Το δικαίωμα του ατομικού αυτοπροσδιορισμού δεν μπορεί να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο – Η Ελλάδα, σε αντίθεση με την Τουρκία, τήρησε στο ακέραιο τη Συνθήκη της Λωζάννης – Τα δικαιώματα και τα καθήκοντα καθορίζονται αποκλειστικά από το ελληνικό Σύνταγμα
Μήνυμα εντός και εκτός συνόρων έστειλε από την Κομοτηνή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος σε ομιλία του κατά τη διάρκεια της αναγόρευσης του ως επίτιμο δημότη Κομοτηνής σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Ροδόπης.
Ο κ. Παυλόπουλος τόνισε ότι η μειονότητα της Θράκης είναι θρησκευτική και όχι εθνική ενώ σημείωσε πως η Ελλάδα, σε αντίθεση με την Τουρκία, τήρησε στο ακέραιο τις δεσμεύσεις της από τη Συνθήκη της Λωζάννης. Παράλληλα, όμως αναφέρθηκε και στις υποχρεώσεις των μουσουλμάνων ως Ελλήνων πολιτών έναντι της ελληνικής Πολιτείας εκφράζοντας την πεποίθηση ότι αυτοί αντιλαμβάνονται πλήρως και τιμούν το πλαίσιο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων.
Αναλυτικά, στην ομιλία του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σημείωσε:
«Η ανακήρυξή μου ως Επίτιμου Δημότη του Δήμου Κομοτηνής, αυτή η κορυφαία τιμή που μου επιδαψιλεύετε, αυτοθρόως μετατρέπεται σε εθνικό, θεσμικό και πολιτικό χρέος. Χρέος, το οποίο συνίσταται στην ανάδειξη των κάθε είδους υποδειγματικών επιδόσεων του πολύτιμου εκείνου τμήματος του Ελληνικού Λαού που κατοικεί στον ευρύτερο χώρο της Δυτικής Θράκης. Της Θράκης που στέκεται όρθια και Ελληνική, και η οποία όχι μόνον δεν λύγισε –ούτε πρόκειται ποτέ να λυγίσει- κατά την διάρκεια των τραγικών περιόδων που έζησε αλλά, όλως αντιθέτως, χαλυβδώνει μέσα από αυτές την Ελληνική ψυχή της, το υψηλό Ελληνικό της φρόνημα. Επ’ αυτού και μόνον, υπό την ιδιότητά μου ως Προέδρου της Δημοκρατίας, ας μου επιτραπεί να καταστήσω σαφείς τις ακόλουθες, διαχρονικές και αταλάντευτες, εθνικές μας θέσεις:
Εδώ, στην Κομοτηνή και την ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Θράκης, όπου έχουν ταχθεί να συνυπάρχουν ειρηνικά και δημιουργικά Έλληνες με διαφορετικές θρησκείες, η Ελληνική Δημοκρατία αποδεικνύει ανελλιπώς ότι δίνει, εμπράκτως και άκρως επιτυχώς, εξετάσεις μιας Χώρας που εμπνέεται, ως προς την Δημοκρατία και τον Πολιτισμό της, ταυτοχρόνως, από την ανεκτίμητη Αρχαία Κληρονομιά της αλλά και από την θέση της ως αναπόσπαστου μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως μέλους της Διεθνούς Κοινότητας το οποίο σέβεται, στο ακέραιο, το Διεθνές Δίκαιο στο σύνολό του.
Επειδή αναφέρθηκα στον μεγάλο σεβασμό που επιδεικνύει η Ελλάδα στο ευρωπαϊκό αλλά και στο διεθνές κεκτημένο, δράττομαι της ευκαιρίας να τεκμηριώσω την διαπίστωση αυτή, ακριβώς με βάση το Ευρωπαϊκό και το Διεθνές Δίκαιο, φυσικά στο σύνολό του, αναφορικά με το καθεστώς των συμπολιτών μας Μουσουλμάνων.
Α. Το καθεστώς της μουσουλμανικής μειονότητας προσδιορίζεται από την Συνήθη της Λωζάννης, η οποία από το 1923 δεσμεύει, στο ακέραιο, τόσο την Ελλάδα όσο και την Τουρκία. Η Συνθήκη της Λωζάννης βασίζεται στην αμοιβαιότητα αφού αναφέρεται, ρητώς και κατηγορηματικώς, στους Μουσουλμάνους της Θράκης και τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου. Άρα, πάντα κατά την Συνθήκη της Λωζάννης, στην μεν Ελλάδα υπάρχει μουσουλμανική μειονότητα, ενώ στην Τουρκία εθνική -και δη Ελληνική- μειονότητα. Το ότι η Ελλάδα, το 1991, αναγνώρισε το δικαίωμα ατομικού αυτοπροσδιορισμού, τούτο δεν σημαίνει ότι το δικαίωμα αυτό μπορεί ν’ ασκείται κατά τρόπο που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και, επομένως, την Συνθήκη της Λωζάννης.
Β. Δίχως να στέκομαι στις προκλητικές –ιδίως κατά το 1955 και το 1964- παραβιάσεις της Συνθήκης της Λωζάννης εκ μέρους της Τουρκίας, κάνω απλώς την αυτονόητη αντιδιαστολή: Η Ελλάδα τήρησε, τηρεί και θα τηρεί στο ακέραιο τις κατά την Συνθήκη της Λωζάννης υποχρεώσεις έναντι των Ελλήνων Μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης.
Τούτο αποδεικνύεται, αυτονοήτως, ιδίως από την αύξηση του μειονοτικού πληθυσμού, από την ακώλυτη άσκηση της θρησκευτικής ελευθερίας, τον ραγδαίο πολλαπλασιασμό των μουσουλμανικών σχολείων, την εγνωσμένη προστασία της ατομικής ιδιοκτησίας, την κατοχύρωση του δικαιώματος ενημέρωσης μέσω της λειτουργίας των αναγκαίων κυρίως ηλεκτρονικών ΜΜΕ και, τέλος, τον πλήρη σεβασμό των κάθε μορφής πολιτικών ελευθεριών.
Αυτή η άψογη συμπεριφορά της Ελλάδας έναντι των Μουσουλμάνων Πολιτών της εδώ, στην Θράκη, καθορίζει και την στάθμη των δικών τους υποχρεώσεων, ως Ελλήνων Πολιτών, έναντι της Ελληνικής Πολιτείας.
Α. Πρωτίστως δε καθορίζει τις αντίστοιχες υποχρεώσεις των Ελλήνων δημόσιων λειτουργών της μουσουλμανικής μειονότητας καθώς και των μουσουλμάνων το θρήσκευμα μελών του Ελληνικού Κοινοβουλίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εν γένει: Τα κάθε είδους δικαιώματα και τα κάθε είδους καθήκοντά τους καθορίζονται αποκλειστικώς από το Σύνταγμά μας και την έννομη τάξη μας. Και είμαι βέβαιος ότι οι συμπολίτες μας Μουσουλμάνοι στην Θράκη αντιλαμβάνονται πλήρως και τιμούν αναλόγως αυτό το πλαίσιο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων.
Β. Το ίδιο πλαίσιο προσδιορίζει και τις αρχές λειτουργίας των εδώ τουρκικών διπλωματικών αρχών. Οφείλουν λοιπόν να σέβονται το προαναφερόμενο καθεστώς των Ελλήνων Μουσουλμάνων και την ελληνική έννομη τάξη.
Κύριε Δήμαρχε,
Τα όσα εξέθεσα ως «αντίδωρο» έναντι της μεγάλης τιμής που μου περιποιεί η ανακήρυξή μου ως Επίτιμου Δημότη του Δήμου Κομοτηνής ουδόλως εμπεριέχουν, σας διαβεβαιώ, διάθεση οιασδήποτε μορφής αντιπαράθεσης. Κάθε άλλο. Αυτός εδώ ο ευλογημένος, πλην πολύπαθος, Τόπος μου αναθέτει την αποστολή, κατά την άσκηση των καθηκόντων μου ως Προέδρου της Δημοκρατίας, να υπερασπίζομαι την ενότητα του Ελληνικού Λαού, την ακώλυτη άσκηση των δικαιωμάτων όλων των Ελλήνων Πολιτών και την θωράκιση των εθνικών μας δικαίων. Να είσθε βέβαιος ότι θα καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε ν’ αρθώ στο ύψος των περιστάσεων και, κατ’ επέκταση, να φανώ αντάξιος της τιμής και της εμπιστοσύνης σας».
