Αυτή η διαδικασία έχει να κάνει με τη χημική σύσταση του χαρτιού. Όπως όλοι γνωρίζουμε, το χαρτί γίνεται από ξύλο. Το οποίο, με τη σειρά του, αποτελείται από κυτταρίνη, ημικυτταρίνη και λιγνίνη, οργανικές ενώσεις που συναντούμε, σε μεγαλύτερες ή μικρότερες ποσότητες, στο τελικό προϊόν, το φύλλο χαρτιού. Η λιγνίνη είναι εκείνη που κρατά το κλειδί του κιτρινίσματος. Κι αυτό γιατί, με την πάροδο του χρόνου, ορισμένες χημικές ενώσεις αυτής της ουσίας αντιδρούν με το οξυγόνο του αέρα, ενώ, παράλληλα, όλη η διαδικασία επιταχύνεται από την επίδραση των ακτίνων του ήλιου.
Το χαρτί είναι ένα οργανικό υλικό, γι’ αυτό και είναι αναπόφευκτο να αποσυντεθεί. Έτσι, για να διατηρήσουμε τα διάφορα έγγραφα σε καλή κατάσταση για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, πρέπει να τα τυπώνουμε σε χαρτιά με μικρό ποσοστό λιγνίνης και χαμηλή οξύτητα – το οξύ διασπά το χαρτί. Όσον αφορά τη συντήρηση, είναι προτιμότερο να τοποθετούμε τα εκτυπωμένα έγγραφά μας σε κουτιά αρχειοθέτησης και, μάλιστα, σε μέρος ξηρό, χωρίς μεγάλες διακυμάνσεις θερμοκρασίας, μακριά από το φως του ήλιου, τα έντομα και τη σκόνη. Με άλλα λόγια, να μην τα τοποθετούμε στο υπόγειο ή τη σοφίτα!
