Με εντυπωσιακό τρόπο πραγματοποιήθηκε φέτος η γιορτή του Προφήτη Ηλία στην Πόρπη Ροδόπης, η οποία κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες με άφθονο ποτό, φαΐ, χορό αλλά και με πυροτεχνήματα που έκαναν τη νύχτα μέρα.
Το παρών στη γιορτή έδωσαν μεταξύ άλλων ο Δήμαρχος Κομοτηνής, Γιώργος Πετρίδης, οι Αντιδήμαρχοι Μανανάς και Τσατσαρίδης, η Σοφία Μενεσελίδου, ο Άκης Γκαντής, η Νατάσσα Λιβεριάδου, ο Χρήστος Μέτιος και ο Κώστας Ναλμπάντης ενώ εκπρόσωπο απέστειλε και ο Υφυπουργός Δικαιοσύνης, Γιώργος Πεταλωτής.
Η πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Πόρπης, Σοφία Παιδαράκη, χάρη στης οποίας τις φιλότιμες προσπάθειες διοργανώθηκε η εντυπωσιακή αυτή γιορτή σημείωσε ότι «Είμαστε και πάλι εδώ όλοι μαζί παρέα, με την αφορμή της γιορτής του Προφήτη Ηλία, μιας γιορτής που είναι δεμένη με τον χρόνο του τόπου μας. Έναν χρόνο μη επικαιρικό, αλλά χρόνο της παράδοσής του…
Μιας παράδοσης που άνθισε με το δικό της τρόπο και, κυρίως, δεν υπήρξε ποτέ τραπεζική και χρηματιστηριακή, αλλά βαθειά πάντοτε συλλογική και πλούσια σε πολιτισμικά κοιτάσματα εργασίας και μόχθου.
Φωτορεπορτάζ μπορείτε να δείτε ΕΔΩ
Μόχθου όπως αυτός που συνυφαίνονταν με την παραγωγή του ηλιόσπορου και όλες τις παραγωγές της γης, που άνοιγαν τη μέρα, και κάποτε και τη νύχτα στον άνθρωπο της υπαίθρου… Άνοιγαν τη μέρα στους δρόμους της δουλειάς για επιβίωση, της αγροτικής δουλειάς που τα καθιστούσε όλα οικεία και τόσο κοντινά όσο το μεροκάματο που το εξασφάλιζε η εργασία με το χέρι… Αυτή που ήθελε πολύ χρόνο και στεκόταν στη συλλογικότητα, στο όλοι μαζί, στα κοινά μεροκάματα, τις ανταλλαγές εργατικών χεριών και το μάζεμα στις αυλές για τα νυχτέρια, αυτή τη συλλογικότητα που τη δουλειά την θεωρούσε χαρά και την έκανε τραγούδι και μύθο…
Όλοι ξανά εδώ μαζί παρέα, χαρούμενη παρέα σ’ ένα πάνδημο λαϊκό γλέντι για να σκύψουμε ξανά πάνω σε αξίες ζωής που ξεχάσαμε. Αξίες όπως
- ότι η δουλειά μπορεί να είναι και τραγούδι και αυτό το τραγούδι, ο ύμνος στο μόχθο της ζωής, είναι κοινή πεποίθηση όλων
- Ότι η συλλογικότητα και ο κοινός μόχθος είναι κέρδος, το μεγαλύτερο κέρδος, γιατί τίποτα στις παραδοσιακές κατοικίες δεν προχωρούσε από το άτομο, αφού ακόμη και τα τραγούδια όλοι μαζί τα φτιάχνανε…
- Ότι ο χρόνος είναι να τον χαιρόμαστε αλλά και να τον σεβόμαστε. Όπως το διδαχτήκαμε εμείς οι νεότερες και οι νεότεροι φυσικά στην Πόρπη, όταν θεωρήσαμε το χωριό μας μια μεγάλη οικογένεια, κι αυτήν την οικογένεια αντιληφθήκαμε ότι μπορεί να την καθοδηγήσουν μόνοι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συγχωριανοί, οι μεγαλύτερες γυναίκες και οι άντρες. Οι δεύτεροι ως αφηγητές της ιστορίας του χωριού κυρίως, και οι πρώτες ως δασκάλες της ζωής, αυτής της ζωής που περνά από την κατσαρόλα, τον μπαχτσέ, το γλυκό του κουταλιού, τον τραχανά, τα μυστικά για το μεγάλωμα του παιδιού, την τέχνη της καθημερινότητας -δείτε τα υφαντά και τους τσεβρέδες- που είναι πραγματικά μεγάλη τέχνη…
Είμαστε όμως όλοι εδώ ξανά παρέα για τη χαρά και το κοινό τραγούδι… Προσωπικά, και εκπροσωπώντας διά του Συλλόγου το χωριό, θα ήθελα θερμά να ευχαριστήσω όσους επιχειρηματίες, παγίως τολμηρούς, μας στήριξαν κι εφέτος, και, φυσικά, κι όλους τους φορείς που μας συνέδραμαν…
Ευχαριστώ επίσης τον χοροδιδάσκαλό μας Δημήτρη Παπαλιά που στέκεται αρωγός στις προσπάθειές μας και τον Σύλλογο Εβριτών για την θετική τους ανταπόκριση στο κάλεσμα του Συλλόγου μας
Όπως ευχαριστώ το κίνημα των πολιτιστικών συλλόγων που κάθε καλοκαίρι τιμά το χρόνο της ανάπαυλας, με χαρά και γιορτάσι σαν το δικό μας».
Τέλος, να σημειώσουμε ότι η γιορτή στην Πόρπη διοργανώθηκε υπό την αιγίδα του Δήμου Κομοτηνής και με τη συνδιοργάνωση της Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης.
