Όταν μιλάμε για δηλητηριώδη ουσία σε χημική μορφή ή σε μορφή βαρέως μετάλλου, τότε δεν υπάρχει δυνατότητα ανοσοποίησης. Ωστόσο μερικά ζώα έπειτα από πολλές γενιές αναπτύσσουν ανθεκτικότητα απέναντι σε χημικές ουσίες, συχνά μέσω της εμφάνισης γενετικών αλλαγών στον οργανισμό τους.
Οι άνθρωποι μπορούν να αποκτήσουν ανοσία σε άλλες δηλητηριώδεις ουσίες στο βαθμό που αυτές αποτελούνται από πρωτεΐνες κατά των οποίων μπορεί το σώμα να σχηματίσει αντισώματα. Πολλά βακτήρια ελευθερώνουν δηλητηριώδεις πρωτεΐνες (τοξίνες) όταν μας μολύνουν και αυτές κάνουν το σώμα να «συνηθίζει» και να δημιουργεί αντισώματα εναντίον τους.
Είναι αυτός ακριβώς ο μηχανισμός που αξιοποιούμε σε εμβόλια όπως αυτά κατά της διφθερίτιδας, του τετάνου και του κοκίτη. Ο οργανισμός μπορεί επίσης να αποκτήσει ανοσία στα δηλητήρια των φιδιών, των βατράχων και άλλων ζώων αν προσλαμβάνει τα δηλητήρια αυτά σε μικρές ποσότητες για μεγάλο χρονικό διάστημα.
