Την αυξημένη επαγρύπνηση που οφείλουμε να δείξουμε μετά τη λήξη του συναγερμού από την πανδημία για την επανάκτηση όλων των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων τα οποία έχουν προσωρινά ανασταλεί, επισημαίνει σε ανοιχτή επιστολή του ο Πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων Χριστόφορος Σεβαστίδης.
Επίσης εκφράζει «ευγνωμοσύνη στους γιατρούς και νοσηλευτές της Χώρας και υποκλινόμαστε στο τιτάνιο έργο που ανέλαβαν να σηκώσουν στις πλάτες τους μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες».
Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή:
«Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι,
Τις δύσκολες τούτες ώρες που η ανθρωπότητα κρατάει σφικτά την ανάσα της με την προσδοκία της γρήγορης εξόδου από την εφιαλτική στενωπό στην οποία βρισκόμαστε, εξακολουθούμε κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες να εκτελούμε τα δικαστικά μας καθήκοντα.
Η περίοδος των τελευταίων 15 ημερών κατά την οποία έχουν ανασταλεί οι συνεδριάσεις των Δικαστηρίων, δεν είναι για εμάς διάστημα διακοπών και χαλάρωσης αλλά μελέτης, διασκέψεων και δημοσίευσης αποφάσεων, χωρίς να χρειάζεται από κανέναν η υπόμνηση των υποχρεώσεών μας.
Η Ένωσή μας μαζί με όλες τις δικαστικές Ενώσεις θα ανταποκριθούν κι’ αυτές σε ένα επιβεβλημένο ηθικό καθήκον αλληλεγγύης στους συμπολίτες μας, που έχουν την ατυχία να περάσουν τη δοκιμασία αναμέτρησης με την επικίνδυνη ασθένεια.
Είναι φυσικά αυτονόητο ότι κάθε είδους συνδρομή, οποιαδήποτε δωρεά μικρή ή μεγάλη, όσο κι’ αν ανακουφίζει κάποιους ανθρώπους, δεν μπορεί να αναπληρώσει τα τεράστια κενά της δημόσιας υγείας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το άρθρο 5 παρ. 5 του Συντάγματος, που αναγνωρίζει στον πολίτη το δικαίωμα προστασίας της υγείας του, δημιουργεί αντίστοιχη κρατική υποχρέωση και δεν αποτελεί ευχολόγιο.
Η σαρωτική επέλαση του κορωνοϊού αποκάλυψε την πανευρωπαϊκή γύμνια στον τομέα της υγείας, τις συνέπειες από την χρόνια εγκατάλειψη κρατικών δομών, από τα διαρκώς μειούμενα κρατικά κονδύλια, από την απαξίωση του σημαντικότερου δημόσιου αγαθού.
Εκφράζω εκ μέρους όλων σας την ευγνωμοσύνη στους γιατρούς και νοσηλευτές της Χώρας και υποκλινόμαστε στο τιτάνιο έργο που ανέλαβαν να σηκώσουν στις πλάτες τους μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.
Οφείλουμε να τιμήσουμε ακόμα το ιατρικό προσωπικό των λίγων εκείνων Χωρών, που χωρίς διακρατικές συμφωνίες αμοιβαιότητας, χωρίς καμία δέσμευση που να απορρέει από κάποια διεθνή σύμβαση, απέδειξαν στην πράξη τι σημαίνει ουμανισμός, ανιδιοτέλεια και αλληλεγγύη παρέχοντας συνδρομή στην σκληρά δοκιμαζόμενη γειτονική Ιταλία.
Θέλω τέλος να επισημάνω την αυξημένη επαγρύπνηση που οφείλουμε να δείξουμε μετά την λήξη του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης για την επανάκτηση όλων των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων τα οποία έχουν προσωρινά ανασταλεί.
Η παγκόσμια πανδημία δεν μπορεί να αποτελέσει αφορμή μειωμένων εγγυήσεων για το μέλλον, όπως δεν μπορεί ο πανικός και ο φόβος των ημερών να ερμηνευτεί ως οικειοθελής κοινωνική παραίτηση.
Τα συνταγματικά και εργασιακά δικαιώματα δεν θα γραφούν εξ αρχής σε μία tabula rasa αλλά θα πρέπει να αποτελέσουν αδιάσπαστη συνέχεια των αναγνωρισμένων μέχρι σήμερα κοινωνικών κατακτήσεων.
Εύχομαι υγεία και αντοχές σε όλους!».
