Φυσικά είναι θέμα των οικονομολόγων που εξετάζουν με σοβαρό τρόπο την υπόθεση της Ελλάδας αλλά το θέμα της οικονομικής πολιτικής που καλείται να εφαρμόσει η Ελλάδα λύνεται κάθε μέρα με τις συζητήσεις των άσχετων στα καφενεία και στις παρέες. Υπάρχουν όμως και οι συνεχείς επιθέσεις των αντιπολιτευόμενων μέσα στη Βουλή των Ελλήνων που κατηγορούν την κυβέρνηση ότι δεν προχωράει σε μια συμφωνία με τους φίλους μας τοκογλύφους.
Το δίλλημα είναι σοβαρό και δεν επιδέχεται παρερμηνειών. Οι εταίροι μας ζητούν την εφαρμογή μέτρων που υπέγραψαν οι Σαμαράς – Βενιζέλος πχ μισθός εργαζομένου στα 360 ευρώ, ομαδικές απολύσεις, νέο ασφαλιστικό σύστημα, ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, μείωση συντάξεων και επικουρικών, αύξηση του ΦΠΑ ενώ η κυβέρνηση είναι σταθερή στην πολιτική της για αποκατάσταση των αδικιών και την εξάλειψη της φτώχειας.
Θα πρέπει επιτέλους να το ξεκαθαρίσουν οι κύριοι της αντιπολίτευσης ποια από τις δύο πολιτικές θέλουν να εφαρμοστεί στην Ελλάδα για την υπογραφή της συμφωνίας για τη χώρα. Και έχουμε δικαίωμα να συμφωνήσουμε με την άποψη ότι επειδή το δίλλημα είναι υπαρκτό θα πρέπει να προκηρυχθεί ένα δημοψήφισμα ώστε ο λαός να αποφασίσει ο ίδιος για την τύχη του.