Είναι μεγάλο το άγχος των στελεχών του ΠΑΣΟΚ και μεγάλη η αγωνία τους για την επόμενη μέρα οπότε κι αν έρθει αυτή και προσπαθούν με διάφορα επικοινωνιακά τεχνάσματα να αποτινάξουν από πάνω τους το τεράστιο βάρος των ευθυνών τους και για τη συνεχιζόμενη μνημονιακή πολιτική αλλά και για την υποταγή του κόμματος τους στην πολιτική της ΝΔ. Επικοινωνιακά ψηλώνουν ότι διαφωνούν με την ακολουθουμένη οικονομική πολιτική και συμπληρώνοντας τις επικοινωνιακές τους φανφάρες ομολογούν ότι διαφωνούν και με την πολιτική που εφαρμόζει ο πρόεδρος Βενιζέλος που προσκυνεί τον Σαμαρά και γίνεται ο απόλυτος υπερασπιστής του.
Ο συντοπίτης βουλευτής Ντόλιος τώρα τελευταία αναφέρεται κατά κόρον με δυσαρέσκεια για όσα συμβαίνουν στο κόμμα του αλλά δεν έχει τη δύναμη και την πολιτική ανδρεία να ξεκαθαρίσει τη θέση του και βολεύεται πίσω από τη λογική της κομματικής πειθαρχίας και της ανάλογης συμπεριφοράς απέναντι στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα.
Επειδή όμως ακούγονται και από αλλά χείλη οι ανάλογες επαναστατικές κορώνες αποδεικνύεται ότι ο καθένας μιλάει για τον εαυτό του ενώ όλοι μαζί αν και διαφωνούν με τα όσα γίνονται δεν μπορούν να επιβάλουν την διαφωνία τους και επιτέλους το Κίνημα να βρει το δρόμο του. Το πλέον προκλητικό θα είναι μετά από τον σίγουρο καταποντισμό τους να αρχίσουν να ψηλώνουν ότι αυτοί ηταν αμέτοχοι και να επιχειρούν να ρίξουν στη φωτιά τον αρχηγό και πρόεδρο τους.
