«Όσο και αν προσπαθεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα καταστροφολογώντας, όσο κι αν επιδίδεται στην προσφιλή του πλέον κινδυνολογία προκειμένου να εμφανίζεται ως ο ‘’σωτήρας’’, η πραγματικότητα είναι πολύ γνωστή»
Για «πολιτική απρέπεια» και «δημαγωγία» κατηγορεί τον Ευριπίδη Στυλιανίδη, ο πολιτευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ροδόπης Δημήτρης Χαρίτου με αφορμή την πρόσφατη πολιτική ομιλία του πρώτου στις Σάπες.
Ο κ. Χαρίτου επισημαίνει ότι η «καταστροφολογία» και η «κινδυνολογία» δεν πρόκειται να αντιστρέψουν την πραγματικότητα, υπενθυμίζοντας ταυτόχρονα πολιτικές πολιτικές κυβερνήσεων στις οποίες είχε περίοπτη θέση ο πρώην βουλευτής Ροδόπης και οι οποίες οδήγησαν στην υποβάθμιση των Σαπών.
Καταλήγοντας, στέλνει το μήνυμα ότι «η ισχυρή εκπροσώπηση» την οποία επικαλείται ο κ. Στυλιανίδης στις ομιλίες του «έχει πάψει προ πολλού να αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο μόνο του ίδιου».
Αναλυτικά, ο Δημήτρης Χαρίτου αναφέρει:
«Χρειάζεται πράγματι πολύ μεγάλη υποκρισία να πηγαίνεις στις Σάπες να μιλάς για υποβάθμιση, εγκατάλειψη της περιοχής και αντί να αναλαμβάνεις τις ευθύνες των κυβερνήσεων, στις οποίες μάλιστα συμμετείχες ο ίδιος, να επιτίθεσαι στη σημερινή κυβέρνηση!
Σε αυτή την πολιτική απρέπεια υπέπεσε ο τέως υπουργός Ε. Στυλιανίδης δημαγωγώντας ασύστολα πάνω στα ερείπια που προκάλεσαν στη περιοχή οι πολιτικές που άσκησαν για δεκαετίες οι διαδοχικές κυβερνήσεις, σε πολλές από τις οποίες βρέθηκε σε περίοπτη θέση. Πολιτικές που οδήγησαν δυστυχώς στην παραγωγική, οικονομική και διοικητική υποβάθμιση των Σαπών, στη δημιουργία εκτεταμένων ζωνών μεγάλης φτώχειας, πολύ ψηλής ανεργίας και μετανάστευσης των νέων ανθρώπων.
Όσο και αν προσπαθεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα καταστροφολογώντας, προκειμένου να χρεώσει τις ευθύνες σε άλλους, όσο κι αν επιδίδεται στην προσφιλή του πλέον κινδυνολογία για την περιοχή προκειμένου να εμφανίζεται ως ο «σωτήρας», η πραγματικότητα είναι πολύ γνωστή. Οι μνήμες είναι ακόμη νωπές. Ευτυχώς δεν ζούμε σε χώρα Λοτοφάγων!!
Αλήθεια
σε ποια εποχή έγινε το κλείσιμο των διοικητικών υπηρεσιών όπως της ΔΟΥ Σαπών; Μήπως
όταν ο κ. Στυλιανίδης ήταν ο 1ος τη τάξη Υπουργός Εσωτερικών; Τότε που η Ροδόπη
είχε δήθεν ισχυρή εκπροσώπηση;
Γνωρίζει, ότι με απόφαση της σημερινής κυβέρνησης,
παραχωρήθηκαν στη δημοτική αρχή για αξιοποίηση το οικόπεδο και οι κτιριακές
εγκαταστάσεις τις ΔΟΥ; Ένα αίτημα πολλών ετών; Άραγε από πότε καρκινοβατεί η
εκτέλεση του φράγματος Ιασίου, ένα έργο πράγματι ζωτικής σημασίας για τις Σάπες;
Να θυμίσουμε από το 2002!! Σε πόσες κυβερνήσεις όλο αυτό το διάστημα διατέλεσε
υπουργός ο κ. Στυλιανίδης; Γνωρίζει
ότι το έργο ολοκληρώνεται πλέον σήμερα με πόρους που εξασφάλισε η σημερινή
κυβέρνηση;
Σήμερα η ΑΣΠΑΙΤΕ στις Σάπες είναι η 2η Σχολή μετά αυτή της Αθήνας, με πάνω από 200 σπουδαστές. Να ξεχάσουμε, να το κρύψουμε, ότι ο αριθμός αυτός είναι υπερδιπλάσιος από τον αντίστοιχο αριθμό επί των ημερών του πρώην υπουργού;
Ξεχάστηκε μήπως η πλήρης υποβάθμιση του Κέντρου Υγείας Σαπών, με την υποστελέχωσή του, στο πολύ πρόσφατο παρελθόν; Αλλά και οι σοβαρές προσπάθειες που γίνονται σήμερα για την σταθεροποίησή του και την αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας που παρέχει;Προφανώς ο κατάλογος είναι μακρύς…
Είναι όμως πικρή αλήθεια ότι κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται σήμερα ευχάριστα για την ένταση των προβλημάτων στην περιοχή των Σαπών. Κανείς όμως δεν είναι σε θέση να μηδενίσει τις πολιτικές της κυβέρνησης ,που με κοινωνικά κριτήρια, στοχεύουν στην προστασία και την στήριξη των οικονομικά αδύναμων κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες.
Τη μεγάλη προσπάθεια για την μη περικοπή των συντάξεων, μετά από αμέτρητες περικοπές που υπέστησαν οι συνταξιούχοι, επί κυβερνήσεων στις οποίες μετείχε ο κ. Στυλιανίδης. Τις πρωτοβουλίες για την σταθεροποίηση και την ανάκαμψη της οικονομίας, για την ανάκτηση της εργασίας.
Σε ένα πράγμα μόνο συμφωνούμε με τον τέως υπουργό: Στην αναγκαιότητα ενός σχεδίου παραγωγικής αναβάθμισης της περιοχής.
Μόνο που το σχέδιο αυτό με κοινωνικές αναφορές και ευαισθησία κατατέθηκε και συζητήθηκε στο πρόσφατο Αναπτυξιακό Συνέδριο και θα υλοποιηθεί από τη σημερινή κυβέρνηση. Και κάτι ακόμη περί ισχυρής εκπροσώπησης: Αυτή έχει πάψει προ πολλού να αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο μόνο του ίδιου!».