Γνωστός είναι ο ρόλος των ΜΜΕ στην ενημέρωση του πολίτη, απόλυτα κατοχυρωμένος από το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους. Ο δημοσιογράφος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να ενημερώνει τους αρμόδιους φορείς και τη κοινή γνώμη για θέματα που αφορούν το κοινωνικό σύνολο και την Πολιτεία. Οι αναφορές αυτές πρέπει να είναι τεκμηριωμένες με αδιάψευστα στοιχεία και να μην αποτελούν στοιχεία για προσωπική προβολή και προσωπική καταγγελία που προέρχεται από εμπάθεια και κακοπιστία και γίνεται για λογούς εκβιασμού και εκδίκησης.
Ο πολίτης επίσης δεν πρέπει να είναι απλός θεατής των διάφορων καταστάσεων που συμβαίνουν μέσα στη κοινωνία. Έχει δικαίωμα να ασκεί κριτική και φυσικά να απευθύνεται στις Αρχές όταν διαπιστώνει ότι υπάρχουν κάποιες παραβάτικες ενέργειες που προκαλούν τα χρηστά ήθη.
Η δικαιολογία που λέγεται κατά κόρον «ωχ ρε αδελφέ εμένα τι με νοιάζει» οδήγησαν το πολιτικό σύστημα στη σημερινή κατάσταση με δεκάδες κομπιναδόρους που κυκλοφορούν ανάμεσα μας ατιμώρητοι για τα εγκλήματα που διέπραξαν. Σε κάποια δίκη που έγινε πρόσφατα στο Πενταμελές Κακουργιοδικείο ο εισαγγελέας ρώτησε τον μάρτυρα κατηγορίας γιατί αφού διαπίστωσε την παραβατική ενέργεια του κατηγορουμένου πριν μερικά χρόνια δεν τον κατήγγειλε στη δικαιοσύνη έγκαιρα αλλά περίμενε να περάσουν 12 χρόνια όπως είχε υποχρέωση ως ενεργός πολίτης, εκείνος δεν απάντησε, ενώ σε άλλη ερώτηση του Εισαγγελέα να καταθέσει αν θεωρεί τον κατηγορούμενο ένοχο για όσες κατηγορίες εκστόμισε εναντίον του, ο λαλίστατος κατά τα άλλα κατήγορος δήλωσε ότι δεν μπορεί να το καταθέσει με βεβαιότητα.
Φάνηκε ότι οι κατηγορίες έγιναν από εμπάθεια οπότε το δικαστήριο έκρινε ανάλογα, οι κατηγορίες έπεσαν στο κενό και υπήρχε αθωωτική απόφαση και μάλιστα ομόφωνη. Πρέπει λοιπόν τα ΜΜΕ να ασχολούνται με σοβαρες καταγγελίες για παραβάτικες ενέργειες και οι πολίτες να μην είναι αδιάφοροι και να καταγγέλλουν κάθε παράνομη πράξη από όπου κι αν προέρχεται.
