Μαύρες μέρες βιώνουν τα επιτελεία των κομμάτων της συγκυβέρνησης με τις δραματικές εξελίξεις που φαίνονται στον πολιτικό ορίζοντα. Από τη μια μεριά ο πρωθυπουργός Σαμαράς και οι επιτελείς του προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες ότι οι θυσίες τους άρχισαν να αποδίδουν και ότι πολύ σύντομα η χώρα θα εξέλθει από την κρίση αλλά τα όσα συμβαίνουν στην πεζή πραγματικότητα διαψεύδουν την οποιαδήποτε επικοινωνιακή πρωτοβουλία.
Οι μισθοί και οι συντάξεις στην κατηφόρα, οι κοινωνικές παροχές σχεδόν ανύπαρκτες, στην Υγεία οι ασθενείς αναστενάζουν, οι φορολογούμενοι ζουν σε συνεχώς ψυχολογικό στρες αφού δεν μπορούν να πληρώσουν τα δυσβάστακτα χαράτσια, η ανεργία παρά τη μείωση των μισθών και των ημερομισθίων παίρνει τα ύψη σε πρωτοφανή ποσοστά, οι επαγγελματίες κλείνουν τα μαγαζιά τους, οι φτωχές οικογένειες έφτασαν επίσης σε ύψος ρεκόρ.
Όλα αυτά οι συγκυβερνήτες προσπαθούν να τα παραμερίσουν με επικοινωνιακά τρικ διαφημίζοντας την ύπαρξη πρωτογενούς πλεονάσματος για να δείξουν ότι όλα πάνε καλά. Όλα δείχνουν ότι ο πολίτης δεν καταλαβαίνει από διαφημιστικά κόλπα και ανάλογες παπάρες και περιμένει στη γωνία για να πληρώσει αυτή τη φορά με το πραγματικό νόμισμα που θα ρίξει στην κάλπη. Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις ήδη δείχνουν τη βούληση των ψηφοφόρων και αυτό είναι που πανικοβάλει τους «σωτήρες» της χώρας.
Από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ οι εξελίξεις είναι τραγικές γιατί δεν ξέρουν τι τους γίνεται αφού άρχισαν να δραστηριοποιούνται οι διάφορες συνιστώσες που η κάθε μία έχει και τη δική της φιλοσοφία. Κάποιοι άρχισαν να διαμαρτύρονται με τη συμμετοχή του κόμματος στη κυβέρνηση Σαμαρά και κατηγορούν τον πρόεδρο Βενιζέλο ότι οδήγησε το κίνημα στον συντηρητισμό και στη δεξιά πολιτική κι αυτό έχει κομματικό και πολιτικό κόστος, άλλοι προτείνουν τη συμπόρευση με τη κίνηση των «58» για να σωθεί μέσα από μια κοινή κάθοδο ο Βενιζέλος και η παρέα του με την ταμπέλα της Προοδευτικής Δημοκρατικής Παράταξης για να μη φανεί ότι εξαφανίζεται το ΠΑΣΟΚ και οι άλλοι οι γραφικοί νοσταλγοί του παρελθόντος που έχουν τη ψευδαίσθηση ότι υπάρχουν ακόμη τα παλιά μεγαλεία προτείνουν να κατέλθουν στις επικείμενες εκλογές με τη συμπόρευση όλων των άλλων κινήσεων και μεμονωμένων πολιτικών του στυλ «ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗ» με βασικό κορμό το ΠΑΣΟΚ, πράγμα που δεν γίνεται αποδεκτό με αποτέλεσμα να βλέπουμε ένα έξαλλο Βενιζέλο να επιτίθεται κατά του Κουβέλη με όχι και τόσο εύσχημο τρόπο.
Άγχος λοιπόν και μάλιστα μεγάλο γιατί ο αχάριστος λαός δεν τους ευγνωμονεί για τις τόσες θυσίες που έκαναν στη πλάτη του.
