Πορεία στις γειτονιές της Κομοτηνής ενάντια στην κρατική διαχείριση της πανδημίας

Παρέμβαση σε γειτονιές της πόλης της Κομοτηνής ενάντια στην κρατική διαχείριση της πανδημίας πραγματοποίησαν στις 28 και 29 Νοεμβρίου αλληλέγγυοι στο Αναρχικό Στέκι Utopia AD και στην Αντιεξουσιαστική Κίνηση Κομοτηνής.

Οι παρεμβάσεις εξελίχθηκαν σε μικρές πορείες με δυνατό παλμό, με τους διαδηλωτές να κρατούν πανό, να μοιράζουν κείμενα σε περαστικούς και κατοίκους και να φωνάζουν το σύνθημα «Αν δεν αντισταθούμε σε όλες τις γειτονιές οι πόλεις μας θα γίνουν μοντέρνες φυλακές».

Οι παρεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν από την Ανοιχτή Συνέλευση Ενάντια στην Κρατική Διαχείριση της Πανδημίας, η οποία συγκροτήθηκε μετά από κάλεσμα σε συγκέντρωση για την επέτειο της 17 Νοέμβρη.

Το κείμενο που μοιράστηκε:

«Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΣΕ ΕΞΑΡΣΗ

Από την αρχή της πανδημίας βρεθήκαμε όλοι/όλες σε μία πρωτόγνωρη κατάσταση, με την κυβέρνηση να παίρνει σαν πρώτο μέτρο τον εγκλεισμό ενώ μέσω της καταστολής και της προπαγάνδας των ΜΜΕ επιτεύχθηκε ο συμβιβασμός της κοινωνίας στις νέες συνθήκες. Την ώρα που η κοινωνία βρισκόταν κλεισμένη και τρομοκρατημένη στα σπίτια της, τα οικονομικά νταλαβέρια της κυβέρνησης με κάθε λογής καιροσκόπο βρισκόταν σε εξέλιξη, βάζοντας την υγεία σε δεύτερη μοίρα.

Σε μία περίοδο υγειονομικής κρίσης το αυτονόητο θα ήταν να ενισχυθεί το δημόσιο σύστημα υγείας. Αντί αυτού η κυβέρνηση επιλέγει να ενισχύσει την καταστολή και τον φόβο με απώτερο σκοπό την νομιμοποίηση της νέας συνθήκης εγκλεισμού, επιτυγχάνοντας την πολιτικής της βαρβαρότητα ανενόχλητη. Έτσι αναλαμβάνουν δράση τα ΜΜΕ αναπαράγοντας την κυβερνητική προπαγάνδα, ξεκινώντας έναν ψυχολογικό πόλεμο προς το λαό. Συμβάλλοντας έτσι στην ψυχολογική κατάρρευση του κοινωνικού συνόλου. Η πολιτική στοχοθεσία της κυβέρνησης είναι η δημιουργία μιας κοινωνίας μπάτσων και ιδιωτικοποιήσεων. Από την αρχή της πανδημίας υπάρχει μόνιμη πρόσληψη σε σώματα ασφαλείας με απώτερο σκοπό την επιβολή της αστυνομοκρατίας για την αντιμετώπιση οποιασδήποτε ριζοσπαστικής φωνής.

Σε συνδυασμό με την καταστολή και την προπαγάνδα η κυβέρνηση αποποιείται τις ευθύνες της, χρησιμοποιώντας σαν εργαλείο την ατομική ευθύνη και αφού δημιουργεί ένα κλίμα πανικού και τρομοκρατίας, ενισχύει τον κοινωνικό κανιβαλισμό στο όνομα της. Αποτέλεσμα αυτού? Η καταπάτηση βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, όπως την απαγόρευση κυκλοφορίας ειδικά κατά τις βραδινές ώρες, που θυμίζει ένα καθεστώς φασισμού. Παράλληλα περιθωριοποιημένοι και β’ διαλογής άνθρωποι αποτελούν τους αόρατους αυτής της κοινωνίας για τον κρατικό μηχανισμό, χωρίς να τηρούνται τα στοιχειώδη μέτρα πρόληψης, στοιβάζοντας τους σε κλειστές δομές, με ότι αυτό συνεπάγεται. Η μόνη ατομική ευθύνη είναι αυτή που βαραίνει την ίδια την κυβέρνηση.

Από την εποχή της δικτατορίας ζούμε την σήμερον ημέρα την πιο κοντινή εκδοχή της αν όχι την ίδια. Η αφορμή της πανδημίας στάθηκε “σωτήρια” για την κυβέρνηση προκειμένου να εξαφανίσει αναίμακτα τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες.

Να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και να σπάσουμε τις απαγορεύσεις χουντικού τύπου. Είναι καθήκον και ατομική μας ευθύνη.

Ανοιχτή συνέλευση ενάντια στην κρατική διαχείριση της Πανδημίας».