Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε στην Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων η κίνηση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος εισήλθε στην αίθουσα αμέσως μετά την ολοκλήρωση των εισηγήσεων και αφού ο εισηγητής της ΝΔ Ευριπίδης Στυλιανίδης είχε ήδη αναχαιτίσει με καταλυτικά επιχειρήματα την ένσταση αντισυνταγματικότητας της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Κατήλθε από τα κυβερνητικά έδρανα προκειμένου να συγχαρεί και να ευχαριστήσει τον Βουλευτή Ροδόπης, ο οποίος σήκωσε στην πλάτη του την παράταξη στα δύσκολα, επισημαίνοντας την νομική πληρότητα και την πολιτική πειστικότητα της εισήγησης του.
Αντίστοιχες ήταν οι αντιδράσεις και του συνόλου των Βουλευτών που σχολίασαν θετικά τον κοινοβουλευτικό λόγο του Βουλευτή Ροδόπης, ο οποίος με μετριοπάθεια αλλά και στιβαρότητα κλόνισε το σύνολο των ισχυρισμών της αντιπολίτευσης καταθέτοντας εκτός των άλλων νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και Ευρωπαϊκές μελέτες.
Αναλυτικότερα η κεντρική ομιλία του εισηγητή της ΝΔ Ευριπίδη Στυλιανίδη έχει ως εξής:
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω κάπως παράδοξα την τοποθέτηση μου, διατυπώνοντας κάποιες θεμελιώδεις διαπιστώσεις, πάνω στις οποίες θα βασιστεί το σκεπτικό και η ανάλυση των επιχειρημάτων μου.
Αν παρακολουθήσει κάποιος τις μεταβολές της λίστας FORBES με τους πιο πλούσιους ανθρώπους του πλανήτη, θα διαπιστώσει τις μεγάλες ποσοτικές και κυρίως τις ποιοτικές μετατοπίσεις που συντελέστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες.
Ενώ από τα 6,8 δις του παγκόσμιου πληθυσμού τα 2,8 δις, δηλαδή περίπου οι μισοί άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας διαβιώνοντας με κάτω από 2 δολλάρια ημερησίως. Παρότι ο παγκόσμιος πλούτος αυξήθηκε, το πλουσιότερο 5% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει σήμερα 114 φορές μεγαλύτερο εισόδημα από το φτωχότερο 5%.
Αυτό το ποσοτικό στοιχείο αποκτά ιδιαίτερη σημασία αν παρατηρήσουμε την ποιοτική μεταβολή που συντελείται.
Ενώ πριν χρόνια πρώτοι στη λίστα ήταν οι βασιλείς και οι γαιοκτήμονες ως κάτοχοι ακινήτων, στη συνέχεια επικράτησαν οι Σεΐχηδες και γενικότερα οι κάτοχοι ενεργειακών πηγών και τώρα έχουν κυριαρχήσει απόλυτα οι διαχειριστές της ψηφιακής τεχνολογίας, οι ιδιοκτήτες κάθε σύγχρονης πλατφόρμας ή λογισμικού, δηλαδή οι κάτοχοι της πληροφορίας, όπως ο Bill Gates/Microsoft , ο Geff Bezos/Amazon, Marc Zuckerberg/ FB, Instagramme , Elon Mask/Twitter, Larry Ellison / Oracle, Tim Cook/ Apple και άλλοι.
Αυτή η ανατρεπτική εξέλιξη στην υπερσυγκέντρωση παγκόσμιας δύναμης και πλούτου από μόνη της αποδεικνύει τη δύναμη της πληροφορίας.
Δημιουργούνται νέα υποκείμενα διεθνούς πολιτικής, ίσως έξω και πάνω από τα κράτη που λειτουργούν υπερτοπικά, συχνά χωρίς τους κανόνες που επιβάλλει μια Δημοκρατική Πολιτεία στα όρια της Εθνικής και Συνταγματικής της κυριαρχίας.
Πλατφόρμες όπως το FB, Instagramme, Twitter κλπ συνδυαστικά με λογισμικά παρακολούθησης, όπως το Pegasus, Predator και άλλα συγκεντρώνουν απίστευτα προσωπικά δεδομένα που κανείς δεν μπορεί να ελέγξει τη χρήση τους.
Αυτά τα υπερτοπικά εργαλεία μπορούν να αξιοποιηθούν ανεξέλεγκτα από ιδιωτικά συμφέροντα, παρακάμπτοντας ακόμα και τους κρατικούς κανόνες του Κράτους Δικαίου και αν απουσιάζει το μέτρο της εταιρικής ηθικής του κατόχου και διαχειριστή, μπορούν να μεταβληθούν ακόμα και σε επικίνδυνα όπλα σε βάρος της Δημοκρατίας, της Εθνικής Ασφάλειας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Αυτή είναι η άλλη, η σκοτεινή και δύσκολα διαχειρίσιμη πλευρά της ψηφιακής τεχνολογίας που δεν είναι ορατή, όταν χρησιμοποιούμε τα σίγουρα πολλά πλεονεκτήματα της.
Οι κυβερνοεπιθέσεις καθίστανται η σημαντικότερη πλέον απειλή, τόσο για τα κράτη όσο και για τους πολίτες από όπου κι αν προέρχονται (άλλα κράτη, ιδιώτες ή διεθνή κέντρα)
Κάθε προσπάθεια Εθνικής Νομοθέτησης ή διεθνούς πρωτοβουλίας, όσο διορατική κι αν είναι, δεν μπορεί να προβλέψει την ταχύτητα και την κατεύθυνση των τεχνολογικών εξελίξεων.
Γι’ αυτό δημιουργείται ο κίνδυνος οι νόμοι να είναι ξεπερασμένοι ακόμα και τη στιγμή που ψηφίζονται. Τα νέα διεθνή ζητήματα απαιτούν ήδη διεθνείς συνεργασίες και λύσεις.
Παρόλα αυτά η προσπάθεια ξεκινά πάλι από την Πολιτεία, η οποία δεν μπορεί να μένει ακίνητη. Οφείλει να θωρακίζεται συνεχώς θεσμικά, να παρακολουθεί τις Ευρωπαϊκές και διεθνείς εξελίξεις και να επιδιώκει τις απαιτούμενες συνεργασίες, ώστε από τη μια να μπορεί να εγγυάται την εσωτερική και την εξωτερική της ασφάλεια, από την άλλη όμως να ισορροπεί αρμονικά με το Κράτος Δικαίου και την προστασία των Προσωπικών Δεδομένων.
Για τους λόγους αυτούς η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη προχωρά στη σημερινή νομοθετική πρωτοβουλία, ώστε να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία.
Ξεπερνάμε την αδράνεια του παρελθόντος και το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει από το 1994 αδυνατώντας πλέον εδώ και καιρό να καλύψει τα νέα δεδομένα και να απαντήσει στα νέα διλήμματα.
Καταθέτω στα πρακτικά της Βουλής χάρτη από την έρευνα της EUROPEAN UNION AGENCY FOR FUNDAMENTAL RIGHTS που παρουσιάζει την Ελλάδα από τον Οκτώβριο του 2015 να είναι μεταξύ των λίγων κρατών μελών της ΕΕ που από το 2015 και μετά δεν προέβησαν σε μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου τους στον τομέα της παρακολούθησης.
Η Κυβέρνηση αυτή τολμά να διορθώσει λάθη του θεσμικού πλαισίου που αναδείχθηκαν, να συμπληρώσει κενά και κυρίως να διαμορφώσει ένα σύγχρονο κατά το δυνατόν πλαίσιο που θα υπηρετείται από ευσυνείδητους και κατάλληλα εκπαιδευμένους κρατικούς λειτουργούς.
Θα επιδιώκει την ισορροπία μεταξύ εθνικής ασφάλειας και προστασίας των προσωπικών δεδομένων και των ατομικών ελευθεριών.
Θα προβλέπει τους απαιτούμενος ελέγχους και θα εγγυάται τη δημοκρατική λογοδοσία, εντός ενός πλαισίου Ελέγχων και Ισορροπιών που κατοχυρώνει την ποιότητα του δημοκρατικού μας πολιτεύματος στην πράξη.
Η Νομοθετική αυτή πρωτοβουλία είναι η πρώτη που εκδηλώνεται τόσο τολμηρά στον ευρωπαϊκό χώρο και δεν αποκλείεται να αποτελέσει και τον οδηγό για άλλα Κράτη-Μέλη.
Αντίστοιχη πρωτοβουλία σε Ευρωπαϊκό επίπεδο βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και καιρό, αλλά καθυστερεί ως το 2024.
Η Κυβέρνηση έλαβε σοβαρά υπ’ όψιν την ουσιαστική διαβούλευση που προηγήθηκε και υιοθέτησε από το 50-70% των προτάσεων σε κάθε σχεδόν κεφάλαιο. Επίσης ενημέρωσε εγκαίρως, τόσο την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και την PEGA του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Το Σ-Ν αποτελεί ουσιαστική μεταρρύθμιση σε ένα πολύ επίκαιρο και κρίσιμο πεδίο. Απαρτίζεται από 51 άρθρα και χωρίζεται σε 8 κεφάλαια.
Το 1ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ στο άρθρο 1 ορίζει ως σκοπούς του ΣΝ την θωράκιση και τον εκσυγχρονισμό των επικοινωνιών σύμφωνα με το άρθρο 19 παρ. 1 του Συντάγματος, τη βελτιστοποίηση της δράσης της ΕΥΠ, την προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών από λογισμικά παρακολούθησης, της αναβάθμιση του επιπέδου κυβερνοασφάλειας της Ελλάδας και την αποτελεσματικότερη προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.
Το άρθρο 2 ορίζει τα υπό ρύθμιση αντικείμενα καθώς και την εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας στο Ευρωπαϊκό δίκαιο.
Το άρθρο 3 είναι σημαντικό, διότι προσδιορίζει ορολογικά τους «λόγους εθνικής ασφάλειας».
Ο ορισμός των «λόγων εθνικής ασφάλειας» που μπορούν να δικαιολογήσουν άρση του απορρήτου περιορίζεται ουσιωδώς.
Ως «λόγοι εθνικής ασφάλειας» ορίζονται πλέον οι λόγοι που συνάπτονται με την προστασία των βασικών λειτουργιών του κράτους και των θεμελιωδών συμφερόντων των Ελλήνων πολιτών, ενώ η σχετική ενδεικτική απαρίθμηση περιλαμβάνει αποκλειστικά λόγους σχετικούς με την εθνική άμυνα, την εξωτερική πολιτική, την ενεργειακή ασφάλεια και την κυβερνοασφάλεια.
Είναι τουλάχιστον υποκρισία να ασκείται από την αντιπολίτευση κριτική στην απόπειρα εννοιολογικής οριοθέτησης του όρου «λόγοι εθνικής ασφάλειας», όταν στο παρελθόν ο όρος χρησιμοποιούνταν ευρέως και κατά το δοκούν, επί ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα ερμηνεύονταν και αξιολογούνταν μόνο από έναν εισαγγελέα.
Στο 2ο κεφάλαιο το Σχέδιο Νόμου στα άρθρα 4-9, αυστηροποιεί τις προϋποθέσεις και τις διαδικασίες των νόμιμων άρσεων απορρήτου, οι οποίες σαφώς διαφοροποιούνται από τα παράνομα ιδιωτικά λογισμικά παρακολούθησης.
Για να μη δημιουργούνται ψευδείς εντυπώσεις από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, όπως επιδιώχθηκε στην Επιτροπή, ξεκαθαρίζω ότι οι διαδικασίες επισυνδέσεων για το κοινό έγκλημα παραμένουν ως έχουν, με κατοχυρωμένα όλα τα δικαιώματα των πολιτών και το ρόλο της ΑΔΑΕ, όπως είχε θεσπιστεί στο παρελθόν.
Τίθενται όμως αυξημένες απαιτήσεις τεκμηρίωσης του αιτήματος για άρση του απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας. Το αίτημα αυτό πρέπει να περιλαμβάνει τους λόγους που στοιχειοθετούν κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια, την αναγκαιότητα της άρσης του απορρήτου για την αντιμετώπιση του κινδύνου, το αντικείμενο της άρσης, δηλαδή τα εξωτερικά στοιχεία της επικοινωνίας ή και το περιεχόμενο αυτής και την απολύτως αναγκαία χρονική διάρκεια.
Τυχόν παράταση της άρσης του απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας πέραν των δέκα μηνών, είναι δυνατή μόνο εφόσον επιβεβαιώνεται ότι εξακολουθούν να υφίστανται συγκεκριμένα στοιχεία που καθιστούν άμεση και εξαιρετικά πιθανή τη διακινδύνευση της εθνικής ασφάλειας.
Παρέχονται αυξημένα εχέγγυα ανεξαρτησίας του τριμελούς οργάνου που αποφασίζει τη γνωστοποίηση της άρσης του απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας. Σε αυτό συμμετέχουν πλέον δύο εισαγγελικοί λειτουργοί και όχι ένας, όπως επί ΣΥΡΙΖΑ καθώς και ο Πρόεδρος της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών. Δεν προβλέπεται, αντιθέτως, πλέον, η συμμετοχή του Διοικητή της Ε.Υ.Π. και του Διευθυντή της Αντιτρομοκρατικής.
Προβλέπεται επίσης η τήρηση απόρρητων συνοπτικών πρακτικών ενώ καταγράφεται και η γνώμη της μειοψηφίας. Ο θιγόμενος μπορεί να ενημερωθεί 3 έτη μετά μετά την λήξη της άρσης του απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας (άρθρο 4 παρ 7) αρκεί να μη διακυβεύεται ο σκοπός για τον οποίο διατάχθηκε.
Αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία αν θυμηθούμε τον υβριδικό πόλεμο στον Έβρο με την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού ή την περίπτωση κατασκοπείας στη Ρόδο. Αντίστοιχα η Ολλανδία για παράδειγμα θέτει προϋπόθεση 5 ετών, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο δεν ενημερώνει ποτέ σε αντίστοιχη περίπτωση. Επιπρόσθετες δικλίδες τίθενται, όταν η άρση αφορά πολιτικά πρόσωπα.
Υποβάλλεται μόνο από την ΕΥΠ και στηρίζεται σε συγκεκριμένα στοιχεία που καθιστούν άμεση και εξαιρετικά πιθανή τη διακινδύνευση της εθνικής ασφαλείας και απαιτεί άδεια του Προέδρου της Βουλής.
Με το άρθρο 5 η διαδικασία καταστροφής του υλικού παρακολούθησης τυποποιείται περαιτέρω. Αποσαφηνίζεται ότι οι φάκελοι με το υλικό τεκμηρίωσης μπορούν να καταστρέφονται μετά από την πάροδο δέκα ετών, ενώ το υλικό που αποτυπώθηκε στο σύστημα επισυνδέσεων διαγράφεται μετά από την πάροδο έξι μηνών. Σε κάθε περίπτωση καταστροφής ή διαγραφής συντάσσεται σχετική έκθεση.
Στο άρθρο 6 εξορθολογίζεται περαιτέρω ο κατάλογος των εγκλημάτων που δικαιολογούν άρση του απορρήτου. Η άρση του απορρήτου επιτρέπεται πλέον μόνο σε εγκλήματα ιδιαίτερης απαξίας, για τη διακρίβωση των οποίων ο περιορισμός του δικαιώματος στο απόρρητο της επικοινωνίας είναι αναγκαίος. Ο σχετικός κατάλογος συστηματοποιείται επίσης στο ίδιο νομοθέτημα, προς ενίσχυση της ασφάλειας δικαίου.
Στο 3ο κεφάλαιο στα άρθρα 10-14 η ποινική νομοθεσία εξοπλίζεται με τα απαραίτητα εργαλεία για την αντιμετώπιση των λογισμικών και των συσκευών παρακολούθησης.
Η χρήση λογισμικών και συσκευών παρακολούθησης από ιδιώτες αναβαθμίζεται σε κακούργημα και τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη, ενώ σήμερα είναι απλό πλημμέλημα. Αντίστοιχα, η εμπορία και η απλή κατοχή, που σήμερα δεν ποινικοποιούνται, χαρακτηρίζονται πλημμέλημα με ποινή έως πέντε έτη.
Τα απαγορευμένα λογισμικά και συσκευές παρακολούθησης καταγράφονται σε ειδικό κατάλογο δημόσια προσβάσιμο και διαρκώς επικαιροποιούμενο, ενώ η προμήθεια λογισμικών παρακολούθησης από το Δημόσιο είναι δυνατή μόνο υπό τις προϋποθέσεις προεδρικού διατάγματος, το οποίο θα έχει υποβληθεί σε επεξεργασία του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Το 4ο κεφάλαιο στα άρθρα 15-19 τίθενται νέες δικλίδες ασφαλείας στη λειτουργία της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.
Για πρώτη φορά ιδρύονται Ακαδημία Πληροφοριών και Αντικατασκοπείας με αποστολή την εκπαίδευση, επιμόρφωση και εξειδίκευση του προσωπικού και Μονάδα Εσωτερικού Ελέγχου για τον έλεγχο φαινομένων παράβασης καθήκοντος και διαφθοράς στην ΕΥΠ, ενώ προβλέπονται εγγυήσεις δημοσιότητας στη λειτουργία του Κέντρου Τεχνολογικής Υποστήριξης, Ανάπτυξης και Καινοτομίας της ΕΥΠ.
Τίθενται ειδικές προϋποθέσεις για την επιλογή του Διοικητή, ο οποίος μπορεί να είναι μόνο διπλωμάτης ή απόστρατος ανώτατος αξιωματικός.
Στο 5ο και 6ο κεφάλαιο στα άρθρα 20-46 συστήνεται Ενοποιημένο Κέντρο Αναφοράς Κυβερνοασφάλειας στη Γενική Διεύθυνση Κυβερνοασφάλειας της Γενικής Γραμματείας Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Το Κέντρο έχει ως σκοπό την ανάπτυξη, υποστήριξη και ενδυνάμωση των ικανοτήτων σε εθνικό επίπεδο για την έγκαιρη ανίχνευση και αντιμετώπιση κυβερνοαπειλών σε όλη την επικράτεια, ιδίως μέσω της ενίσχυσης των δυνατοτήτων έγκαιρης προειδοποίησης, ανίχνευσης και αντιμετώπισης κυβερνοεπιθέσεων.
Θεσπίζεται νέο αυστηρό πλαίσιο προστασίας της κυβερνοασφάλειας και ενισχύεται η προστασία των προσωπικών δεδομένων. Συστήνεται Επιτροπή Συντονισμού για θέματα Κυβερνοασφάλειας για να καταπολεμήσει το πρόβλημα πολυδιάσπασης των σχετικών δομών, ενώ στο Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης λειτουργεί, όπως τονίστηκε Ενοποιημένο Κέντρο Αναφοράς Κυβερνοασφάλειας.
Για πρώτη φορά επίσης καταρτίζεται Εθνικό Σχέδιο Αποτίμησης Επικινδυνότητας Συστημάτων Τεχνολογίας Πληροφορικής και Επικοινωνιών για την αναγνώριση, ανάλυση και αποτίμηση των κινδύνων και των επιπτώσεών τους για την ασφάλεια των συστημάτων τεχνολογίας πληροφορικής και επικοινωνιών σε εθνικό επίπεδο.
Αίρονται, τέλος, ασάφειες στην ενσωμάτωση του σχετικού ενωσιακού πλαισίου για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Στο 8 κεφάλαιο στα άρθρα 47-50 περιλαμβάνονται εξουσιοδοτικές, τελικές, μεταβατικές και καταργούμενες διατάξεις.
Στο 9ο κεφάλαιο στο άρθρο 51 προβλέπεται η έναρξη ισχύος του νέου Νόμου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η Κυβέρνηση έχοντας μελετήσει συγκριτικά συστήματα και άλλων δημοκρατικών κρατών, όπως η Γαλλία, η Μ. Βρεττανία, οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ολλανδία κλπ.
Έχοντας λάβει σοβαρά υπόψιν της τη μεγάλη σημασία της Εθνικής Ασφαλειας σε μια εποχή ταραγμένη και απρόβλεπτη, όπου ο ρόλος της ΕΥΠ αλλά και των νέων τεχνολογιών είναι σημαντικός, επιδίωξε να αναζητήσει την καλύτερη δυνατή ισορροπία με την προστασία των προσωπικών δεδομένων και των ατομικών ελευθεριών και τόλμησε να νομοθετήσει πρώτη ανοίγοντας ίσως το δρόμο και για άλλα Κράτη – Μέλη της ΕΕ.
Καταθέτω στα πρακτικά μια εμπεριστατωμένη μελέτη της FRA – EUROPEAN AGENCY FOR FUNDAMENTAL RIGHTS με θέμα: «Παρακολούθηση από τις υπηρεσίες πληροφοριών: εγγυήσεις και μέσα έννομης προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην ΕΕ» και τολμώ να πω, πως αυτή η νομοθετική μας πρωτοβουλία κινείται στη σωστή κατεύθυνση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν τοποθετήθηκε επί της ουσίας για το κρίσιμο αυτό νομοσχέδιο. Προτίμησε να το χρησιμοποιήσει ως ευκαιρία για τη δημιουργία εντυπώσεων, προκαλώντας σκόπιμη σύγχυση στους πολίτες. Βάσισε την επιχειρηματολογία της σε σταθερές που δεν είναι σταθερές.
Έχασε την ευκαιρία και δεν επέδειξε την ευθύνη να στηρίξει μια θεσμική πρωτοβουλία, προοδευτική και προωθητική, που θωρακίζει την εθνική ασφάλεια, προστατεύει τις ατομικές ελευθερίες από νέες απειλές και κινδύνους και προετοιμάζει τη χώρα για τον κόσμο που έρχεται.
Η αξιωματική αντιπολίτευση προτίμησε να γαντζωθεί πάνω στον κόσμο που φεύγει. Τους δείχνουμε τον ήλιο κι αυτοί κοιτούν το δάχτυλο μας. Εμείς, παρότι προκληθήκαμε, δεν βουλιάξαμε στο βάλτο μιας άγονης μικροκομματικής αντιπαράθεσης. Δεν επιδιώξαμε να καλύψουμε την έλλειψη πειστικής εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης με θόρυβο, φανατισμό και δημιουργία εντυπώσεων, όπως κάνει η αντιπολίτευση. Δεν προσωποποιήσαμε, δεν συκοφαντήσαμε, δεν αποπροσανατολίσαμε. Σεβαστήκαμε το Κοινοβούλιο.
Εμπιστευτήκαμε την Ελληνική δικαιοσύνη, για να ρίξει υπεύθυνα απόλυτο φως σε όλες τις περιπτώσεις και σήμερα απαντούμε θεσμικά, με μια νομοθετική πρωτοβουλία που μας βγάζει στην Ευρωπαϊκή Πρωτοπορία αντιμετώπισης των προκλήσεων μιας νέας απρόβλεπτης εποχής που κρύβει πολλές απειλές και κινδύνους, αλλά σίγουρα και μεγάλες ευκαιρίες, τις οποίες έχουμε χρέος να αδράξουμε για την πατρίδα μας και φυσικά για τα παιδιά μας. Για τους λόγους αυτούς κύριε πρόεδρε, η Νέα Δημοκρατία ψηφίζει το παρόν Νομοσχέδιο».
