Αλίμονο αν ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Μαγαλιός άφηνε στην τύχη την έκβαση των εκλογών για τη νέα διοίκηση. Θα ήταν φυσικά ασυνεπής στη προηγουμένη ιστορία του που ηταν γεμάτη με σκάνδαλα και παράξενες ιστορίες. Είναι γεγονός πλέον ότι όταν δεν πτωχαίνει να δημιουργήσει πλειοψηφικό ρεύμα για τη συνέχιση των ανομημάτων του αρχίζει τις αντισυνδικαλιστικές και ενίοτε παράνομες πράξεις.
Ο τακτικισμός αυτή τη φορά ειχε να κάνει με τον αποκλεισμό στην αρχή δυναμικής συνδικαλίστριας που ηταν ενάντια στις μεθοδεύσεις του ενώ στη συνέχεια όταν διαπίστωσε ότι κινδυνεύει απέκλεισε και τους έξι (6) αντιπροσώπους του πλέον δυναμικού εργατικού σωματείου. Διαμόρφωσε ένα μητρώο μελών με τη συμμέτοχη προσωπικών του φίλων που δεν εργάζονται σε καμία υπηρεσία (δυο άνεργοι στην περιοχή Σαπών) όπως άλλωστε δεν εργάζεται και ο ίδιος σε κάποια υπηρεσία του νομού Ροδόπης παραβιάζοντας το συνδικαλιστικό νόμο 1264/82 ενώ έβαλε στο μητρώο των μελών και κάποιους που δεν εργάζονται σε εργοστάσια που διέκοψαν τις εργασίες τους εδώ και πολλά χρόνια.
Τα όσα παράνομα διαπιστώθηκαν πρόκειται να τεθούν υπόψη της Δικαιοσύνης κι αυτό φοβάται ο Μαγαλιός και επιθυμεί με κάθε τρόπο να είναι στη θέση του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Κομοτηνής για να έχει την μεροληπτική συμπεριφορά από την υπηρεσία του και από άλλους θεσμικούς παράγοντες. Τελικά η κατανομή των αρμοδιοτήτων στο νέο εκλεγμένο ΔΣ έδειξε ότι τίποτα δεν τον σταματήσει, δημιουργεί ανίερες συμμαχίες χωρίς να ενδιαφέρεται αν το συνδικαλιστικό όργανο των εργαζομένων του νομού θα είναι στην ίδια κατάσταση με τα προηγούμενα χρόνια.
Βέβαια είναι καιρός να επέμβει η Δικαιοσύνη και άλλοι ελεγκτικοί μηχανισμοί για τα όσα βγαίνουν στην επιφάνεια και προκαλούν ευλόγα ερωτήματα.
