Πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο Κυριάκος Αμούτζας έχει μεγάλο τσαγανό για να προσπαθήσει μέσα στο αρνητικό κλίμα που δημιουργήθηκε με τον «Καλλικράτη» να κερδίσει τον Δήμο Ιάσμου. Γνωρίζοντας τη σύνθεση του πληθυσμού με τους μουσουλμάνους να έχουν το 70% του πληθυσμού, ο Κυριάκος προσπάθησε να δημιουργήσει ένα ευνοϊκό κλίμα για τον ίδιο και την παράταξη του προπαγανδίζοντας την προηγουμένη θητεία του στο Δήμο Ιάσμου και το τεράστιο έργο που πραγματοποίησε κατά τη διάρκεια της.
Κύριο μέλημα του ήταν η συγκρότηση ενός συνδυασμού χωρίς αποκλεισμούς και αντιπαραθέσεις με την πεποίθηση ότι η τακτική αυτή θα ηταν αποδεκτή από το σύνολο των κατοίκων του Δήμου. Το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής ηταν απόλυτα ικανοποιητικό αφού με τις 4.102 ψήφους κατέλαβε τη πρώτη θέση με τον μετέπειτα νικητή Καδή Ισμέτ να παίρνει 3.550 ψήφους και τον Σαΐτ Ερντογάν να καταλαμβάνει την τρίτη θέση με 2.000 ψήφους.
Τα όσα παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα έδειχναν ότι τελικά νικητής των εκλογών θα ήταν ο Κυριάκος Αμούτζας αφού οι ψηφοφόροι του Σαΐτ είχαν διάθεση να αλλάξουν τη δημοτική αρχή. Τα αποτελέσματα της δεύτερης Κυριακής όμως έδειξαν το αντίθετο αφού ο σημερινός δήμαρχος Καδή Ισμέτ πήρε 5.125 ψήφους δηλαδή περίπου 1.575 από τις ψήφους του τρίτου υποψηφίου ενώ ο Αμούτζας που πηρέ 4.877 ψήφους, δηλαδή μόνο 775 ψήφους.
Τα αποτελέσματα της πρώτης Κυριακής έδειξαν ότι τους τρεις μονομάχους ψήφισαν συνολικά 9.682 ψηφοφόροι ενώ τη δεύτερη Κυριακή ψήφισαν συνολικά 10.062, δηλαδή περίπου 340 παραπάνω άτομα.
Είναι γεγονός ότι κατά τη διάρκεια των εκλογών υπήρχε μια μεγάλη κινητικότητα των ανθρώπων του Προξενείου που με διάφορες πιέσεις δημιούργησαν για τον εκλεγέντα δήμαρχο Καδή Ισμέτ πλειοψηφικό αποτέλεσμα ενώ θα πρέπει να υπολογιστεί και η μεταφορά ψηφοφόρων από άλλες περιοχές.
Έτσι η δραστηριότητα των προξενικών αρχών που κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια για τη διαμόρφωση ανάλογου κλίματος με την ταυτόχρονη μεταφορά ψηφοφόρων από άλλες περιοχές (περίπου 340) έγειραν τη πλάστιγγα σε βάρος του Αμούτζα.
Είναι λυπηρό όπως φαίνεται να γίνεται ωμη παρέμβαση του ξένου παράγοντα σε πολιτικές εξελίξεις ενώ από την άλλη μεριά υπάρχει απόλυτη αδιαφορία του ελληνικού κράτους.
