Στη 1.20 το πρωί, στις 26 Απριλίου 1986, η αλυσιδωτή αντίδραση στον αντιδραστήρα της τέταρτης μονάδας του πυρηνικού σταθμού στο Τσερνομπίλ, προκάλεσε διαδοχικές εκρήξεις, οι οποίες τίναξαν στον αέρα το κάλυμμα του αντιδραστήρα. Τεράστιες ποσότητες ραδιενεργού υλικού εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα.
Οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές δεν είναι δυνατόν να καταγραφούν με ακρίβεια, αφού η λίστα των θανάτων εξαιτίας ασθενειών που προέκυψαν μετά το Τσερνομπίλ συνεχώς μεγαλώνει, ακόμα και σήμερα.
25 χρόνια μετά, ένα νέο επεισόδιο τρόμου ήρθε να ταράξει την λήθη μας, από το προηγούμενο μεγάλο πυρηνικό ατύχημα. Φουκοσίμα: το Τσερνόμπιλ αυτής της γενιάς!!!.
Είδαμε τις τελευταίες ημέρες τον Ιάπωνα πρωθυπουργό να τρώει (μπροστά στα τηλεοπτικά συνεργεία) φράουλες, για να πείσει τον κόσμο, ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος από την διαρροή της ραδιενέργειας στο πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκοσίμα!!!. Οι μεγαλύτεροι θα θυμάστε την ίδια ακριβώς εικόνα του αρμόδιου έλληνα υπουργού, ο οποίος, το 1986, έδωσε την ίδια κακή παράσταση για να πείσει τους έλληνες να καταναλώσουν τα λαχανικά της εποχής!!!. Πρώτα απ’ όλα το οικονομικό όφελος!!!. Τραγική ταύτιση απόψεων δύο τόσο διαφορετικών κυβερνήσεων!!!.
Πέραν, όμως, απ’ αυτό το θέατρο του παραλόγου, τα στοιχεία δείχνουν, ότι τότε τα βαλκάνια επηρεάστηκαν ιδιαίτερα από το καίσιο 137 και το ιώδιο 131. Η χώρα μας μάλιστα ήταν, σύμφωνα με έκθεση του 1988, δεύτερη σε όλη την Ευρώπη σε καρκίνους του θυρεοειδή στους ανήλικες (πίσω από την Βουλγαρία), αλλά και στους ενήλικες (πίσω από την τότε Γιουγκοσλαβία).
Ξεχάσαμε, δυστυχώς, ότι οι επιπτώσεις από την καταστροφή του Τσερνόμπιλ συνεχίζονται και μάλιστα πολλοί επιστήμονες αναμένουν αύξηση των κρουσμάτων λευχαιμίας και διαφόρων ειδών καρκίνου εξαιτίας του ατυχήματος τα επόμενα χρόνια και σε ένα βάθος χρόνου μέχρι και το 2045, εξήντα ολόκληρα χρόνια από το ατύχημα.
Ο μεγάλος φόβος των ειδικών για τις περισσότερες ασθένειες παραμένει το στοιχείο καίσιο-137 με διάρκεια ημιζωής περίπου 30 χρόνων (δηλαδή σε 30 χρόνια θα υπάρχει ακόμη η μισή ποσότητα καίσιο-137 από την αρχική, κοκ), το οποίο όταν προσβάλλει τον ανθρώπινο οργανισμό παραμένει για καιρό στους μύες ή τα άλλα ανθρώπινα όργανα και αρχίζει να δρα με τραγικά, για τον προσβαλλόμενο, αποτελέσματα.
Φουκοσίμα 2011: η ίδια κυβερνητική τακτική, με παραπλανητικές-καθησυχαστικές δηλώσεις, απόκρυψη στοιχείων, παραλείψεις μέτρων ασφαλείας-ελέγχων, προτεραιότητα στα οικονομικά συμφέροντα και προσπάθεια υποβάθμισης των κινδύνων που προέρχονται από την καταστροφή του πυρηνικού εργοστασίου.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι τελείως διαφορετική!!!.
Η Γαλλική εταιρεία πυρηνικής ενέργειας Areva σε παρουσίαση της σχετικά με το πυρηνικό ατύχημα (στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ) υπογράμμισε τα εξής: «είναι πλέον σαφές, ότι στη Φουκοσίμα είμαστε μάρτυρες μιας από τις μεγαλύτερες καταστροφές της σύγχρονης ιστορίας»!!!.
Οι αντιδραστήρες της Φουκοσίμα έχουν, πλέον, υποστεί ρωγμές και εκλύουν ακατάπαυστα ραδιενέργεια στον αέρα, στο έδαφος και στη θάλασσα!!!.
Ουδείς πλέον μπορεί να προσεγγίσει το πυρηνικό εργοστάσιο, το οποίο μολύνει τα πάντα με ραδιενέργεια, που εξαπλώνεται όχι μόνο στην ευρύτερη περιοχή αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη!
Από το 1986 (αλλά και πριν απ’ αυτό) μέχρι σήμερα έχουν γίνει σε ολόκληρο τον πλανήτη, πολλά (μικρότερα ή μεγαλύτερα) ατυχήματα σε πυρηνικούς σταθμούς και σε υποβρύχια που κινούνται με πυρηνική ενέργεια. Για κάποια απ’ αυτά υπάρχουν στοιχεία, ενώ τα περισσότερα αποσιωπήθηκαν!!!.
Υπάρχει λοιπόν υπάρχει ασφαλής πυρηνική ενέργεια;
Η απάντηση είναι ένα κατηγορηματικό «ΟΧΙ».
Ακόμα και οι υπερασπιστές της πυρηνικής ενέργειας ομολογούν, ότι πάντα θα υπάρχει η πιθανότητα ατυχήματος. Ισχυρίζονταν βέβαια, μέχρι πρότινος, ότι με τα μέτρα ασφαλείας που λαμβάνουν είναι σχεδόν απίθανο να συμβεί μεγάλο ατύχημα!!!. Η ζωή τούς διέψευσε με τρόπο τραγικό και μάλιστα στη μητρόπολη της πυρηνικής τεχνολογίας.
Εκτός όμως από τα ατυχήματα, υπάρχει και το θέμα της διαχείρισης των πυρηνικών αποβλήτων, που προκύπτουν από την συνήθη λειτουργία ενός πυρηνικού εργοστασίου. Που αποθηκεύονται ή ακριβέστερα: που πετιούνται;
Τι γίνεται με τ’ απηρχαιωμένα πυρηνικά εργοστάσια, που ενώ έπρεπε να έχουν κλείσει εδώ και πολλά χρόνια, συνεχίζουν να λειτουργούν, απειλώντας με νέες καταστροφές;;
Στην δεκαετία του ’70 όταν τα κοινωνικά κινήματα άρχισαν να γίνονται μαζικά και διεκδικητικά, το αντιπυρηνικό κίνημα πρωτοστατούσε με ένα κεντρικό σύνθημα:
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, ΠΑΡΑ ΑΥΡΙΟ ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα είναι τραγικά επίκαιρο αυτό το 40χρονο σύνθημα και θα είναι για πολλά ακόμη χρόνια, αν ο καθένας από εμάς δεν αντιδράσει.
Σας καλούμε, όλους, ν’ αναλογιστείτε το μέλλον που ετοιμάζουμε για τα παιδιά μας και να πούμε όλοι μαζί ένα μεγάλο ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΡΟΔΟΠΗΣ
