Με την ευκαιρία της αναφοράς για τα προσωπικά δεδομένα θα αναφερθούμε ακόμη μια φορά στην ύπαρξη του νόμου για τη διαφύλαξη των προσωπικών δεδομένων. Ως γνωστό αποτελεί ποινικό αδίκημα η δημοσιοποίηση θεμάτων που αφορούν υποθέσεις ανθρώπων και αφορούν προσωπικές δραστηριότητες. Θεωρούμε ότι ο νόμος κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση αφού η οικογενειακή κατάσταση, θέματα υγείας και άλλα ζητήματα που σχετίζονται με τη προσωπική ζωή των πολιτών πρέπει να είναι απαραβίαστα όμως δεν θα πρέπει η αναφορά σε οικονομικά ζητήματα να είναι ποινικό αδίκημα.
Δηλαδή, αν υπάρχουν αναφορές για κάποιους που χρηματίστηκαν σε υποθέσεις διαφθοράς στο δημόσιο και πρέπει ασφαλώς να επέμβει και η Δικαιοσύνη, πως αυτό θεωρείται θέμα προσωπικών δεδομένων και όταν υπάρχουν ενδείξεις ότι κάτι μεμπτό συνέβη, γιατί η ύπαρξη του νόμου εμποδίζει τη διερεύνηση των παρανομιών;
Σε πάρα πολλές περιπτώσεις συναντήσαμε την απόλυτη άρνηση κάποιων δικαστικών λειτουργών να δώσουν κάποια απάντηση σε γραπτή αίτηση μας για θέματα ακόμη και ασήμαντα πχ χορήγηση κάποιου καταστατικού για να τεκμηριωθεί παράβαση του νόμου για πλαστογραφία και αλλοίωση στοιχείων με τη δικαιολογία ότι πρέπει να κατατεθεί καταγγελία για τη δικαστική διερεύνηση, όμως όταν έγινε και αυτό οι ίδιοι δικαστές αρχειοθέτησαν με συνοπτικές διαδικασίες τη καταγγελία ενώ παρατηρήθηκαν και περιπτώσεις που χάθηκαν καταγγελίες για σοβαρά αδικήματα χωρίς να γνωρίζει κανένας που βρίσκονται καταχωνιασμένες.
Σήμερα όπως φαίνεται κάτι αλλάζει στη χώρα και ασφαλώς η αλλαγή του νόμου είναι μέσα στις προτεραιότητες της καινούργιας κυβέρνησης. Γενική απαίτηση των πολιτών είναι όλα τα λαμόγια να πληρώσουν για τα όσα έκαναν στη χώρα με το ροκάνισμα του δημοσίου χρήματος και απηλλάγησαν με συμπεριφορές παραδικαστικού κυκλώματος το οποίο κατά την άποψη μας λειτουργούσε άριστα στη Ροδόπη.
