Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει και τελικά να δικαιολογήσει τη σφοδρή αντιπαράθεση που προέκυψε μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ από τη μια πλευρά και των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ από την άλλη.
Όπως είναι γνωστό ο ΣΥΡΙΖΑ, κόμμα που είναι στην αξιωματική αντιπολίτευση, μέσα στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού έργου κατέθεσε μια πρόταση για να διαπιστωθεί κατά ποσο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Βαγγέλης Βενιζέλος, έχει πολιτικές και ποινικές ευθύνες για την καθυστέρηση να εμφανίσει τη λίστα Λαγκάρντ στα αρμόδια ελεγκτικά όργανα με αποτέλεσμα να δοθεί η ευκαιρία να διαγραφούν ση συνέχεια κάποια ονόματα του συγγενικού περιβάλλοντος του πρώην υπουργού Οικονομικών Παπακωνσταντίνου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ασφαλώς και έχει το δικαίωμα να καταθέτει ανάλογες προτάσεις για εξεταστικές επιτροπές και είναι παράξενο που το ΠΑΣΟΚ ξεσήκωσε τόση φασαρία ενώ σύμμαχος και συνοδοιπόρος στη μάχη κατά του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης τάχθηκε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος που με τη σειρά του κατήγγειλε απολιτικές μεθοδεύσεις.
Γιατί φωνάζει ο Βενιζέλος και το ΠΑΣΟΚ αφού έτσι δίνεται μια ευκαιρία να αποδείξουν ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως ευθύνη για τον πρόεδρο και με τη σειρά τους να καταγγείλουν το ΣΥΡΙΖΑ για μεθοδεύσεις;
Πόση δημοκρατία άραγε έχουμε όταν καταγγέλλεται η προσπάθεια για διαφάνεια στα πολιτικά δρώμενα και τι είδους δημοκρατία έχουμε όταν επιδίωξη των πολιτικών κάποιων κομμάτων είναι η συσκότιση των γεγονότων;
Με τις εξεταστικές επιτροπές που συνεδρίαζαν επί μήνες για το Βατοπαίδι και τη Siemens ο κάθε πολίτης κατάλαβε το θέατρο του παραλόγου που παίχθηκε σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος και γελάει απογοητευμένος και αγανακτισμένος.
Φτάνει πια, να χυθεί άπλετο φως και να φανερωθούν όλοι οσοι είναι επίορκοι και τρωκτικά του δημοσίου χτήματος.
