Παλιά όταν ήταν να επιλεγεί ένας προμηθευτής, ένας κατασκευαστής, ένας εργαζόμενος από τον τοπικό Δήμο τότε όλοι θεωρούσαν υποχρέωση τους να προτιμήσουν τον ντόπιο. Η λογική τους ήταν ότι οι ντόπιοι είναι ψηφοφόροι αλλά και δημότες που πληρώνουν τα δημοτικά τέλη.
Τελευταία, η νέα γενιά προέδρων δημοτικών επιχειρήσεων που είναι και εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι, έχουν άλλες αντιλήψεις. Τα τεχνικά γραφεία των Αθηνών προτιμούνται στις μελέτες, οι ξένοι κατασκευαστές στα έργα. Οι ντόπιοι τεχνικοί μαστίζονται από την ανεργία. Το περίεργο είναι ότι οι νέοι τεχνικοί δεν έχουν θυμώσει ακόμη.