Στην Ελλάδα έχουμε ένα θετικό παράδειγμα στην Θράκη, είπε ο πρόεδρος της ΝΔ αναφερόμενος στον τρόπο αντιμετώπισης των μεταναστών!
Σε μια γκάφα ολκής υπέπεσε ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε εκδήλωση που συνδιοργάνωσε το Ινστιτούτο Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής» με το Ίδρυμα Konrad Adenauer στο Ινστιτούτο Goethe και με θέμα «Θρησκευτικός ριζοσπαστισμός: Μια πρόκληση για την Ευρώπη».
Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «τα ζητήματα ασφάλειας έρχονται στην πρώτη γραμμή καθώς είμαστε στην πρώτη γραμμή νέων προσφυγικών ροών» και υπογράμμισε ότι στην «Ελλάδα έχουμε ένα θετικό παράδειγμα στη Θράκη, ως ενός χώρου πολιτικής και θρησκευτικής συνύπαρξης. Ένα θετικό παράδειγμα, το οποίο πρέπει να το τονίζουμε και πρέπει να το υποστηρίζουμε, παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν εκεί».
Το που εμπλέκεται η Θράκη και πως αυτή ταυτίζεται με τις μεταναστευτικές ροές είναι κάτι που κανείς δεν κατάλαβε και σίγουρα ο πρόεδρος της ΝΔ θα πρέπει να δώσει μια διευκρινιστική εξήγηση καθώς στην περιοχή δεν υπάρχουν ούτε Σύροι ούτε Ιρακινοί ούτε άλλοι πρόσφυγες παρά μόνο Έλληνες πολίτες, χριστιανοί και μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα.
Στην αναφορά του στην Θράκη παράλληλα, ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκθείασε και την πρωθυπουργία του πατέρα του αναφέροντας χαρακτηριστικά πως «πρέπει να κατοχυρώσουμε και να επενδύσουμε και να χτίσουμε πάνω στις αρχές της ισονομίας και της ισοπολιτείας, που μπήκαν πριν από περίπου 25 χρόνια», αφήνοντας όμως με αυτόν τον τρόπο σαφείς αιχμές για την περίοδο διακυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή την περίοδο 1974-1981.
Εκτός του Κυριάκου Μητσοτάκη στην εκδήλωση μίλησαν ο πρώην Υπουργός Δημόσιας Τάξης και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, Νίκος Δένδιας, και ο καθηγητής στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών των Παρισίων και ειδικός σε ζητήματα που αφορούν τον σύγχρονο ισλαμικό και αραβικό κόσμο Ζιλ Κεπέλ.
Λέτε: “στην περιοχή δεν υπάρχουν ούτε Σύροι ούτε Ιρακινοί ούτε άλλοι πρόσφυγες παρά μόνο Έλληνες πολίτες, χριστιανοί και μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα.”
Δηλαδή από τη μια αναφέρεστε σε έθνος (Σύριοι, Ιρακινοί) και από την άλλη αναφέρεστε σε ηπηκοότητα (Έλληνες Πολίτες). Όμως όπως ξέρετε, το να έχει κάποιος την ηπηκόοτητα ενός κράτους, δεν σημαίνει ότι ανήκει και στην κυρίαρχη εθνικότητα του κράτους αυτού. Άλλο Έλληνας Πολίτης και άλλο Έλληνας.