Πριν από ένα χρόνο (26/5/10) χάσαμε τον Γιώργο, ένα νέο 27 ετών. Υπήρξε θύμα της αμέλειας και της αδιαφορίας, μιας αμέλειας και αδιαφορίας που εκδηλώνεται στα πλαίσια του συστήματος παροχής φροντίδας υγείας.
Το πρόσωπό του έκτοτε συμβολίζει τον αγώνα και το καθήκον να εντοπίσουμε και να περιορίσουμε τα λάθη και να μη τυγχάνουν ασυλίας οι πάροχοι υπηρεσιών υγείας. Εάν δεν γίνει αντιληπτή και αποδεκτή, η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ απέναντι στον άρρωστό του και η δέσμευσή του να θέτει στην πρώτη γραμμή το συμφέρον και τις ανάγκες του αρρώστου του και μόνον, δεν υπάρχει εγγύηση ότι η υγεία του αρρώστου και η ευζωΐα θα προστατεύονται μέσα στο σύστημα.
Ο Γιώργος ζει για να θυμίζει σε όλους ότι η συγκάλυψη του ιατρικού λάθους αποτελεί το βαρύτερο διανοητικό αμάρτημα και η κοινωνία και οι ιθύνοντές της δεν πρέπει μοιρολατρικά να περιμένουν το επόμενο θύμα. Ευχόμαστε η θυσία του να λειτουργήσει σαν ξυπνητήρι στη συνείδηση του Ελληνικού λαού.
Σήμερα (26/5/11) ήμασταν όλοι εκεί. Γονείς, αδέλφια, φίλοι. Τον κάναμε παρέα στον τόπο και την ώρα που έγινε το εγκληματικό λάθος.
Ελευθέριος Τσιτσόπουλος
τέως Γ.Γ. Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης
