Ο Μητσοτάκης στήριξε τον πολιτικό του αγώνα για τη θέση του προέδρου της ΝΔ στην αντιπαράθεση με τη κυβέρνηση και ιδιαίτερα με τον πρωθυπουργό Τσίπρα για τον οποίον έλεγε ότι μειωτικό ερχόταν στο μυαλό του. Μετά την εκλογή του σε δηλώσεις του φάνηκε ότι θα ασκούσε μια δημιουργική και ωφέλιμη αντιπολίτευση για το καλό του τόπου με σοβαρές παρεμβάσεις και αντίστοιχες προτάσεις. Όμως κάθε μέρα φαίνεται ότι άλλο πράγμα είναι τα λόγια και άλλο οι πράξεις.
Στην τελευταία συνεδρίαση της Βουλής τάχθηκε αυτός και το κόμμα του απέναντι στο νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες καταθέτοντας την πρόταση ότι το επταμελές ΔΣ του ΕΣΡ θα έπρεπε να έχει στη σύνθεση του τέσσερα μέλη από τη ΝΔ αναγκάζοντας την κυβέρνηση να αποφασίσει η Βουλή για την αύξηση των μελών του συμβουλίου από 7 σε 9.
Όμως η άρνηση να συμμετέχει στη χάραξη μιας πολιτικής για το αμαρτωλό τοπίο των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων δείχνει ότι είναι δέσμιος των καναλαρχών που επί 25 χρόνια καταληστεύουν τον ελληνικό λαό. Έτσι αποδεικνύεται στην πράξη ότι ο Μητσοτάκης είναι μέρος ενός τριγωνικού συστήματος που το αποτελούν πολιτικοί, τραπεζίτες και καναλάρχες – εργολάβοι που διαφεντεύουν επί χρόνια στο πολιτικό σύστημα.
Αυτή θα είναι στο εξής η τακτική του Μητσοτάκη που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα της τοπικής και ξένης ολιγαρχίας. Είναι καιρός ο βασανισμένος λαός να αντιδράσει ουσιαστικά και δυναμικά.
