Με κοινή συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία Κομοτηνής ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς – Τα σωματεία που πρόσκεινται στο ΚΚΕ αποχώρησαν μετά τις ομιλίες των εκπροσώπων τους και πραγματοποίησαν ξεχωριστή πορεία
Με συγκέντρωση σωματείων και φορέων στην κεντρική πλατεία Κομοτηνής τιμήθηκε το πρωί της Κυριακής η εργατική Πρωτομαγιά.
Τη συγκέντρωση πραγματοποίησαν η ΕΝΙΔΥΚ, ο Σύλλογος Γυναικών Ροδόπης και το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ ενώ την ίδια ώρα, συγκέντρωση πραγματοποίησαν στο ίδιο σημείο, η ΑΔΕΔΥ Ροδόπης, η Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Ροδόπης, αντιπροσωπεία του ΚΙΝΑΛ Ροδόπης, ο Σύλλογος Εργαζομένων Νοσοκομείου Κομοτηνής, Σύλλογος Εκπαιδευτικών Ροδόπης «Οι Τρεις Ιεράρχες» και το Εργατικό Κέντρο Κομοτηνής.
Τα Σωματεία που πρόσκεινται στο ΚΚΕ αποχώρησαν μετά την ολοκλήρωση των ομιλιών των εκπροσώπων τους και πραγματοποίησαν πορεία στους δρόμους της πόλης, καταλήγοντας σε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο της εθνικής αντίστασης, ενώ μετά από λίγη ώρα ξεχωριστή πορεία και κατάθεση στεφάνων πραγματοποίησαν και οι υπόλοιποι φορείς.
Η ομιλία του προέδρου της ΕΝΙΔΥΚ Βαγγέλη Ευαγγελόπουλου:
«Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Σήμερα, 1η του Μάη τιμούμε τους αγώνες της εργατικής τάξης, τις αιματηρές θυσίες χιλιάδων εργατών στο δρόμο της απελευθέρωσης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης!
Κρατάμε γερά το νήμα που διαπερνά και συνδέει την Πρωτομαγιά του Σικάγο το 1886, της Θεσσαλονίκης το 1936, της Καισαριανής το 1944, με τους 200 εκτελεσμένους Κομμουνιστές, και κάθε Πρωτομαγιά έως σήμερα, μέρα – σύμβολο για το δίκιο της τάξης μας.
Αρχικά από αυτό το βήμα, στέλνουμε δυνατό μήνυμα αλληλεγγύης στους εργαζόμενους στην COSCO, οι οποίοι συνεχίζουν να διεκδικούν τα αυτονόητα, την υπογραφή δηλαδή ΣΣΕ, με μέτρα προστασίας, για να μην θρηνήσουν άλλα θύματα, αφού μετά τον θάνατο συναδέλφου τους, πριν λίγες μέρες, άλλος συνάδελφός τους έπεσε από καράβι την ώρα της βάρδιας του, γιατί ήταν σκουριασμένα τα κιγκλιδώματα. Για άλλη μια φορά, συνάντησαν χέρι- χέρι απέναντί τους την κυβέρνηση της ΝΔ και την εργοδοσία, με τις δυνάμεις καταστολής να παρατάσσονται απέναντί τους στο λιμάνι και την εργοδοσία να στήνει απεργοσπαστικό μηχανισμό.
Τέτοιο ζήλο βέβαια το κράτος δεν έδειξε ούτε για τους υπεύθυνους του θανάτου του λιμενεργάτη Δ. Δαγκλή, ούτε για την εφαρμογή των ΒΑΕ στους λιμενεργάτες, ούτε για την εφαρμογή ακόμα κι αυτού του νόμου για τα μισθολογικά των εργατών στην COSCO.
Επιστρατεύονται λυτοί και δεμένοι για να προστατευτούν τα συμφέροντα του «στρατηγικού επενδυτή» στο λιμάνι. Όμως, οι εμβληματικές επενδύσεις, ορολογία της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ για την COSCO, τελικά σημαίνουν για τους εργάτες εργατικά ατυχήματα, καταστολή, καθηλωμένοι μισθοί και εκβιασμοί. Το σχέδιο της εργοδοσίας και της κυβέρνησης όμως δεν πέρασε, η απεργία συνεχίζεται! Αδέρφια της COSCO κρατάτε γερά!
Η φετινή Πρωτομαγιά, μας βρίσκει στη σκιά ενός ακόμα ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία που ματώνει τους λαούς πάνω στους αιματοβαμμένους δρόμους των επιχειρηματικών κερδών, τη λυσσασμένη επίθεση των κυβερνήσεων απέναντι στη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων και στο δικαίωμα να οργανώνονται στα συνδικάτα και να αγωνίζονται, να απεργούν. Τα μηνύματα της εργατικής πρωτομαγιάς αποτελούν φωτεινό φάρο για τους εργάτες όλου του κόσμου, κάνουν επίκαιρο το σύνθημα ότι “ελπίδα είναι η πάλη των λαών”.
Η δολοφονική εισβολή της Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Όσες και όποιες προφάσεις και αν κάθε φορά βρίσκουν, γνωρίζουμε πως η αλήθεια που οδηγεί σε νέες πολεμικές επεμβάσεις είναι ο έλεγχος των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των δρόμων μεταφοράς τους, ο αδυσώπητος ανταγωνισμός των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και Ρωσίας.
Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος αποτελεί την συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής με ακόμα πιο άγρια μέσα που βυθίζει τους λαούς στη δυστυχία, τη φτώχεια και την προσφυγιά. Οι αρνητικές συνέπειες του πολέμου, είναι ήδη μεγάλες τόσο για τον ουκρανικό λαό όσο και για τους λαούς της ευρύτερης περιοχής.
Η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες, έχει τεράστια ευθύνη για την εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο. Όλες οι κυβερνήσεις των κομμάτων του ΝΑΤΟϊκού τόξου, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, έχουν μετατρέψει τη χώρα σε ΝΑΤΟικό ορμητήριο με αναβάθμιση και επέκταση των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων. Σήμερα, με την συστηματική εκφόρτωση στρατιωτικών οχημάτων και τη μεταφορά πολεμικού εξοπλισμού μέσω και της Αλεξανδρούπολης, εμπλέκεται ο λαός της περιοχής μας ακόμη πιο βαθιά στο νέο μακελειό, μετατρέπεται τον σε στόχο αντιποίνων όπως αποκαλυπτικά απειλούν Ρώσοι αξιωματούχοι.
Σε αυτή την κατεύθυνση οι εργαζόμενοι ολόκληρης της χώρας πριν κάποιες βδομάδες, έγιναν θεατές άθλιων εικόνων στην Βουλή, όταν βουλευτές της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ, χειροκροτούσαν από κοινού και με πάθος τους ναζιστές του τάγματος Αζόφ, αποδεικνύοντας την στρατηγική τους ταύτιση στα ιμπεριαλιστικά ΝΑΤΟϊκά σχέδια. Αποτελεί τουλάχιστον πρόκληση αυτή η πράξη για τον λαό μας, ο οποίος έδωσε μεγάλες μάχες ενάντια στους εγκληματίες δολοφόνους ναζιστές της Χρυσής Αυγής.
Οι εργαζόμενοι, όμως, δεν έχουμε κανένα απολύτως συμφέρον να διαλέξουμε στρατόπεδο ληστών για τα συμφέροντα των πετρελαιάδων, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, των τραπεζιτών. Εδώ και τώρα πρέπει να δυναμώσει ο αγώνας για:
Καμιά συμμετοχή στον πόλεμο με οποιοδήποτε πρόσχημα και με οποιοδήποτε τρόπο, είτε με πολεμικό υλικό, είτε με στρατιωτικά μέσα και εκστρατευτικό σώμα.
Για να μην χρησιμοποιείτε το ελληνικό έδαφος για τα σχέδια των μακελάρηδων.
Για να κλείσουν τώρα όλες οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές στρατιωτικές βάσεις στη χώρα, όπως και η βάση της Αλεξανδρούπολης.
Διαβάζουμε στο Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου του Μπέρλοτ Μπρεχτ:
“… ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΨΗΛΑ ΛΕΝΕ:
ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ, είναι δύο πράγματα ολότελα διαφορετικά
Όμως η ειρήνη τους κι ο πόλεμος τους μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα. Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους καθώς ο γιος από τη μάνα. Έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά. Ο πόλεμος τους σκοτώνει ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους…”.
Και συνεχίζει παρακάτω…
“…Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ δεν ειν’ ο πρώτος. Πριν απ’ αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμοι. Όταν ετέλειωσε ο τελευταίος, υπήρχαν νικητές και νικημένοι. Στους νικημένους, ο φτωχός λαός πέθαινε από την πείνα. Στους νικητές ο φτωχός λαός πέθαινε το ίδιο…”.
Ο λαός μας πλήρωσε και συνεχίζει να πληρώνει μεγάλο τίμημα, με μειώσεις μισθών, συντάξεων, εισοδήματος, με σκληρή φορολογία για να ανακάμψουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι τουλάχιστον πρόκληση τα δις ευρώ που δίνει η χώρα για τη συμμετοχή της στις ΝΑΤΟικές δαπάνες, την στιγμή που ο λαός στενάζει να πληρώσει το ρεύμα, το αέριο, το ψωμί. Την στιγμή που ο λαός μας πληρώνει τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό στα Νοσοκομεία, στα σχολεία, στις υπηρεσίες των ΟΤΑ, που είναι τεράστιες.
Οι αυξήσεις ψίχουλα, μόλις 1,66 ευρώ την ημέρα, για τον κατώτατο μισθό που ανακοίνωσε η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζοντας να ακυρώνει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, γίνεται κατ’ εφαρμογή του γνωστού νόμου ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ (Βρούτση – Αχτσιόγλου), που δίνει το δικαίωμα στον εκάστοτε υπουργό εργασίας να καθορίζει τον κατώτατο μισθό, με βασικό κριτήριο τη διαφύλαξη της «ανταγωνιστικότητας» της οικονομίας, δηλαδή της διαφύλαξης των επιχειρηματικών κερδών.
Αυτές οι αυξήσεις ψίχουλα, λοιπόν, δεν λύνουν το μεγάλο πρόβλημα των αυξήσεων στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, στα καύσιμα, το ρεύμα, το νερό και των χαμηλών μισθών στην Ελλάδα. Πάνω από 400.000 εργαζόμενοι έχουν μηνιαίο μισθό κάτω από 500 ευρώ. Τα part time και οι ελαστικές μορφές εργασίας θερίζουν. Ενώ, την ίδια στιγμή οι απώλειες της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων είναι πάνω από 13% την τελευταία χρονιά, ενώ ο πληθωρισμός ξεπέρασε το 8%.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση δυναμώνει την κρατική καταστολή βγάζοντας παράνομη τη μία απεργία μετά την άλλην για να κάμψει τις εργατικές- λαϊκές αντιδράσεις και να περάσει σιωπητήριο στους αγώνες, και την ίδια στιγμή δίνει δώρα στους επιχειρηματικούς ομίλους, νέες ευκαιρίες για αμύθητα κέρδη.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη σε όλους αυτούς μας λένε «κάνε υπομονή» μέχρι να ξανάρθει η ανάπτυξη. Σε όσους θυσιάζουν τη ζωή μας και των παιδιών μας για «εθνικούς στόχους», όπως έγινε με τα μνημόνια. Δεν αποδεχόμαστε τα παρακαλετά των εργατοπατέρων σε ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ, για κοινωνικούς διαλόγους, μέσα από τους οποίους οδηγούν την εργατική τάξη να υποταχθεί στις ορέξεις των εκμεταλλευτών της. Έχουν τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση που επικρατεί στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πλειοψηφία της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Κομοτηνής όπου τα τελευταία αρκετά χρόνια λάμπει διά της απουσίας της από τους αγώνες και τις ανάγκες των εργαζομένων. Κάνουν τα πάντα ώστε να μην εκφραστεί η οργανωμένη αντεπίθεση των εργαζομένων σε όλα αυτά τα δεινά που βιώνει.
Έχουν πολλά παράσημα στο πέτο τους, όπως την απουσία τους από τις διεκδικήσεις για ενίσχυση του Δημοσίου Συστήματος Υγείας και για μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς μες την πανδημία… όπως την ανυπαρξία τους μπροστά στις μεγαλιώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στον νόμο-έκτρωμα του Χατζηδάκη… ακόμη και πρόσφατα στην Απεργία στις 6 Απρίλη, όπου πραγματοποίησαν συγκέντρωση με 8 άτομα έξω από το ΕΚ Κομοτηνής. Ούτε οι εκλεγμένοι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ στο ΔΣ του ΕΚΚ δεν απήργησαν, και μάλιστα, κουνάνε και το δάχτυλο στους εργαζόμενους λέγοντας πως οι απεργίες είναι ξεπερασμένες, πως έχουν φάει τα ψωμιά τους. Ακόμη και για την σημερινή συγκέντρωση δεν συγκάλεσαν καν ΔΣ ώστε να συζητηθεί η οργάνωση της απεργίας της πρωτομαγιάς μέσα στους χώρους δουλειάς, η διοργάνωση της απεργιακής συγκέντρωσης. Μάλιστα εμφανίζονται σήμερα στην συγκέντρωση χωρίς καν απόφαση του ίδιου του ΔΣ.
Μα πόσος ξεπεσμός πια;
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Η Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Κομοτηνής, όπως και εκατοντάδες σωματεία σε όλη τη χώρα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, παλεύει από το δικό της μετερίζι ώστε να ενταθεί ο αγώνας των εργαζομένων για επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ ως αφετηρία για την αύξηση του κατώτερου μισθού στα 825€, με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς πάνω από το ύψος του πληθωρισμού, για κατάργηση όλων των φόρων στο ρεύμα και στο φυσικό αέριο, στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, με γενναία μείωση τιμών τους, αλλά και διαγραφή χρεών, ώστε κανένα εργατικό – λαϊκό σπίτι να μην μείνει χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο και τρόφιμα.
Οι μεγαλειώδεις αγώνες που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα, όπως των εργαζομένων διανομέων της E-FOOD, της COSCO, στην ΛΑΡΚΟ, στα Πετρέλαια Καβάλας επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά ότι δεν υπάρχουν σωτήρες για τον εργαζόμενο λαό!
Για να απαλλαγούμε από τους άδικους πολέμους πρέπει να σταθούμε στη σωστή πλευρά της ιστορίας με τους λαούς που αγωνίζονται ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Για να ανασάνουμε από την ακρίβεια, θα πρέπει να πάρουμε εμείς την υπόθεση στα χέρια μας, διεκδικώντας συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις και μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης, κατάργηση φόρων και χαρατσιών.
Ο νικηφόρος αγώνας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων μέσα στα εργοτάξια τους τελευταίους μήνες, με υπογραφή ΣΣΕ στον κλάδο πριν λίγες μέρες με μεγάλες αυξήσεις στους μισθούς και κατοχύρωση δικαιωμάτων κόντρα στο αντεργατικό πλαίσιο που έχουν θεσπίσεις όλες οι κυβερνήσεις τα τελευταία 10 και πλέον χρόνια, είναι η μοναδική και πραγματική απάντηση, ότι μόνο μέσα από τα σωματεία τους οι εργαζόμενοι, συσπειρωμένοι σε αυτά μπορούν να έχουν νίκες και αποτελέσματα για ζωή και δουλειά με δικαιώματα, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους.
Τιμούμε την εργατική Πρωτομαγιά με νέους αγώνες! Ακόμη πιο μαζικούς, ακόμη πιο δυναμικούς! Προχωράμε μπροστά για το μέλλον που μας ανήκει, για τον μεγάλο αγώνα της απελευθέρωσης των εργατών και των καταπιεσμένων από τα δεσμά της εκμετάλλευσης!
Η δύναμη βρίσκεται στην οργάνωση των εργαζομένων και την διεκδίκηση για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους, με βάση τις δυνατότητες της εποχής μας!
Συνεχίζουμε στο δρόμο που χάραξαν όλοι οι νεκροί της τάξης μας!
ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΖΟΥΜΕ…. ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ- ΠΡΩΤΟΠΟΡΑ ΕΡΓΑΤΙΑ».
