Αναξιόπιστο χαρακτηρίζει το ενδιαφέρον του βουλευτή Ροδόπης του ΠΑΣΟΚ, Αχμέτ Χατζηοσμάν, για τα προβλήματα των αγροτών της Ροδόπης η Ν.Ε. ΚΚΕ Ροδόπης μέσω ανακοίνωση της που εξέδωσε.
Το ΚΚΕ αναρωτιέται πως είναι δυνατόν ο κ. Χατζηοσμάν από τη μία να ψηφίζει και να στηρίζει πολιτικές που αποτελούν την αιτία των προβλημάτων αυτών και από την άλλη να καταθέτει ερωτήσεις προς τους αρμόδιους Υπουργούς ζητώντας την επίλυση αυτών.
Στην ανακοίνωση του το ΚΚΕ αναφέρει αναλυτικά :
«Είναι αυτονόητο ότι οι κυβερνητικοί βουλευτές συμμετέχουν ενεργά στην υλοποίηση της πολιτικής του κόμματός τους, που βρίσκεται στην κυβέρνηση. Ψηφίζουν όλα τα αντιλαϊκά νομοσχέδια που κάνουν τη ζωή των εργαζομένων κόλαση και γι΄ αυτό, βρίσκονται στην πολύ δύσκολη θέση να αποδείξουν ότι ενδιαφέρονται πραγματικά για τα συμφέροντα των ψηφοφόρων τους .
Μια συνήθης πρακτική, για να «αποδείξουν» τη «φιλολαϊκή» τους στάση, είναι να υποβάλλουν ερωτήσεις προς τους υπουργούς της κυβέρνησής τους, για διάφορα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την πολιτική που υπηρέτησαν και υπηρετούν πιστά όλα αυτά τα χρόνια.
Ένα πρόσφατο παράδειγμα, τέτοιας τακτικής, αποτελούν οι ερωτήσεις προς αρμόδιους υπουργούς, που κατέθεσε ο κ. Χατζηοσμάν, ο οποίος έχει ψηφίσει όλα τα νομοσχέδια και των τελευταίων χρόνων, όλα τα μνημόνια, έδωσε δε και ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ.
Η μία ερώτηση αφορά την απώλεια της λεγόμενης «συνδεδεμένης ενίσχυσης», που προβλέπεται από τις σχετικές αντιαγροτικές ευρωπαϊκές αποφάσεις, οι οποίες έχουν πλήξει τον πρωτογενή τομέα και έχουν οδηγήσει στο ξεκλήρισμα χιλιάδες αγροτικά νοικοκυριά και στο Νομό μας. Στις αποφάσεις αυτές συμμετείχε τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και η ΝΔ και τις έχουν υλοποιήσει πιστά. Και βέβαια τις έχουν ψηφίσει και οι βουλευτές τους ,που με αυτό τον τρόπο γίνονται συνυπεύθυνοι. Τι πίεση μπορεί να ασκήσει μια τέτοια ενέργεια ενός βουλευτή ,που είναι συνυπεύθυνος στο πρόβλημα; Πώς είναι δυνατόν να δοθεί λύση σε ένα πρόβλημα (π.χ απώλεια συνδεδεμένης ενίσχυσης) όταν δεν διεκδικείς αντιμετώπιση της αιτίας που γέννησε το πρόβλημα, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η εφαρμογή των αποφάσεων Ε. Ε κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ- Ν.Δ;
Η άλλη ερώτηση αφορά τη απόφαση του αρμόδιου υπουργού ΥΠΕΚΑ, της σημερινής κυβέρνησης, που στηρίζει ο κ. Χατζοσμάν, σχετικά με την «αδειοδότηση του χρυσορυχείου Περάματος Έβρου». Το πρόβλημα χρονολογείται από τη δεκαετία του 1990 και οι τοπικοί φορείς δεν έχουν αλλάξει θέση από τότε.
Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να ερωτώνται οι αρμόδιοι υπουργοί «αν είναι ενήμεροι για τις θέσεις των τοπικών κοινωνιών… κι αν έχουν μελετήσει τις επιστολές, τα ψηφίσματα, τα αιτήματα των τοπικών φορέων…»;
Πώς είναι δυνατόν, ένας βουλευτής που έχει ψηφίσει τα μνημόνια και μια σειρά νόμων που ιδιωτικοποιούν το δημόσιο πλούτο, να ρωτάει για «τη βιασύνη και την ταχύτητα με την οποία δόθηκε η εγκριτική πράξη… και για τη διαδικασία του fast track»; Δε γνωρίζει ότι οι νόμοι που ψηφίζει προβλέπουν το ξεπούλημα της δημόσια περιουσίας, άρα και του ορυκτού πλούτου; Και μάλιστα με διαδικασίες που εξασφαλίζουν την μεγαλύτερη δυνατή κερδοφορία των ιδιωτών επενδυτών (χαμηλοί μισθοί, εντατικοποίηση εργασίας, ελλιπή μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος κ.ά.).
Ποιο το νόημα της ερώτησης για το ποιος πρέπει να υπογράψει τις αποφάσεις «οι πολιτικοί ή οι υπηρεσιακοί παράγοντες»; Σε τι θα άλλαζε η ουσία της απόφασης, αν αυτή η συγκεκριμένη απόφαση λαμβανόταν με πιο τυπικές διαδικασίες;
Ποιο επίσης το νόημα της ερώτησης αν θα υπάρξει« διαβούλευση (του υπουργείου) με τους εκπροσώπους των κοινωνικών φορέων…». Σε τι θα ωφελήσει αλήθεια ο διάλογος των φορέων με την κυβέρνηση, από τη στιγμή που η εμπειρία μας διδάσκει ότι όλοι οι διάλογοι με την κυβέρνηση, οδήγησαν σε σφαγιαστικές αποφάσεις για το λαό; Το συμπέρασμα που εύκολα βγαίνει είναι ότι:
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Ν. Δ , που κυβερνούν όλα αυτά τα χρόνια, προφανώς γνωρίζουν πολύ καλά τι ψηφίζουν, ποιες πολιτικές στηρίζουν και στο ερώτημα «με τα μονοπώλια ή με το λαό» έχουν επιλέξει την πλευρά των μονοπωλίων, έχουν δε αποδείξει περίτρανα ότι στηρίζουν την ΕΕ, τα μονοπώλια, την πολιτική της ανταγωνιστικότητας, την πολιτική που φτωχαίνει παραπέρα τις λαϊκές οικογένειες Η τακτική επομένως ,των ερωτήσεων, που ακολουθούν , είναι τρόπος από την μια να στηρίζουν την πολιτική που κάνει κόλαση τη ζωή του λαού (και μάλιστα για πολλά χρόνια) και από την άλλη να παρουσιάζονται ως υπερασπιστές των δικαιωμάτων του λαού. Επιπλέον, χρησιμοποιούν την τακτική των ερωτήσεων για να αποπροσανατολίσουν το λαό, για να αποκρύψουν τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων, για να θολώσουν το δρόμο της πραγματικά φιλολαϊκής προοπτικής. Προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα ότι υπάρχουν δυνατότητες εξεύρεσης λύσεων στα πλαίσια αυτής της βάρβαρης πολιτικής και μάλιστα στα πλαίσια της ίδιας κυβέρνησης που την υλοποιεί.
Η κοροϊδία και οι αυταπάτες πρέπει να λάβουν επιτέλους τέλος!
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι αγρότες, η νεολαία και οι γυναίκες της Ροδόπης πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Πρέπει να εγκαταλείψουν τα κόμματα και τους βουλευτές των κομμάτων της πλουτοκρατίας. Να τους στείλουν το μήνυμα ότι ο λαός βγαίνει στην αντεπίθεση, παλεύοντας για την οριστική απαλλαγή από τα δεινά του. Ο δρόμος για αυτή την επιλογή βρίσκεται δίπλα στο ΚΚΕ τόσο στους αγώνες όσο και στις εκλογές, στην κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, με στόχο τη Λαϊκή Εξουσία – Οικονομία».
