Στην απεργιακή συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί στις 11 το πρωί της Τετάρτης 9 Απριλίου στην κεντρική πλατεία Κομοτηνής, θα συμμετάσχει ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ροδόπης «Οι Τρεις Ιεράρχες».
«Δεν θα κρυώσουμε και δεν θα πεινάσουμε για τα κέρδη των ενεργειακών ομίλων και του πολέμου. Παλεύουμε για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Μέτρα ενάντια στην ακρίβεια τώρα. Ειρήνη, ψωμί, δουλειά, δικαιώματα και αξιοπρεπή ζωή για όλους και όλες», αναφέρει ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ροδόπης «Οι Τρεις Ιεράρχες»
Ακολουθεί, η ανακοίνωση:
«Η κυβέρνηση εμφανίζει την κατάσταση φτώχειας ως φυσικό φαινόμενο, για την οποία φταίνε ο πόλεμος και η πανδημία. Μετά από μια παρατεταμένη περίοδο – που πλησιάζει πλέον τη 15ετία – συνεχών μειώσεων των εισοδημάτων μας, έρχεται να προστεθεί η εκτόξευση του πληθωρισμού πάνω από 12%, που ουσιαστικά εξανεμίζει το όποιο διαθέσιμο εισόδημα. Μια 15ετία η οποία χαρακτηρίστηκε επίσης απ’ τη συρρίκνωση κοινωνικών δομών, τη διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας, την διαρκή υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας, την ιδιωτικοποίηση τομέων όπως αυτοί της ενέργειας, των μεταφορών, και της ΔΕΗ.
Είναι οι επιλογές των κυβερνήσεων – τωρινής και προηγούμενων – που βιώνει πλέον καθημερινά ο κάθε εργαζόμενος όταν καλείται να πληρώσει τους υπέρογκους λογαριασμούς της ΔΕΗ, όταν δυσκολεύεται να καλύψει το κόστος μετακίνησης ή πάγιες ανελαστικές του υποχρεώσεις ακόμα και για τα βασικά είδη πρώτης ανάγκης.
Το πρωτοφανές κύμα ακρίβειας και η ενεργειακή κρίση απειλούν πλέον την επιβίωση της κοινωνικής πλειοψηφίας. Η κυβέρνηση εμπαίζει τους εργαζόμενους με τα ψίχουλα των διάφορων τύπων επιδομάτων, όταν η μισθολογική καθήλωση των εργαζομένων και των εκπαιδευτικών συνεχίζεται για περισσότερα από 10 χρόνια. Σε τραγική μοίρα βρίσκονται οι νεοδιόριστοι και αναπληρωτές. Χαρακτηριστικά το 2009 ένας νεοδιόριστος, χωρίς προϋπηρεσία και παιδιά, έπαιρνε 14 μισθούς των 1.150 €, και σήμερα παίρνει 12 μισθούς των 737 € με μεγαλύτερη φορολογία και με πληθωρισμό που τρώει τον ένα μισθό κάθε χρόνο ενώ με την έναρξη της κάθε σχολικής χρονιάς πρέπει να ξαναστήσει σπιτικό πάλι από την αρχή.
Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τις διεκδικήσεις και τις κινητοποιήσεις λαού και νεολαίας με βία, τρομοκρατία και καταστολή. Μια περίοδος η οποία χαρακτηρίστηκε από μια συστηματική προσπάθεια ενοχοποίησης της συλλογικής δράσης, της αντίστασης και των διεκδικήσεων απ’ την πλευρά των εργαζομένων. Μια περίοδο που ολοκληρώνεται με την προσπάθεια εφαρμογής του ν. Χατζηδάκη, ο οποίος στοχεύει στην πλήρη κατάργηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών και την απονεύρωση κάθε δυνατότητας των εργαζομένων, μέσω διαδικασιών που αυτοί επιλέγουν, να υπερασπιστούν τη ζωή τους».
