Κανείς δεν καταλαβαίνει γιατί πάντοτε πρέπει να βρίσκεται εξιλαστήριο θύμα όταν μια πολιτική που εφαρμόζεται δεν έχει θετικά αποτελέσματα και ξεσηκώνει το λαό σε δυναμικές αντιδράσεις. Όταν η ακολουθούμενη, κυβερνητική πολιτική είναι αποτέλεσμα διεξοδικής συζήτησης στα εσωπαραταξιακά όργανα και στο υπουργικό συμβούλιο πώς είναι δυνατόν το σταυρό του μαρτυρίου να το σηκώνει ένας υπουργός;
Στην προκειμένη περίπτωση ηταν θέμα του Παπακωνσταντίνου η ψήφιση και η εφαρμογή του μνημονίου που τόσα δεινά συσσώρευσε στους Έλληνες πολίτες; και τώρα με την αλλαγή και την κατάληψη της θέσης του Υπουργού Οικονομικών από τον κ. Βενιζέλο θα αλλάξει η κυβερνητική πολιτική την στιγμή μάλιστα που εγκρίθηκε από τα κομματικά και κυβερνητικά όργανα το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα;
Εάν είναι εφικτό να αλλάξει αυτή η κυβερνητική πολιτική από τον κ. Βενιζέλο θα φανεί άμεσα ότι η προηγουμένη ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών ηταν αποτυχημένη, πράγμα που σημαίνει ότι υπήρχε ακόμη κι απ’ την πλευρά του πρωθυπουργού μια εσφαλμένη πολιτική η οποία μπορεί σήμερα με τις πρωτοβουλίες του κ. Βενιζέλου να ανατραπεί. Εάν η πολιτική που θα εφαρμόσει ο κ. Βενιζέλος έχει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με την πολιτική του προκατόχου του είναι σίγουρο ότι η θητεία του στο Υπουργείο Οικονομικών θα είναι το ίδιο αποτυχημένη και φυσικά ο ίδιος συνυπεύθυνος για την ακολουθούμενη μνημονιακή πολιτική.
Εξάλλου ακούσαμε τον κ. Βενιζέλο κατά την προσέλευση του στη συνεδρίαση του συμβουλίου των οικονομικών στελεχών να ισχυρίζεται «ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει με την απόλυτη στήριξη του ελληνικού λαού» τι διαφορετικό δηλαδή έλεγε ο Παπακωνσταντίνου και τον έδιωξαν κακήν κακώς; Άρα ο Γιώργος ο πονηρός έβαλε τον Βαγγέλη στο δύσκολο πόστο της οικονομίας για να μην τον έχει να κάνει λευκή απεργία ή κριτική χωρίς συνέπειες.
Εκποίηση δημόσιας περιουσίας
Ο καθένας ζαλίζεται όταν ακούει κυβερνητικούς παράγοντες να χρησιμοποιούν το πλούσιο ελληνικό λεξιλόγιο για να μπερδέψουν τους πολίτες που δεν μπορούν να καταλάβουν τις λέξεις αξιοποίηση, εκποίηση και διάφορες άλλες που χρησιμοποιούν προκειμένου να μειώσουνε τις ευθύνες τους από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Πώς μπορεί άραγε να χαρακτηριστεί αυτό που διαβάζουμε στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ότι πρόκειται να πουληθεί το νέο αστυνομικό μέγαρο; Είναι αξιοποίηση, εκποίηση ή ξεπούλημα;
Επειδή πρέπει να μειώσουμε το κράτος προς όφελος της οικονομίας προτείνουμε στους φωστήρες της κυβέρνησης που υπέγραψαν τις επιθυμίες της τρόικας να αξιοποιηθεί και η παρακάτω ακίνητη περιουσία:
Το πανεπιστήμιο Θράκης αφού έτσι κι αλλιώς υπάρχει ενδιαφέρον από την χρηματοδοτούμενη από άγνωστες πηγές φιλεκπαιδευτική οργάνωση.
Το νοσοκομείο Κομοτηνής αφού υπάρχει ανάλογο ενδιαφέρον από ομάδα Τούρκων γιατρών.
Τα άχρηστα στρατόπεδα που δεν έχουν καμία αξία πλέον.
Τα γραφεία της Περιφέρειας και της πρώην Νομαρχίας.
Έτσι θα γεμίσουν τα κρατικά ταμεία με χρήματα, τα οποία θα βοηθήσουν στην μείωση του χρέους.
Κι αφού τόσο πολύ ενδιαφέρονται και το παίζουν εθνικοί σωτήρες να αξιοποιηθούν, εκποιηθούν, ξεπουληθούν οι περιούσιες των ίδιων ανθρώπων που έφεραν τη χώρα σε αυτό το χάλι και έναν ολόκληρο λαό να παραμιλάει.
