Όταν το ΠΑΣΟΚ ήρθε στην εξουσία το 2009 και ο δικός μας βουλευτής ανέλαβε τα καθήκοντα του κυβερνητικού εκπροσώπου κάποιοι αιρετοί που θεώρησαν ότι η θέση αυτή τους δίνει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για την προβολή και ανάδειξη τους σε υψηλά πόστα διοργάνωσαν μια μεγάλη φιέστα στην οποία κλήθηκαν όλοι οι παράγοντες και πολίτες αυτού του τόπου και βράβευσαν τον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο για τη θέση που κατέλαβε.
Κατά τη διάρκεια της βράβευσης ο σεμνός τότε Γιώργος Πεταλωτής είπε το εξής σεμνό και ταπεινό «καλύτερα θα είναι να με βραβεύσετε στο τέλος της θητείας μου στη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου και όχι τώρα που είμαι στην αρχή».
Ο καιρός πέρασε, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αφοσιωμένος τελείως στα καθήκοντα του ξέχασε τους Κομοτηναίους με τα πολυποίκιλα προβλήματα και βεβαίως ξέχασε και το Νομό Ροδόπης με τα άλυτα προβλήματα που δημιούργησε η προηγουμένη κατάσταση της ΝΔ.
Βέβαια δεν ξέρουμε πως αξιολογήθηκε και η παρουσία του στη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου για να φτάσει ο πρωθυπουργός Παπανδρέου να τον αντικαταστήσει.
Τώρα και μετά την συγκρότηση της νέας κυβέρνησης θα πρέπει ο τοπικός βουλευτής να εξαγγείλει απολογιστικά τη δραστηριότητα του για το τι έκανε για τον τόπο και τους πολίτες του.
Θα είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να προκαλέσει τους πολίτες να τον πούνε συγχαρητήρια ή όχι για τη δραστηριότητα του στα διάφορα κυβερνητικά πόστα.
Μόνο ένας Τάσος Βαβατσικλής είχε την ικανότητα να συγχωρεί, γιατί ήταν δυνατός και είχε δύναμη ψυχής. Οι αδύναμοι, όπως και του λόγου του ποτέ δεν συγχωρούν. Ο κύριος τίποτα. Κοντεύει όμως ο καιρός του.
Ο κύριος “τίποτα”. Αλλά με άλλα μέσα προοθούνται και καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις. Αυτός μόνο έναν Β…….ήθελε να έχει για να τον βάλει στην θέση του. Αλλά !!!!!