ΑΕΠΙ και δικαστές

Αν ρωτήσουμε  τους επαγγελματίες να μας απαντήσουν στο ερώτημα ποια είναι η πλέον προσοδοφόρα επιχείρηση που δεν έχει ποτέ οποιοδήποτε οικονομικό πρόβλημα και μάλιστα έχει τα ίδια οικονομικά αποτελέσματα στη σημερινή άσχημη οικονομική κατάσταση δεν θα μπορέσει να απαντήσει. Κι όμως υπάρχει μια εταιρεία και μάλιστα ανώνυμη που   συνεχίζει την ίδια τακτική χωρίς να έχει κανένα ενδοιασμό και συνείδηση για  την άσχημη οικονομική κατάσταση των επαγγελματιών.

Η εταιρεία αυτή είναι η ΑΕΠΙ με αντικείμενο εργασιών την προστασία όπως λέει των πνευματικών δικαιωμάτων των τραγουδιστών και των παραγωγών μουσικών προγραμμάτων.

Η εταιρεία αυτή λειτουργεί με ένα νόμο της κυβέρνησης Μητσοτάκη και σε παμπολλες περιπτώσεις βρέθηκε να  παρανομεί αφού διεκδίκησε δικαιώματα για καλλιτέχνες που δεν εκπροσωπούσε. Οι υπάλληλοι της πραγματοποιούν επιδρομές σε κάθε κατάστημα και επιχείρηση και αλίμονο στον επαγγελματία που θα έχει την ώρα της επιδρομής έστω και ένα μικρό τρανζιστοράκι αφού αμέσως καταγράφεται η τεράστια παρανομία και πέφτει το ανάλογο πρόστιμο.

Συνήθως οι υπάλληλοι της εταιρείας δεν νιώθουν την ανάγκη να εξηγήσουν αν τα τραγούδια που ακούγονται είναι κάποιου καλλιτέχνη τον οποίο εκπροσωπούν ενώ υπολογίζουν το πρόστιμο εντελώς αυθαίρετα και καταχρηστικά.

Η επιβολή του προστίμου είναι απαραίτητη και σύμφωνα με την άποψη της εταιρείας ότι με την μουσική υπόκρουση το κατάστημα και ο επαγγελματίας έχουν κέρδη από την αύξηση της πελατείας και του τζίρου τους. Παράλογη ερμηνεία. Το πρόστιμο που επιβάλλεται είναι  κατά την άποψη της εταιρείας συνάρτηση του κέρδους και υπολογίζεται σε ποσοστό 2% επί των εσόδων πράγμα απόλυτα αυθαίρετο αφού σε μια επιχείρηση που δεν υπάρχει ανάλογο κέρδος κανείς δεν γνωρίζει ποιο θα είναι το πρόστιμο αφού αυτό επιβάλλεται αυθαίρετα.

Ποτέ δεν νιώθει την υποχρέωση να γνωρίσει στους επαγγελματίες ποιους καλλιτέχνες εκπροσωπεί και για ποιους απαιτεί δικαιώματα αφού υπάρχουν καλλιτέχνες που δεν καλύπτονται από τις ενέργειες της ΑΕΠΙ. Πρόσφατα η εταιρεία αυτή τιμωρήθηκε με πρόστιμο 150.000 ευρώ γιατί ζητούσε δικαιώματα για τους καλλιτέχνες Ξαρχάκο και Μικρούτσικο τους οποίους βέβαια δεν εκπροσωπούσε. Είναι η μοναδική εταιρεία  που οδηγεί τους επαγγελματίες στα δικαστήρια χωρίς την έκδοση κάποιου τιμολογίου παροχής υπηρεσιών ενώ αρκεί η βεβαίωση του υπαλλήλου της για να πέσει ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης δηλαδή ο απόλυτα ελεγχόμενος και έχων άμεσο οικονομικό συμφέρον εργαζόμενος καταθέτει την μαρτυρία που ευνοεί την εργοδοσία του.

Δεν ακούγεται λίγο παράλογο αφού ο νόμος προβλέπει ότι για τη διαπίστωση της παρανομίας βασική υποχρέωση είναι η παρουσία αστυνομικού οργάνου  αλλά αυτό ουδόλως ενδιαφέρει τους δικαστές που καλούνται να δικάσουν  τις αιτήσεις της ΑΕΠΙ.

Οι παραπάνω είναι συνήθως σκληροί και επιβάλουν  δυσβάστακτες και προκλητικές ποινές και σε μερικές περιπτώσεις εξοντωτικές ενώ διάχυτη είναι η άποψη μεταξύ των επαγγελματιών ότι οι δικαστές συμπεριφέρονται ως οι καλύτεροι υπάλληλοι της εταιρείας.

Έχουμε δεκάδες παραδείγματα για τη συμπεριφορά της ΑΕΠΙ και την αντίστοιχη κάποιων δικαστών τα οποία θα αρχίσουμε να δημοσιεύουμε από τις επόμενες εκδόσεις μας. Το ερώτημα βέβαια που πλανάται είναι γιατί οι δικαστές δείχνουν  τόσο μεγάλη αυστηρότητα  ικανοποιώντας τα συμφέροντα μιας  ιδιωτικής εταιρείας;