Τα αδέσποτα σκυλιά που – δυστυχώς – ζούσαν και τρέφονταν εκεί, θα μείνουν χωρίς τροφή και αναγκαστικά θα μετακινηθούν στα γειτονικά χωριά και την πόλη της Κομοτηνής
Ρεπορτάζ: Μάκης Σαλασίδης
Κλείνει ο σκουπιδότοπος της Κομοτηνής αφού όλα τα οικιακά απόβλητα θα διοχετεύονται πλέον στην καινούρια Μονάδα Επεξεργασίας Απορριμμάτων στην Αλεξανδρούπολη. Έτσι, και τα υπάρχοντα σκουπίδια θα μεταφερθούν στην Αλεξανδρούπολη εντός της εβδομάδας με αποτέλεσμα τα αδέσποτα σκυλιά που – δυστυχώς – ζούσαν και τρέφονταν εκεί, θα μείνουν χωρίς τροφή και αναγκαστικά θα μετακινηθούν στα γειτονικά χωριά και την πόλη της Κομοτηνής.
Πρόκειται για μία αρρωστημένη κατάσταση για την οποία οι δημοτικές αρχές έκαναν τα στραβά μάτια όλα αυτά τα χρόνια. Βόλευε τα σκυλιά να τρώνε από τα σκουπίδια και να μένουν στο κολαστήριο του σκουπιδότοπου, όπου οι γέννες ήταν ανεξέλεγκτες (ποτέ το δημοτικό κυνοκομείο δεν ασχολήθηκε με το θέμα), όπου είχαμε τερατογενέσεις (από τα χημικά που έτρωγαν τα σκυλιά) και φυσικά πολλαπλούς θανάτους τόσο των κουταβιών, που πέθαιναν από τις αρρώστιες ή τα πατούσαν τα απορριμματοφόρα όσο και ενήλικων σκυλιών. Πολλά σκυλιά βέβαια σταδιακά έμπαιναν και μέσα στην πόλη για να γλυτώσουν, με αποτέλεσμα τη δημιουργία νέων αστικών αδέσποτων.
Για το θέμα αυτό γνώριζαν πολλοί εμπλεκόμενοι αλλά η σιωπή τους κάλυπτε τις ευθύνες.
Σύμφωνα με τους υπαλλήλους, πριν από 3 χρόνια, είχαν μετρήσει 250 ενήλικα σκυλιά και 185 κουτάβια! Σήμερα τα ενήλικα σκυλιά πρέπει να είναι πάνω από 300 και τουλάχιστον 50 – 60 κουτάβια ενώ υπάρχουν από ό,τι είδαμε πολλές έγκυες σκύλες καθώς και πολλά άρρωστα σκυλιά. Τα δυστυχή ζώα ζουν σε μεγάλες αγέλες και περιφέρονται από τον σκουπιδότοπο μέχρι το χωριό Κάλχας, ενώ τα πιο πολλά είναι ακοινωνικοποίητα και πολύ φοβικά. Το πρωί που πήγαμε στο χώρο μπορέσαμε να φωτογραφίσουμε μόνο μία αγέλη και διάσπαρτα σκυλιά και κουτάβια.
Η ομάδα μας κάνει έκκληση σε όλους τους φιλόζωους πολίτες ανά την Ελλάδα να βοηθήσουν με τροφές και σε όσους γνωρίζουν συλλόγους από το εξωτερικό ή το εσωτερικό που μπορούν ουσιαστικά να βοηθήσουν, να μας φέρουν σε επαφή μαζί τους. Χρειάζονται να γίνουν πέραν των στειρώσεων, πολλές θεραπείες και να σωθούν σε πρώτη φάση τα κουτάβια από τον πλήρη αφανισμό. Θα απευθυνθούμε και στο Υπουργείο Εσωτερικών και όπου χρειάζεται για να βρεθεί μια κάποια λύση.
Αλλιώς η αδράνεια δεκαετιών θα έχει άσχημα αποτελέσματα.
