Πανό ενάντια στην εξόρυξη χρυσού σε Σάπες και Πέραμα, κρέμασε στη γέφυρα στη δυτική είσοδο Κομοτηνής το Αναρχικό Στέκι Utopia AD.
Στο κείμενο που μοιράστηκε αναφέρεται:
«Για άλλη μια φορά οι χρυσοθήρες της Eldorado gold επιχειρούν να ξεγελάσουν τους κατοίκους της Θράκης, κρυμμένοι πίσω από τα προσχήματα της «ανάπτυξης» και των «επενδύσεων», με απώτερο σκοπό το οικονομικό κέρδος . Το “άπληστον κέρδος”, όπως έλεγε και ένας συναγωνιστής και σύντροφος… μετατρέπουν με τα χρυσωρυχεία, ζωντανά οικοσυστήματα σε τοξικά νεκροταφεία “εξαργυρώνοντας” όχι μόνο μια οικολογική καταστροφή αλλά και κοινωνική, καθώς η εξαθλίωση του πληθυσμού της περιοχής τόσο εργασιακά όσο και σε επίπεδο ποιότητας ζωής είναι άμεσα συνδεδεμένη.
Η νέα προσπάθεια της εταιρίας για ουσιαστική δραστηριοποίηση της στην περιοχή, γίνεται αυτή τη φορά ακόμη πιο οργανωμένα, με χαρακτηριστικά ολομέτωπης επίθεσης. Σύμμαχοι της είναι η κυβέρνηση, τα ελεγχόμενα καθεστωτικά ΜΜΕ, καθώς κι οι διάφοροι εντεταλμένοι ακροδεξιοί.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, οι ακροδεξιές φωνές λειτουργούν ως πρόθυμοι υπηρέτες των εταιρειών, βαφτίζοντας «πατριωτική ανάπτυξη» τη λεηλασία της γης και χαρακτηρίζοντας «εχθρούς του έθνους» όσους αντιστέκονται. Υπερασπίζονται τις πολυεθνικές στο όνομα της «εθνικής κυριαρχίας», αποκαλύπτοντας το πραγματικό τους πρόσωπο: αυτό του υποταγμένου προστάτη των ισχυρών. Ακόμη ακόμη στο βρώμικο παιχνίδι συμμετέχουν ακαδημαϊκοί και Δημόσια ιδρύματα που δέχονται δωρεές και συνεργασίες για ερευνητικά προγράμματα από την Eldorado gold που μέσω της θυγατρικής της, Μεταλλεία Θράκης Α.Ε. χρησιμοποιεί το “εργαλείο” της δωροδοκίας με νόμιμο τρόπο. Το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης είναι ένα από αυτά τα Δημόσια Πανεπιστήμια, το οποίο δέχτηκε εταιρική δωρεά, ενώ παράλληλα δεκάδες καθηγητές του, συμμετέχουν σε επιδοτούμενα από την εταιρία προγράμματα*, δίνοντας το δικαίωμα στα στελέχη της να δηλώνουν πως έχουν τη στήριξη και την επιστημονική κατάρτιση του ΔΠΘ για μια σειρά ερευνητικών εργασιών. Είναι πράγματι το κατά τα άλλα Δημόσιο Πανεπιστήμιο ΔΠΘ συνεργαζόμενο ίδρυμα της Μεταλλεία Θράκης Α.Ε; Τα ερευνητικά προγράμματα στα οποία συμμετέχουν δεκάδες καθηγητές και χρηματοδοτούνται από την συγκεκριμένη εταιρία, εντάσσονται στα πανεπιστημιακά προγράμματα; Έχουν αναλογιστεί οι συμμετέχοντες σε αυτά καθηγητές τι επιπτώσεις θα έχουν στη τοπική κοινωνία που τους φιλοξενεί; Τι θέση παίρνουν οι υπόλοιποι καθηγητές και οι φοιτητές/ιες; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που εγείρονται. Κάπου εδώ να αναφέρουμε κλείνοντας το κεφάλαιο ΔΠΘ πως αυτή τη στιγμή βρίσκονται εν εξέλιξη 7 συμβάσεις εργασίας ανάμεσα στο ΔΠΘ και τα Μεταλλεία Θράκης Α.Ε. με το ποσό των δωρεών να ανέρχεται στα 850.000€, συμπεριλαμβανομένης και της δωρεάς ενός λεωφορείου 50 θέσεων.
Δεν τελειώνει όμως εκεί, αφού η προπαγάνδα υπέρ των εξορύξεων έχει εξελιχθεί ακόμα περισσότερο και με κάθε μέσο. Εμφανίζονται άρθρα ακόμη και σε αθλητικές εφημερίδες πανελλαδικής εμβέλειας, στα οποία οι εξορύξεις παρουσιάζονται ως η “χρυσή” ευκαιρία της Θράκης για ανάπτυξη, ενώ διάφορες ιστοσελίδες εμφανίζονται στα εργαλεία αναζήτησης με άρθρα υπέρ των εξορύξεων.
Πλέον μιλάμε για εξορύξεις και όχι μόνο για χρυσό, ο χρυσός είναι η αρχή, ακολουθούν και άλλα μεταλλεύματα, κοιτάσματα των οποίων λέγεται πως έχουν βρεθεί, βάζοντας στο στόχαστρο των εταιριών κι άλλες περιοχές πέρα του Περάματος και των Σαπών.
Οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της εποχής και ειδικότερα αυτές στην Θράκη, φαντάζουν ως πρόσφορο έδαφος για την υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων σε πολλούς τομείς, οι οποίοι αποκαλούνται αναπτυξιακοί. Στην πραγματικότητα όμως ο ντόπιος πληθυσμός δεν έχει πραγματικά τίποτα να κερδίσει. Η κρατική αγροτική πολιτική και η ανικανότητα/αδιαφορία του κράτους για την επαρχία, καθώς και οι καταστροφικές πυρκαγιές και πλημμύρες, συντελούν στην ερήμωση της, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο σε στρατιωτικούς και ενεργειακούς παράγοντες για την εκβιομηχανοποίηση και στρατικοποίηση της περιοχής, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ για την συνέχιση του πολέμου στο ρώσο-ουκρανικό μέτωπο.
Οι υποσχέσεις για ανάπτυξη της επαρχίας μέσω των «επενδύσεων» είναι ψευδείς. Το υποτιθέμενο «κέρδος» από τις θέσεις εργασίας είναι προσωρινό, με χαμηλούς μισθούς και άθλιες συνθήκες, ενώ τα πραγματικά κέρδη καταλήγουν στις πολυεθνικές που εκμεταλλεύονται τον φυσικό πλούτο. Οι κτηνοτρόφοι θα χάνουν τα ζώα τους από τη μόλυνση, οι αγρότες θα βλέπουν τα χωράφια τους να υποβαθμίζονται και τις καλλιέργειες τους να δηλητηριάζονται μαζί με τον αέρα που αναπνέουμε και η αλιεία θα γήνει μια ιστορία απ τα παλιά. Υπό αυτές τις συνθήκες, το να μιλάει κάποιος για τουρισμό είναι απλός ανέκδοτο,
Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα η γη να γίνεται ένα δηλητηριασμένο κουφάρι, εγκαταλελειμμένο και ξεχασμένο από εκείνους που υποτίθεται πως θα την «ανέπτυσσαν». Και στις δήθεν καθησυχαστικές δηλώσεις που είχαν γίνει στην αρχή ότι δεν θα χρησιμοποιείται κυάνιο, κατά την διαδικασία των εξορύξεων, οι οποίες ωστόσο διαψεύσθηκαν από τους ίδιους, θα απαντήσουμε ότι και χωρίς κυάνιο πάλι θα επρόκειτο για καταστροφή η οποία επιβεβαιώνεται από σωρεία άρθρων και ερευνών που μπορεί ο καθένας να βρει με μια απλή αναζήτηση.
Οι εξορύξεις είναι η πιο ξεκάθαρη απόδειξη ότι το κράτος και το κεφάλαιο δεν έχουν καμία σχέση με την ευημερία των ανθρώπων. Δεν είναι απλώς μια οικονομική δραστηριότητα, αλλά μια επίθεση στις ζωές μας.
Απέναντι σε αυτή τη βία, η μόνη απάντηση είναι η συλλογική αντίσταση, γιατί η γη δεν είναι εμπόρευμα, το νερό δεν είναι ιδιοκτησία και οι άνθρωποι δεν είναι αναλώσιμοι εργάτες στα ορυχεία τους. Η αντίσταση απέναντι στα χρυσωρυχεία είναι αντίσταση ενάντια σε κάθε μορφή κυριαρχίας, εκμετάλλευσης και καταπίεσης.
Δυνατό το Κράτος… οι πολίτες;
Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥΣ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΑΣ».
