Διαβάζουμε στα έντυπα της Αθήνας ειδήσεις σχετικές με το Μέγαρο Μουσικής που κατασκευάστηκε πριν αρκετά χρόνια για τις πολιτιστικές ανάγκες της Αθήνας. Η ανέγερση του Μεγάρου έγινε με χρηματοδότηση με την εγγύηση του Κράτους που ικανοποίησε την επιθυμία του Ιδρύματος Λαμπράκη. Σήμερα, το πολιτιστικό αυτό ίδρυμα κινδυνεύει να σταματήσει τις οποιεσδήποτε δραστηριότητες του εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων αφού και τις λειτουργικές δαπάνες δεν μπορεί να ικανοποιήσει αλλά και το σπουδαιότερο άφησε εδώ και αρκετούς μήνες απλήρωτους τους υπαλλήλους του.
Φυσικά από την ώρα που το Ίδρυμα επιχορηγήθηκε από το Κράτος και χρησιμοποίησε την εγγύηση του τα χρήματα που οφείλονται θα πληρωθούν από το Κράτος, δηλαδή τους πολίτες, ενώ σήμερα που άλλαξαν οι καιροί δεν είναι απαραίτητο πλέον να λιβανίζεται ο Λαμπράκης.
Διαβάζοντας αυτή τη τραγική κατάληξη έρχεται στη σκέψη μας το δικό μας Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα Μερκούρη» που κατασκευάστηκε με τις ανάλογες επιχορηγήσεις και λειτουργεί κατά παράξενο τρόπο από μια ανώνυμη εταιρεία που διαχειρίζεται την τύχη του με καθαρά προσωπικά κριτήρια. Καταρχήν, οι διαχειριστές αυτού του κέντρου εντελώς αυθαίρετα άλλαξαν την επωνυμία του και από το όνομα της κορυφαίας Ελληνίδας, της αξέχαστης Μελίνας που μάγεψε όλο το κόσμο με τους αγώνες της για τη δημοκρατία στην Ελλάδα, ανακάλυψαν την ονομασία που παραπέμπει σε μυστικές λειτουργίες.
Ποτέ στα χρόνια που πέρασαν από την ημέρα της κατασκευής του δεν υπήρξε κάποια ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας ώστε να είναι γνωστό με ποιο ποσο άρχισε η ανέγερση του κτιρίου και πόσα χρήματα τελικά δαπανήθηκαν για την ολοκλήρωση του έργου. Ένα ερώτημα βέβαια που πλανάται είναι ο τρόπος και η σκοπιμότητα για τη λειτουργία ενός ιδρύματος που έγινε με δαπάνες του Κράτους στην ανώνυμη εταιρεία αντί να δημιουργηθεί ένα αξιόπιστο συμβούλιο με ανθρώπους του πολιτισμού και όχι με κομματικές και προσωπικές επιλογές για να προωθήσει τα ζητήματα του πολιτισμού στην ευαίσθητη περιοχή μας.
Η όλη μεθόδευση έγινε από τον τότε Νομάρχη Γιαννακίδη, ο οποίος εξακολουθεί και σήμερα να χρηματοδοτεί την εταιρεία με μεγάλα ποσά για τη λειτουργία του. Το τοπικό Μέγαρο συντάχτηκε αμέσως με το αντίστοιχο της Αθήνας και άρχισε τις ελίτικες προβολές από τις εμφανίσεις της συμφωνικής ορχήστρας της Ν. Υόρκης της Αμερικής και σε τακτά χρονικά διαστήματα παρουσίαζε κάποιους καλλιτέχνες έναντι αμοιβής ενώ με την ερμαφρόδιτη αυτή λειτουργία ποτέ το κτίριο δεν άνοιξε τις πόρτες του για την ανάπτυξη πολιτιστικών δραστηριοτήτων των φορέων της πόλης.
Το σπουδαιότερο όμως που υπάρχει είναι ότι ένα ίδρυμα που επιχορηγήθηκε από το Κράτος και εξακολουθεί να παίρνει τεράστια ποσά για τις ανάγκες του ποτέ δεν μπήκε στο κόπο να ενημερώσει την τοπική κοινωνία για το τρόπο που λειτουργεί και το σπουδαιότερο για την οικονομική διαχείριση από τις εμφανίσεις των καλλιτεχνών που έρχονται ώστε να μάθει ο κόσμος ποιες είναι οι λειτουργικές δαπάνες, πόσες οι εισπράξεις από εισιτήρια, ποιες οι αμοιβές των τραγουδοποιών και το σπουδαιότερο πόσες επιχορηγήσεις πήρε η ανώνυμη εταιρεία για εξοπλισμό.
Πριν λίγο καιρό με απόφαση του Γιαννακίδη χρηματοδοτήθηκε με ένα ποσο 2.200.000 ευρώ για την προμήθεια ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού ενώ πρόσφατα ακούστηκε ότι χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού με αρκετές χιλιάδες ευρώ για τη σύνταξη Οργανογράμματος ώστε να υπάρξει στο μέλλον μόνιμο συμβούλιο που θα λειτουργεί με διάφανο τρόπο και όχι με διάφορους γιαλατζί εθελοντές που εξυπηρετούν συμφέροντα μυστικών συλλόγων και προκλητικά προσπάθησαν να βρουν στέγη μέσα στο ίδιο το μέγαρο «Μελίνα Μερκούρη».
Όλα αυτά είναι σοβαρά ζητήματα και θα πρέπει ο νέος πρόεδρος Μιχάλης Βεζυργιαννίδης που ανέλαβε τα καθήκοντα του και δείχνει ζήλο, όπως φάνηκε με τις τελευταίες δηλώσεις του με τις οποίες προσπαθεί να αναδείξει το ίδρυμα σε μοναδικό παράγοντα πολιτιστικής δραστηριότητας, να δώσει στην επικαιρότητα όλα τα στοιχεία για την μέχρι σήμερα λειτουργία του και φυσικά πιστεύοντας ότι έχει κατάλοιπα δημοκρατικής ευαισθησίας να αποκαταστήσει την ιστορική πραγματικότητα και να καθιερώσει την ονομασία της «ΜΕΛΙΝΑΣ ΜΕΡΚΟΥΡΗ». Θα είναι η ελάχιστη τιμή στη κορυφαία Ελληνίδα.
