Το κυλικείο που γειτνιάζει με το χώρο όπου συνεδριάζει το Δημοτικό Συμβούλιο Κομοτηνής, δεν είναι τυχαίο κυλικείο… Ο Μάκης Βασιλειάδης γράφει την δική του μικρή, αλλά πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία ως υπεύθυνος ενός χώρου που πολλά ακούει, ακόμα περισσότερα του μοιράζονται, αλλά τίποτα δεν λέει, λέξη, κουβέντα καμιά.
Κανόνας πρώτος, ο υπεύθυνος σε ένα τέτοιο χώρο θα πρέπει να είναι εχέμυθος. Κανόνας δεύτερος, θα πρέπει να είναι ο άνθρωπος όλων: που ανοίγει και κλείνει το χώρο, που καλημερίζει και καληνυχτά, που δίνει πληροφορίες και σερβίρει το σωστό καφέ.- «Μάκηηηηη», -«Είπαμε έφτασεε». Παρά το νεαρό της ηλικίας, άριστη παρέα για τους ηλικιωμένους του Β’ ΚΑΠΗ που βρίσκουν στέκι εκεί. «Μάκη παιδί μου» η προσφώνησή τους και το νιάσιμο τους αληθινό.
Κι εκείνος, όμως, με τα καλαμπουράκια του και τα πειράγματά του, παραπονούμενους δεν τους αφήνει και φυσικά τον καφέ στη σωστή (λαϊκή) τιμή. Κι όσον αφορά τους νεότερους σε ηλικία θαμώνες; wifi…χάρη στο Μάκη, το δικό μας Μάκη. -«Μάκηηηηη» -«Είπαμε έφτασεε»… Έτσι, ακόμη και οι πολύωρες συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου έχουν τη δική τους απόλαυση…
