Ο όρος μαθησιακές δυσκολίες αρκετές φορές παρερμηνεύεται από γονείς και δασκάλους ως «τεμπελιά». Πολλά παιδιά χαρακτηρίζονται ως τεμπέλικα όταν δε θέλουν να κάνουν τα μαθήματα του σχολείου και αδιαφορούν για την εξέλιξη τους σε αυτόν τον τομέα… Για να δούμε όμως τι συμβαίνει στην πραγματικότητα…
Η Sally Smith (Απόψεις, 1990) παρομοιάζει τον εγκέφαλο αυτών των παιδιών με ένα πίνακα με διακόπτες, όπου ο πίνακας αυτός έχει κάποια χαλαρά καλώδια τα οποία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βραχυκυκλώνουν την μάθηση.
Για να δούμε μία λίστα με τα γενικά χαρακτηριστικά των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες:
- Δυσκολεύονται στο ξεδιάλεγμα, στην ταξινόμηση, στην αποθήκευση και γενικά στην οργάνωση των πληροφοριών που δέχονται στο αρχείο του μυαλού τους
- Δυσκολεύονται πολύ στις αλληλουχίες, δηλαδή, να μάθουν τις μέρες της εβδομάδας, τους μήνες και τις εποχές του χρόνου, να δένουν τα κορδόνια τους, να βρίσκουν ένα όνομα στον τηλεφωνικό κατάλογο, να βρίσκουν μια λέξη στο λεξικό κτλ.
- Εμφανίζουν «έλλειψη στοχαστικότητος», δηλαδή απαντούν σχεδόν αυτόματα σε ερωτήσεις και προβλήματα και, κατά κανόνα, δίνουν λαθεμένες απαντήσεις, αφού δεν έχουν καθόλου στοχαστεί (σκεφτεί) πριν απαντήσουν
- Εμφανίζουν «ανώριμη και ανοργάνωτη συμπεριφορά» σε βαθμό, συχνότητα και διάρκεια που ξεχωρίζουν από τους συμμαθητές τους. Η έλλειψη οργάνωσης είναι εμφανής ακόμα και στη σχολική τσάντα , στο δωμάτιο τους, στα συρτάρια της ντουλάπας τους, στα παιχνίδια τους, στον τρόπο που μελετάνε τα μαθήματα τους
- Δυσκολεύονται να πάρουν μήνυμα από το τηλέφωνο γιατί πρέπει να ακούν και να γράφουν σε γρήγορο ρυθμό
- Έχουν περιορισμένη συγκέντρωση προσοχής οπότε κουράζονται πιο εύκολα από τους συμμαθητές τους, διότι ο μηχανισμός φιλτραρίσματος του εγκεφάλου, ο οποίος ξεχωρίζει αυτό που είναι άσχετο, επουσιώδες και επιτρέπει στο άτομο να συγκεντρωθεί σε αυτό που είναι ουσιώδες, δεν λειτουργεί (S. Smith, Απόψεις, 1990). Έτσι προσέχει εξίσου με τη δασκάλα που εξηγεί, τα βήματα που ακούγονται στον διάδρομο ή το κουδούνισμα που κάνουν τα σκουλαρίκια της την ώρα που μιλάει
- Πολλά από αυτά τα παιδιά μπορεί να είναι πολύ ικανά σε κάποια ή κάποιες δεξιότητες και πολύ αδύναμα σε άλλες
- Δυσκολεύονται να ακολουθούν περίπλοκες οδηγίες
- Αποδιοργανώνονται σε ατμόσφαιρα άγχους και έντασης
- Θυμούνται το πρόγραμμα της τηλεόρασης αλλά όχι την ορθογραφία απλών καθημερινών λέξεων
- Δείχνουν απογοητευμένα, απρόθυμα για σχολική εργασία γι’ αυτό και η εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους είναι πολύ κακή (χαμηλή αυτοεκτίμηση)
- Τα περισσότερα εμφανίζουν ανώριμη κινητικότητα, γι’ αυτό μας τα περιγράφουν ως «ζημιάρικα παιδιά», αδέξια στις κινήσεις
- Επειδή το κεντρικό νευρικό τους σύστημα έχει καθυστερήσει στην ανάπτυξη, παραμένουν για περισσότερο χρόνο στο στάδιο της συγκεκριμένης σκέψης το οποίο, σύμφωνα πάντα με τον J. Piaget, προηγείται της αφηρημένης σκέψης
- Δυσκολεύονται πολύ να μάθουν ορισμούς, να θυμούνται ημερομηνίες, μάχες, συνθήκες, ονόματα κτλ.
- Δυσκολεύονται να κατανοήσουν γραφικές παραστάσεις
- Έχουν ιδιαίτερη δυσκολία στην αντιγραφή από τον πίνακα ή στην γραφή καθ’ υπαγόρευση γιατί ο ρυθμός υπαγόρευσης συνήθως είναι πιο γρήγορος από αυτόν που μπορούν να ακολουθήσουν
- Κρατάνε το μολύβι τόσο σφιχτά με αποτέλεσμα γρήγορα να κουράζεται το χέρι ή μπορεί να το κρατάνε λάθος
(Από το βιβλίο «Μαθησιακές Δυσκολίες και όχι Τεμπελιά» Μαρία-Μάρθα Φλωράτου)
Εάν παρατηρείτε κάποια από τα παραπάνω χαρακτηριστικά στο παιδί ή μαθητή σας καλό θα ήταν να συμβουλευτείτε κάποιον ειδικό (λογοθεραπευτή, ειδικό παιδαγωγό, ψυχολόγο κτλ.).
Να θυμάστε… Κάθε συμπεριφορά έχει την εξήγηση της και τη λύση της.
Επιμέλεια άρθρου :
Ευφροσύνη Χρυσαφίδου
Γράφει η :
Χριστίνα Φραγκοπούλου
Λογοθεραπεύτρια
Μέλος του Συλλόγου Επιστημόνων Λογοπαθολόγων – Λογοθεραπευτών Ελλάδος
Τηλ. Γραφείου : 2531302482
e-mail : fragopoulou_xristina@hotmail.com
Δημοκρίτου 9, Κομοτηνή
Ειδική μαθησιακή δυσκολία δυσλεξία είναι πολύ διαδεδομένοι στις μέρες μας και τους ακούμε όλο και πιο συχνά. Δυσλεξία δεν είναι ασθένεια και άρα δεν θεραπεύεται.