Το δάσος δεν έχει ανάγκη από επετειακές εκδηλώσεις, αλλά από την καθημερινή φροντίδα όλων και κατά πρώτο λόγο του Κράτους
Μήνυμα για την 21η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας, εξέδωσε η Οικολογική Ομάδα Ροδόπης στο οποίο αναφέρεται αναλυτικά:
Το 1971, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών καθιέρωσε την 21η Μαρτίου κάθε έτους ως Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας (World Forestry Day), για να φέρει τον άνθρωπο πιο κοντά στο δάσος, να του κεντρίσει το ενδιαφέρον να μάθει περισσότερα για τις λειτουργίες του, αλλά και για την ανάγκη προστασίας του, που είναι ζωτικής σημασίας για την ανθρώπινη επιβίωση. Το 2012, η Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας τέθηκε υπό την αιγίδα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών ως Διεθνής Ημέρα Δασών (International Day of Forests), με σκοπό την ευαισθητοποίηση των ανθρώπων για την αξία των δασών και των δέντρων.
Το θέμα της Διεθνούς Ημέρας Δασών για το 2017 είναι Δάση και Ενέργεια.
Έως τα μέσα του 20ου αιώνα τα δάση παρείχαν ξύλο, για οικιακή χρήση, για τις μεταφορές και για τη βιομηχανία. Ωστόσο, η σχέση των δασών με την ενέργεια ξεπερνά κατά πολύ την παροχή καύσιμης ύλης. Όπως επισημαίνει ο FAO: το 40% της ενέργειας από ανανεώσιμους πόρους προέρχεται από την καύση ξύλου που ισοδυναμεί με το 50% της παραγόμενης ξυλείας παγκοσμίως.
Τα δάση, αποθηκεύοντας άνθρακα, διατηρούν ένα τεράστιο ενεργειακό απόθεμα και μάλιστα άμεσα διαθέσιμο. Με την κατάλληλη διαχείριση, μπορούν να συμβάλλουν αποφασιστικά στην αύξηση της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Η αειφορική διαχείριση των δασών αποτελεί κλειδί για την επίτευξη των Στόχων για την Αειφορία που τέθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη.
Στη χώρα μας, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μιας δασικής πολιτικής που θ’ αντιμετωπίζει τα Δάση και το φυσικό περιβάλλον σαν εθνικό κεφάλαιο, θα έπρεπε ν’ αποτελούν προτεραιότητα της κάθε κυβέρνησης, αλλά αντ’ αυτού κυριαρχούν οι νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων, η υποβάθμιση της δασικής υπηρεσίας, οι ανεξέλεγκτες ανθρώπινες επεμβάσεις, η μη ολοκλήρωση του δασολογίου, κλπ.
Οι δυσοίωνες προοπτικές για τα δασικά οικοσυστήματα της χώρας μας, είναι πλέον αντιληπτές απ’ όλους, αφού στην “λογική” των εκάστοτε κυβερνώντων, κυριαρχούν τα πρόσκαιρα οικονομικά οφέλη και όχι η αειφορική διαχείρισή τους.
Όπως και τις προηγούμενες χρονιές θα ξανακούσουμε τα ίδια μεγάλα λόγια και τις ίδιες διαλέξεις για την αξία του δάσους.
Το δάσος δεν έχει ανάγκη από επετειακές εκδηλώσεις, αλλά από την καθημερινή φροντίδα όλων και κατά πρώτο λόγο του Κράτους.
Η ευαισθητοποίηση των πολιτών και η εκπαίδευση των νέων είναι σίγουρα το ζητούμενο για μια μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιούργησε και δημιουργεί ο άνθρωπος στα δάση.
Ας συνειδητοποιήσουμε όλοι, ότι το δάσος, είναι μια ανεξάντλητη πηγή ζωής, μια όαση υγείας και ομορφιάς, αλλά κι ένα αληθινό καταφύγιο ηρεμίας και ψυχαγωγίας. Η ημέρα αυτή, ας αποτελέσει αφετηρία, για να δραστηριοποιηθούμε και να αγωνιστούμε προς κάθε κατεύθυνση για την προστασία και την ανάπτυξη του δάσους, γιατί: ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ.
