Σε παράσταση διαμαρτυρίας για τη δολοφονία της 28χρονης Κυριακήςπροχώρησαν οι Τομεακές Οργανώσεις Ροδόπης του ΚΚΕ και της ΚΝΕ την Πέμπτη 4 Απριλίου στην κεντρική πλατεία της Κομοτηνής, καταγγέλλοντας τις εγκληματικές ευθύνες του κράτους για την δολοφονία της 28χρονης γυναίκας στους Αγίους Αναργύρους.
Ενημέρωσαν τη τοπική κοινωνία και συζήτησαν, αναδεικνύοντας την «εγκληματική πολιτική» ΕΕ και κυβερνήσεων, που «είναι απόλυτα ικανή να στέλνει τα ΜΑΤ για να καταστείλει φοιτητές, αγρότες, συνδικαλιστές που σταματάνε πλειστηριασμούς, αλλά επιλεκτικά ανίκανη να προστατεύσει μια κακοποιημένη γυναίκα ένα μέτρο από το αστυνομικό φυλάκιο».
Στην παρέμβαση τους μοίρασαν υλικό στο οποίο σημειώνεται μεταξύ άλλων ότι «η ευθύνη της κυβέρνησης και του κράτους είναι τεράστια! Στρώνει το έδαφος για τα επόμενα εγκλήματα, τις επόμενες γυναικοκτονίες, με την παντελή έλλειψη κρατικής στήριξης, δομών επείγουσας φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών κ.ά. Εδώ και τώρα να αποδοθούν όλες οι ευθύνες, να τιμωρηθούν οι ένοχοι, να παρθούν γενναία μέτρα ολόπλευρης κοινωνικής προστασίας των γυναικών από την πολύμορφη βία».
Στη συζήτηση προβλημάτισε η πολύμορφη βία που δέχεται μια γυναίκα και έχει ως αποτέλεσμα το συνολικότερο τσάκισμα της εργασιακής, προσωπικής και οικογενειακής της ζωής. Αναδείχθηκαν μια σειρά ανάγκες των γυναικών που «αντιμετωπίζονται ως κόστος, όπως οι συνθήκες υγιεινής στα σχολεία και τις σχολές που θέτουν σε κίνδυνο τον γυναικείο οργανισμό, η παντελής έλλειψη ή υποστελέχωση δομών με εξειδικευμένο προσωπικό στις οποίες θα μπορούσε να απευθυνθεί μια νέα γυναίκα». Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως σε όλη την περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης υπάρχει μόλις ένας(!) ξενώνας φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών, ενώ την ίδια ώρα δεν υπάρχουν συμβουλευτικά κέντρα κακοποιημένων γυναικών ακόμα και σε πρωτεύουσες νομών όπως στη Δράμα και την Ξάνθη. Ταυτόχρονα, φωτίστηκε η πραγματικότητα που βιώνει καθημερινά μια γυναίκα, η οποία είναι αντιμέτωπη και με τη βία της φτώχειας, της ανεργίας, της απόλυσης, των πολέμων, της ανασφάλιστης και απλήρωτης εργασίας.
Ξεκαθαρίστηκε, πως «το ΚΚΕ αντιπαλεύει με τις θέσεις του και με την καθημερινή δράση των μελών του μέσα στο μαζικό κίνημα όλους τους οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες που γεννούν αυτά τα φαινόμενα, όπως και την πολιτική όλων των κυβερνήσεων και της ΕΕ, που αντιμετωπίζει τις ανάγκες των γυναικών με τη λογική «κόστους-οφέλους». Απέναντι σε αυτή τη βαρβαρότητα μοναδική απάντηση αποτελεί η συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση γυναικών και ανδρών μέσα στα εργατικά σωματεία, τους φοιτητικούς συλλόγους, τα μαθητικά συμβούλια».
