Μετά την ανάρτηση στο διαδίκτυο της απόφασης της κυβέρνησης για αλλαγή στο τοπίο των τηλεοπτικών συχνοτήτων και αφού πέρασαν τρεις μήνες που ορίζει ο νόμος για διαβούλευση μεταξύ των ενδιαφερομένων κατατέθηκε στη βουλή και άρχισε η συζήτηση στις αρμόδιες επιτροπές της. Η πράξη αυτή έρχεται να ικανοποιήσει το δημόσιο αίσθημα αφού είναι γνωστή η στάση των καναλιών στην καθημερινότητα του πολίτη και η προσπάθεια που γίνονταν κάθε φορά σε σοβαρές πολιτικές εξελίξεις.
Τα τελευταία χρόνια τα μεγάλα κανάλια πιστά στην εξυπηρέτηση συμφερόντων μεγάλων οικονομικών συγκροτημάτων προσπαθούσαν να χειραγωγήσουν τους πολίτες. Ήταν απόλυτα ταυτισμένα με την εκάστοτε αντιλαϊκή πολιτική και πιστά στις ορέξεις της οικονομικής ολιγαρχίας, η οποία παρείχε τεράστια στήριξη με δάνεια και άλλες παροχές.
Συνολικά τα συστημικά κανάλια χρωστούν στις τράπεζες περίπου 800.000.000 ευρώ και στο κράτος φόρους περίπου 100 εκατομμυρίων ευρώ. Οι αντιδράσεις κατά τη συζήτηση του νόμου πολλές και τρομερές από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης μηδέ εξαιρουμένου και του ΚΚΕ που επικαλούνται ότι δεν πρόλαβαν να μελετήσουν το νομοσχέδιο από τις 12 Ιουλίου.
Απορίας άξιο βέβαια είναι και η ταύτιση του ΚΚΕ με τα υπόλοιπα κόμματα της διαπλοκής και της υποταγής στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα δίνοντας αφορμή για σκέψεις πως και σε ποια από αυτά πουλήθηκε ο τηλεοπτικός και ραδιοφωνικός σταθμός του κόμματος.
Άραγε οι αντιδράσεις έχουν μόνο αντιπολιτευτικό χαρακτήρα; Ασφαλώς σκέφτονται και ευελπιστούν ότι η κυβέρνηση θα πέσει σε 100 ημέρες οπότε θέλουν τα συμμαχικά κανάλια ζωντανά μέχρι τότε. Το ανέκδοτο με τον λύκο και το τράγο το ξέρουν;
