Παρέμβαση αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες πραγματοποίησαν την Πέμπτη 16 Ιανουαρίου αλληλέγγυοι στην Αντιεξουσιαστική Κίνηση Κομοτηνής.
Σύμφωνα τα όσα καταγγέλλουν οι ίδιοι, υπάρχουν κρούσματα ρατσισμού από υπαλλήλους του ΟΣΕ και Αστυνομικούς οι οποίοι κατεβάζουν επιβάτες από τα λεωφορεία του ΟΣΕ με βάση το χρώμα και την καταγωγής τους και με την πρόφαση ότι θέλουν να ελέγξουν τα χαρτιά τους.
«Έχουν πληρώσει κανονικά το εισιτήριο και σε αρκετές περιπτώσεις μένουν πίσω χωρίς να ταξιδέψουν. Η κατάσταση αυτή είναι σχεδόν μόνιμη και γνώριμη για όσους/ες ταξιδεύουν με τρένο», αναφέρει χαρακτηριστικά η Αντιεξουσιαστική Κίνηση Κομοτηνής.
Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε:
«ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ
Η θανατοπολιτική και η συνέχεια του κράτους με τις επαναπροωθήσεις ανθρώπων και τα ναυάγια στο Αιγαίο, την εγκατάσταση τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης χωρίς να καλύπτονται καν μάλιστα οι βασικές ανάγκες τους και οι θανάτοι ειδικά στο κολαστήριο της Μόρια στην Λέσβο επανέφεραν βίαια, όπως είναι και εκ φύσεως άλλωστε, το λεγόμενο προσφυγικό/μεταναστευτικό ζήτημα στον δημόσιο λόγο. Παρόλα αυτά όσο παράξενο μπορεί και να φανεί στους μελλοντικούς ιστοριογράφους δεν μπήκε με όρους αλληλεγγύης και ανθρωπιάς προς ανθρώπους κατατρεγμένους από την φτώχεια και τον πόλεμο στις χώρες τους αλλά με μία περαιτέρω προσπάθεια εξόντωσης και εξαίρεσης τους από την ίδια την ζωή.
Η κυβέρνηση της ΝΔ παίρνοντας την σκυτάλη από αυτή του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε σε εκκενώσεις καταλήψεων στέγης προσφύγων/μεταναστ(ρι)ών στα Εξάρχεια(όπου ζούσαν ξεκαθαρά σε κάτι παραπάνω από ανθρώπινες συνθήκες) και με μία όλο και πιο ξενοφοβική και ρατσιστική πολιτική και ρητορική που μαζί με αυτή των Μ.Μ.Ε. μοιάζουν να ζηλεύουν μορφώματα όπως η Χρυσή Αυγή κι άλλα παρόμοια του παρελθόντος. Δηλώσεις πως θα τους κάνουν τον βίο αβίωτο μιας και δεν έφταναν όσα έχουν ζήσει μέχρι τώρα ξεφεύγοντας από τον ίδιο τον θάνατο. Από αυτό δεν θα μπορούσε να λείπει και η πόλη της Κομοτηνής, λόγω της θέσης της στην Θρακη και στα σύνορα της χώρας.
Καθημερινά διαβάζουμε ειδήσεις για συλλήψεις μεταναστών και “τροχαία ατυχήματα”στην Εγνατία και άλλες οδούς κατά μήκος της Θράκης. Όλα αυτά δεν αποτελούν καθόλου ατυχήματα αλλά αποτέλεσμα της πολιτικής των κλειστών συνόρων της Ε.Ε. και της Ελλάδας με τις συνεχείς επαναπροωθήσεις ανθρώπων και τον θάνατο τους. Κανείς δεν γνωρίζει τι θα απογίνουν αυτοί οι άνθρωποι ή τι ανθρωποκυνηγητό διεξάγεται αντικρίζοντας όπλα για άλλη μια φορά όταν εξαναγκάζονται να βρουν τρόπους για να περάσουν τα σύνορα και να τους υποδεχτούμε στην χώρα. Μια υποδοχή που σημαίνει άλλες φορές βασανισμός από τις αστυνομικές δυνάμεις(για όσες περιπτώσεις τύχει να δημοσιευθούν) ή θάνατος και δυστυχία σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης μακρυά από τα βλέμματα της κοινωνίας.
Ξεκαθαρίζουμε με τον οποιοδήποτε τρόπο πως δεν είμαστε και δεν θα μπορούσαμε να ήμασταν ποτέ υπέρ ενός διακινητή ανθρώπινων ψυχών. Όπου στοιβάζει ανθρώπους με μόνο γνώμονα το κέρδος μέχρι και σε φορτηγά-ψυγεία και σε μικρές βάρκες με κίνδυνο τη ζωή των μεταναστών/προσφύγων. Σε αυτό είμαστε ξεκάθαρα απέναντι. Δεν θα αφήσουμε κανέναν να εκμεταλλευτεί τον ανθρώπινο πόνο του πολέμου, της φτώχειας και της ανέχειας. Είτε είναι Έλληνας σε κάποιο νησί που πλουτίζει στην πλάτη τους, πουλώντας πράγματα που έχουν ανάγκη σε πολύ μεγαλύτερη αξία απ’ ότι κοστίζουν και μετά κάνει πογκρόμ εναντίον τους είτε το ο,τιδήποτε.
Στον αντίποδα το κλείσιμο των συνόρων είναι που έχει κρατήσει τόσους ανθρώπους ή τους ανάγκασε να γυρίσουν. Οταν διαδήλωναν στην Ειδομένη για να ανοίξουν τα σύνορα και να φύγουν δεν ενδιαφέρθηκε κανένας απ’ όσους “ενοχλούνται” τώρα από την παρουσία τους. Όλη αυτή η υπερσυσσώρευση ανθρώπων στα νησιά έχει προέλθει από αυτό ακριβώς το κλείσιμο των συνόρων σε Ελλάδα, Ουγγαρία, Σερβία κι άλλες χώρες των Βαλκανίων κλείνοντας την όποια δίοδο, ενισχύοντας τις τοπικές μαφίες διακινητών.
Θα είμαστε ξεκάθαροι απέναντι σε κάθε μισαλλόδοξη ιδέα. Δεν ξέρουμε αν το έχετε καταλάβει αλλά αυτοί οι άνθρωποι έρχονται στην Ελλάδα με μόνο σκοπό να ζήσουν και να περάσουν από αυτή για μία καλύτερη ίσως ζωή σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης. Όντας κατατρεγμένοι από όλα τα δεινά του κόσμου που δημιουργούν τα κράτη, η εξουσία και τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής από τις οποίες η Ελλάδα έχει επιλέξει “συμμάχους”. Κι αυτά σημαίνουν θάνατος, πείνα, ξενιτιά, κρυφτό από τις ένστολες δυνάμεις οποιουδήποτε κράτους προκειμένου απλά να ζήσουν. Κάτι που μάλλον μέρος της κοινωνίας δε νοεί να καταλάβει βουλιάζοντας στο ακροδεξιό καράβι.
Εκ τούτου, το να γίνεται τέτοιος διαχωρισμός από τις κρατικές αρχές, κατεβάζοντας καθημερινά όσους ανθρώπους είναι πιο “μελαμψοί” και δεν μιλάνε ελληνικά, την ίδια στιγμή που έχουν αγοράσει κανονικά το εισητήριο τους, αποτελεί μία κατάφορη ρατσιστική πράξη παραβίασης οποιουδήποτε δικαιώματος. Στόχο έχει να εντάξει πρόσφυγες και μετανάστες σε ανθρώπους β’ κατηγορίας, που το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι αναπνέουν. Μάλιστα ορισμένες φορές οι αστυνομικές αρχές καθυστερούν και το λεωφορείο που φεύγει από τον σταθμό των τρένων εντείνοντας έτσι τον κοινωνικό κανιβαλισμό που θα κατηγορήσει για τα πάντα τον πιο αδύναμο, ο οποίος βρίσκεται ολομόναχος απέναντι στα κρατικά όργανα και μπορεί να έχει όλα τα χαρτιά του, όμως έκανε το λάθος να γέννηθει με άλλο χρώμα.
Ως συλλογικότητα που έχει συμμετάσχει και υποστηρίζει τους αγώνες για ελεύθερη μετακίνηση, κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης(κέντρα κράτησης), την ελεύθερη πρόσβαση στα σύνορα πέρα από φράχτες και όπλα (NoBorder Camps, Πορείες στον φράχτη του Έβρου) πιστεύουμε πως η θέση των ανθρώπων αυτών δεν είναι σε μία φυλακή στην οποία μπαίνουν απλά και μόνο επειδή υπάρχουν. Είμαστε, ήμασταν όπως και στις διαδηλώσεις για να κλείσει η Βέννα και θα είμαστε ενάντια στον εγκλεισμό και στα κέντρα κράτησης, όπως παράλληλα και σε κάθε ρητορική που μολύνει την τοπική κοινωνία με ρατσισμό και μίσος για τον Άλλο. Για εμάς, κύριο μέλημα της κοινωνίας θα πρέπει να είναι η αλληλεγγύη σε αυτούς τους ανθρώπους πέρα από τον τεχνητό διαχωρισμό σε πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες που γίνεται χωρίς κάποια βάση με αρκετούς να βιώνουν διώξεις για τα πιο απλά πράγματα στις χώρες τους και εμφύλιους πολέμους με καθημερινές τρομοκρατικές επιθέσεις. Πως έρχεται η εξουσία, λοιπόν, να ορίσει ποιος/α αξίζει να ζήσει και ποιος/α όχι;
Η αλληλεγγύη μας να γκρεμίσει σύνορα και φράχτες μέχρι κανένα κράτος να μην αποφασίζει ποια ζωή αξίζει να βιωθεί και ποια όχι.
– ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ
– ΟΥΤΕ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΟΥΤΕ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΟΡΑΤΟΥΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
– ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ».
