Αυτό που γίνεται στο ΠΑΣΟΚ δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία του κινήματος αφού ήδη όλοι κινούνται σε δύσβατους δρόμους. Η ηγετική ομάδα υπό τον Βενιζέλο προσπαθεί εδώ και αρκετό καιρό να διαγράψει από τον πολιτικό χάρτη το ΠΑΣΟΚ με προοπτική να το εξαφανίσει εντελώς από τη συνείδηση των δημοκρατικών πολιτών. Η πτώση του ΠΑΣΟΚ συνέπεια της πολιτικής που εφάρμοσε και συνεχίζει να εφαρμόζει μέχρι και σήμερα έδωσαν τη βεβαιότητα στον Βενιζέλο να πιστεύει ότι με άλλους τρόπους, άλλα συνθήματα και άλλα σύμβολα θα μπορέσει να ξεγελάσει ακόμη μια φορά τους ψηφοφόρους ώστε να εξακολουθήσει έστω με κάποια μικρά εκλογικά ποσοστά να συνεχίσει να βρίσκεται στα κοινοβουλευτικά έδρανα.
Το αποτυχημένο πείραμα της ΕΛΙΑΣ δεν φάνηκε να προβληματίζει τον Βενιζέλο και σήμερα προσπαθεί να παίξει το ίδιο παιχνίδι με τη δημιουργία της Δημοκρατικής Παράταξης στην οποία συσπειρώθηκαν όλοι οι αποτυχημένοι πρώην βουλευτές και στελέχη της καμαρίλας που βρήκαν την ευκαιρία να πιστεύουν ότι μπορούν να επανέλθουν στη πολιτική σκηνή. Όμως ο Βενιζέλος που έζησε από μέσα την πτώση και τη διάλυση του ΚΟΔΗΣΟ του οποίου ήταν ενεργό μέλος μέχρι το 1990 δεν μπορεί να καταλάβει ότι κάτι καινούργιο με παλιά υλικά δεν γίνεται και ότι η επιτυχία του εγχειρήματος της ΔΗΠΑΡ δεν μπορεί να έχει επιτυχία αν δεν δημιουργηθούν οι ιδεολογικές προϋποθέσεις που θα θωρακίσουν το κίνημα.
Οι ψευδεπίγραφες δηλώσεις ότι τάχα η ΔΗ.ΠΑΡ. είναι ο πόλος σταθερότητας στην Ελλάδα είναι απλά υποκριτικές αφού είναι πόλος σταθερότητας της αντιδραστικής ΝΔ. Άρα λοιπόν όλα δείχνουν μια προσπάθεια συνέχισης μιας πολιτικής που δεν έχει τίποτα να θυμίζει το παλιό ΠΑΣΟΚ το οποίο βέβαια προσπαθεί με έντεχνο τρόπο να εξαφανίσει ο Βενιζέλος σε μια προσπάθεια να συνεχίσει να βρίσκεται ο ίδιος στο πολιτικό παιχνίδι.
Από την άλλη πλευρά, του Γιώργου Παπανδρέου υπάρχει μια προσπάθεια να ενεργοποιήσει τη δημοκρατική ευαισθησία των πολιτών και προτείνει ότι κυρίαρχο θέμα στο ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να είναι ένα συνέδριο στο οποίο θα συμμετέχουν όλες οι πλευρές, ένα συνέδριο ανοιχτό στην κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς, ένα συνέδριο στο οποίο θα καταγραφεί η ιδεολογική θέση του κινήματος, θα διαμορφωθούν όροι δημοκρατικής λειτουργίας του ΠΑΣΟΚ.
Όμως όπως φαίνεται η ηγετική ομάδα του κινήματος υπό τον Βενιζέλο δεν δέχεται τις θέσεις του Παπανδρέου και είναι πολύ πιθανόν τη μη συμμετοχή του ίδιου και των οπαδών του στο συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης με ότι αυτό συνεπάγεται. Φυσικά σήμερα δεν υπάρχουν οι σκέψεις για την οριστική διάσπαση του κινήματος αφού κανένας δεν θέλει να χρεωθεί τη διάσπαση αυτή που θα είναι καταστροφική. Όμως όπως διαφαίνεται η νέα πολιτική κίνηση θα προέρθει μετά τις εκλογές αφού οι δυο τους δεν μπορούν να συνυπάρχουν πλέον στο ίδιο κόμμα. Ας μη ξεχνούμε τα γεγονότα που επηρέασαν τη σχέση των δύο ανδρών όταν ο Παπανδρέου δήλωσε στη σύνοδο κορυφής στις Κάννες ότι προτίθεται να πραγματοποιήσει δημοψήφισμα για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ, δήλωση που ανέβασε τον Σαρκοζί στο τραπέζι των συνομιλιών και ανάγκασε τη Μέρκελ να σκουπίζει τα δάκρυα της από ταραχή.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Βενιζέλος πήρε την εντολή από τη Μέρκελ στο αεροπλάνο της επιστροφής να ρίξει από την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ τον Παπανδρέου όπως δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ανάγκασαν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ μετά τη ψήφο εμπιστοσύνης που πήρε στη Βουλή να παραιτηθεί από τη θέση του. Τώρα επιχειρούν τόσο ο Βενιζέλος όσο και οι συνεργάτες του να τον μειώσουν με την μομφή ότι αυτός έβαλε τη χώρα στο μνημόνιο την ώρα που αυτός είναι ο μεγαλύτερος υπερασπιστής του μνημονίου και ότι αυτοί είναι οι σταθεροί πόλοι της συγκυβέρνησης.
