετως το μεγαλωνεις.. Πρεπει να βρεθει λυση κ μαλιστα συντομα οποτε καλο ειναι να συμβαλετε ολοι μαζι αντι να τρωγεστε κατηγορωντας ο ενας τον αλλον.. Μια ευλογη απορια εχω..σε τι ωφελουν να υπαρχουν αδεσποτα σε μια πολη; τα ιδια τυρανιουνται επισης καθως παλευουν να επιβιωσουν και κινδυνευουν επισης απο φολες.. Ατυχηματα με αμαξια..πρεπει να λυθει συντομα κ αμεσα το προβλημα.. Συμβαλετε σε αυτο ολοι οι ενδιαφερομενοι..
Πουθενά δεν γράφουμε ότι είναι αποκύημα φαντασίας. Αντιθέτως, γράφουμε ότι “…παρατηρούνται περιστατικά επίθεσης σε πολίτες”. Επίσης, στο άρθρο προτείνεται και λύση για το πρόβλημα, η οποία είναι η εφαρμογή της νομοθεσίας. “Τσιπάκια σε όλα τα σκυλιά (δεσποζόμενα και αδέσποτα), συνεχείς έλεγχοι, στειρώσεις, πρόγραμμα υιοθεσιών, καμπάνιες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης”, γράφουμε χαρακτηριστικά. Όλα αυτά θα έχουν ως αποτέλεσμα να μειωθεί ο υπερπληθυσμός των αδέσποτων.