Στην πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου, που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 17 Νοεμβρίου στις 16:00 στην παλιά Νομική, θα συμμετάσχει ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ροδόπης.
Στην ανακοίνωση τους αναφέρουν:
«Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, 49 χρόνια μετά παραμένει ζωντανή γιατί σε αυτή αναπνέουν οι ανεκπλήρωτες ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας και γιατί δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει ο λαός για να γίνουν ανάγκες του πραγματικότητα.
Με ευθύνη της κυβέρνησης ΝΔ και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων η κοινωνική πλειοψηφία ζει μια τεράστια φτώχεια και ακρίβεια, λαϊκές οικογένειες δεν ξέρουν αν θα κρυώσουν ή θα πεινάσουν το χειμώνα που έρχεται. Την ίδια στιγμή μια δράκα επιχειρηματιών θησαυρίζουν στην πλάτη του λαού. Καθόλου δεν απέχει το σύνθημα της εξέγερσης του 1973 για «ΨΩΜΙ» από το σύνθημα της πρόσφατης μεγάλης απεργίας της 9ης Νοεμβρίου «Δε θα πεινάσουμε για τα κέρδη τους».
Η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση δέχεται την άγρια επίθεση των επιχειρηματικών συμφερόντων και απαξιώνεται μέσω διαδοχικών νομοθετημάτων της κ. Κεραμέως σήμερα, άλλων υπουργών τα προηγούμενα χρόνια. Αναγνώριση πτυχίων κολλεγίων, ΕΒΕ, κατάργηση δωρεάν μεταπτυχιακών, γιγάντωση της ελαστικής εργασίας σε όλες τις βαθμίδες, αξιολόγηση, αυταρχισμός, γραφειοκρατεία, νέα αναλυτικά προγράμματα: όλα συγκλίνουν στην μετατροπή της δημόσιας εκπαίδευσης στην εκπαίδευση της αγοράς, με υποταγμένους/ες εκπαιδευτικούς και σπουδές που θα προσφέρουν πλήθος θραυσμάτων δεξιοτήτων αλλά καμιά πλήρη θεώρηση του κόσμου. Οικογένειες, μαθητές/τριες, φοιτητές/τρίες θεωρούνται ήδη πελάτες που μαζεύουν με δικό τους κόστος βεβαιώσεις
«αξιοσύνης» για να διαγκωνιστούν στο μέλλον για μια θέση εργασίας με λιγότερα δικαιώματα. Καθόλου δε διαφέρει το σύνθημα «Παιδεία» του Νοέμβρη του 1973 από το σημερινό σύνθημα των απεργών εκπαιδευτικών «Μόνιμη εργασία, δημόσιο σχολείο – μόρφωση δουλειά για όλο το λαό.
Ενώ τυπικά έστω ζούμε σε καθεστώς δημοκρατίας πολύ αυτό απέχει από την πραγματική έννοια της λέξης. Κάθε κινητοποίηση και απεργία σύρεται στα δικαστήρια και κρίνεται παράνομη, οι αγωνιστές/τρίες υπόκεινται στη βαναυσότητα και τη βία των κατάφρακτων μονάδων καταστολής. Οι νόμοι Χατζηδάκη και Χρυσοχοίδη επιχειρούν να βάλουν ξανά στο γύψο τη δημοκρατική συλλογική λειτουργία των σωματείων και να αντικαταστήσουν τις ζωντανές συλλογικές διαδικασίες με ηλεκτρονικές καρικατούρες εκλογών ενώ την ίδια ώρα ξεχειλίζει ο βούρκος των παρακολουθήσεων χιλιάδων πολιτών (πάνω από 15 χιλιάδες μόνο μέσα στο έτος που διανύουμε!). Η ελευθερία είναι φυλακισμένη, και το σύνθημα για «Ελευθερία» επίκαιρο.
Η εικόνα αυτή δεν αφορά μόνο τη χώρα μας. Σε ένα νέο γύρο πολεμικών αντιπαραθέσεων που ξεδιπλώνεται σε Ουκρανία και Υεμένη, στη Μέση Ανατολή και την κεντρική Αφρική τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, οι μεγαλοαστοί και οι απανταχού εκμεταλλευτές, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, ξαναχαράζουν τα σύνορα και ξαναμοιράζουν πόρους και σφαίρες επιρροής με μελάνι το αίμα των λαών. Οι εκπαιδευτικοί διεκδικούμε λοιπόν «Ειρήνη», καμιά άμεση ή έμμεση εμπλοκή της χώρας μας στις πολεμικές αναμετρήσεις, αποχώρηση από τις «συμμαχίες» του πολέμου.
Οι μάχιμοι/ες εκπαιδευτικοί δίνουμε απάντηση άφοβα σήμερα με τους αγώνες μας, περιφρονώντας την καταστολή, κρατάμε ζωντανή τη μνήμη στις τάξεις διδάσκοντας την αλήθεια, προετοιμάζουμε τους/τις μαθητές/τριές μας να διεκδικήσουν και να αλλάξουν τον κόσμο, να ζήσουν την αξιοπρεπή ζωή που αξίζει σε κάθε άνθρωπο!
Τιμάμε τον αγώνα του Πολυτεχνείου με τους αναγκαίους σημερινούς αγώνες για το δημόσιο δωρεάν σχολείο των όλων, των ίσων και των διαφορετικών σε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια, πολέμους και φασισμό όπου ο πλούτος και η διανομή του θα βρίσκεται υπό τον έλεγχο αυτών που τον παράγουν».
