Ένα ζήτημα που κάθε τόσο έρχεται στην επικαιρότητα είναι και αυτό των ψευτομουφτήδων και μάλιστα αποτελεί θέμα αιχμής που δημιουργεί εντάσεις στις σχέσεις των πολιτών αλλά και των δύο κρατών. Έχουν γραφτεί τόσα και τόσα σχόλια και αναλύσεις για το θέμα των μουφτήδων και η κάθε πλευρά παρουσιάζει τα δικά της επιχειρήματα. Στην τοπική κοινωνία οι φανατικοί μουσουλμάνοι δεν αναγνωρίζουν τη νομιμότητα του μουφτή και προβαίνουν στην εκλογή των ψευτομουφτήδων με διαδικασίες που είναι πέρα για πέρα παράτυπες.
Το Κράτος από τη δική του πλευρά δεν παίρνει θέση στην παράτυπη αυτή συμπεριφορά και αφήνει το θέμα να απασχολεί τους πολίτες. Το θέμα λοιπόν είναι πολύ σοβαρό και μάλιστα στην τελευταία συνάντηση των δύο πρωθυπουργών Ελλάδας – Τουρκίας ο Τούρκος πολιτικός έβαλε ζήτημα εκλογής των μουφτήδων χωρίς να υπάρχει μια ξεκάθαρη θέση από τον δικό μας πρωθυπουργό.
Εδώ μπαίνει το ζήτημα της Συνθήκης της Λωζάννης και τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτήν. Δηλαδή πως πρέπει να εκλέγονται οι μουφτήδες, ποια είναι η νόμιμη λειτουργία τους μέσα στα πλαίσια της σαρίας και πως πρέπει να αντιμετωπίζει το Κράτος μας τις αρνητικές καταστάσεις που προκαλούνται κάθε τόσο. Έχει το δικαίωμα η μειονότητα να διεκδικεί εκλογή μουφτήδων σύμφωνα με τη Συνθήκη που υφίσταται ακόμη και σήμερα ή δεν έχει αυτό το δικαίωμα;
Αν το Κράτος δεν σέβεται τη Συνθήκη και δεν δίνει το δικαίωμα αυτό (της εκλογής) δεν συμπεριφέρεται ως ένα πολιτισμένο Κράτος και πρέπει άμεσα να εφαρμόσει το δίκαιο και τη νομιμότητα αλλά αν δεν είναι δικαίωμα των μουσουλμάνων να εκλεγούν το μουφτή πρέπει άμεσα η κυβέρνηση αλλά και η Δικαιοσύνη να σταματήσουν τις παράτυπες ενέργειες των φανατισμένων και να αποδώσουν τις ευθύνες σε όσους παραποιούν την νόμιμη αρχή.
Μεσοβέζικες λύσεις δεν πρέπει να υπάρχουν και φυσικά να μην δίνεται το δικαίωμα σε κάθε συνάντηση πολιτικών των δύο κρατών να συνδέεται το ζήτημα των μουφτήδων με αυτό της επαναλειτουργίας της Σχολής της Χάλκης.
