Ο άνθρωπος έχει κατασκευάσει διάφορα μέσα αποθήκευσης αναμνήσεων, με την μνήμη μας να είναι η κύρια πηγή. Οι μηχανισμοί που ανακαλούνται μνήμες είναι γνωστοί στους επιστήμονες, όμως συνεχίζει να είναι το ίδιο μαγευτικός ο ήχος μια μελωδίας ή η μυρωδιά ενός αρώματος, που ανασύρει στην επιφάνεια μια ανάμνηση που ούτε θυμόμασταν πως είχαμε.
Οι φωτογραφίες και τα βίντεο αποθηκεύουν στιγμές μιας πραγματικότητας που ζήσαμε, με τις μνήμες μας να ανακαλούνται μέσω της όρασης. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν αναμνήσεις που αναδύονται τυχαίες στιγμές και παίρνουν μέρος και άλλες αισθήσεις. Ένα άρωμα που μυρίσαμε από έναν περαστικό, ένα τραγούδι που ακούσαμε στο ραδιόφωνο, μια παλιά παιδική ταινία που είδαμε στην τηλεόραση, είναι ικανά να προκαλέσουν στην ψυχή μας φωτεινές μικρο-εκρήξεις συναισθημάτων και την περίεργη αίσθηση ότι ζήσαμε ένα déjà vu.
Οι τρόποι που αποθηκεύονται οι αναμνήσεις στην μνήμη συνοπτικά μπορούν να εκφραστούν από τις φράσεις το έχω ξαναδεί, το έχω ξανακούσει, το έχω ξανακάνει. Η ανάκληση μιας ανάμνησης είναι ακόμα πιο εκπληκτική, όταν ένα γεγονός που το βιώσαμε σε μικρή ηλικία και έχει καταγραφεί έντονα μέσα μας, πήραν μέρος και οι τρεις τρόποι μνημονικής καταχώρησης. Γνωστή είναι η αίσθηση που αφήνει η πρώτη επαφή με την θάλασσα, όμως ένα άλλο γεγονός που εγγράφεται το ίδιο δυνατά, παρόλο που φαινομενικά απαιτεί λιγότερο συμμετοχή από μεριά μας, είναι η πρώτη φορά που αντικρίζουμε πυροτεχνήματα.
Οι πρώτες διακοπές
Είναι πράγματι εκπληκτικό πως το σχολικό μάθημα της χημείας διαδραματίζει τόσο σημαντικό ρόλο στην ζωή. Χημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο είναι υπεύθυνες για την καταγραφή εικόνων, ήχων και άλλων κιναισθητικών αισθήσεων στην μνήμη μας. Χημικές ενώσεις είναι υπεύθυνες για την δημιουργία χρωματικών και ηχητικών εκρήξεων από πυροτεχνήματα, που εκπλήσσουν το ίδιο μικρούς και μεγάλους.
Και πόσο πολύ μια παιδική ψυχή, που ας την φανταστούμε να βρίσκεται στην γενέθλιά του γη, στο νησί της Πάρου. Στις πρώτες του πασχαλινές γιορτές που θυμάται, οι σκοτεινές ανταύγειες του ουρανού το βράδυ τις Ανάστασης αντανακλώνται στην σκοτεινή και βελούδινη θάλασσα και χρωματίζονται από τους υπέροχους σχηματισμούς πυροτεχνημάτων, με τα λαμπερά και φανταχτερά τους χρώματα να δημιουργούν συναισθήματα χαράς, έκπληξης και θαυμασμού στα παιδικά εκείνα μάτια.
Η πρώτη αγάπη
Την πρώτη αγάπη λένε δεν την ξεχνάς ποτέ και πριν διαβάσουμε σε κάποιο βιβλίο ένα σχετικό αξίωμα, το πιο πιθανό είναι να το έχουμε ζήσει πρώτα.
Το πυροτέχνημα αποτελείται από μικροσκοπικές μπάλες χημικών μιγμάτων που ονομάζονται αστέρια και θα λάμψουν όταν εκραγούν από την φλόγα που θα φτάσει από το φυτίλι. Τα αστέρια που θα λάμψουν στην ψυχή δυο ανθρώπων σαν επισφράγιση της πρώτης τους αγάπης, μπορεί να λάβει χώρα οπουδήποτε.
Ας τους φανταστούμε σε μια αθηναϊκή Πρωτοχρονιά, εκεί ακριβώς στην αλλαγή του χρόνου, που η θερμότητα, η ποσότητα και το ύψος των πυροτεχνημάτων που η συγκεκριμένη νύχτα απαιτεί, είναι ανάλογα με το πάθος και το μέγεθος του αμοιβαίου συναισθήματος που νιώθουν.
Οι πρώτες κοινές αναμνήσεις
Οι περίτεχνοι χρωματισμοί που δημιουργούν τα πυροτεχνήματα, οφείλονται από την ποσότητα και την σύσταση των χημικών μειγμάτων που εκρήγνυνται, με τις χημικές ενώσεις, ή αλλιώς τα αστέρια, να φτιάχνουν στον ουρανό μοναδικά σχέδια, όπως μοναδικές είναι οι αναμνήσεις του καθένα μας.
Ας συνεχίσουμε την ιστορία αγάπης με έναν γάμο σε μια πόλη καταγωγής, την στιγμή ακριβώς μετά την τελετή. Τα πυροτεχνήματα στην Θεσσαλονίκη, στον προαύλιο χώρο μιας από τις κεντρικές εκκλησίες της πόλης, δημιουργούν τις πρώτες κοινές τους αναμνήσεις.
Τα αστέρια των πυροτεχνημάτων, όπως τα αστέρια του ουρανού, χρησιμοποιούν ενέργεια και οι χημικές αντιδράσεις τους θα φωτίζουν με μοναδικά χρώματα τις μνήμες που θα αναγεννηθούν στο ζευγάρι, την επόμενη φορά που θα αντικρίσουν λαμπερά πυροτεχνήματα στον ουρανό.
