Είναι 45 χρονών, άνεργος τα τελευταία δύο χρόνια, πατέρας τεσσάρων παιδιών εκ των οποίων το ένα σοβαρά άρρωστο. Τον συνάντησα να σκαλίζει ένα κάδο απορριμμάτων την ίδια ώρα που δεκάδες άλλοι συνομήλικοι του θεωρούν ένδειξη υψηλής πολιτικής διάνοιας το να πίνουν καφέ και να χτυπούν πλάτες στην κεντρική πλατεία της Κομοτηνής.
Ο Αμέτ είναι ένα ακόμη προσωποποιημένο παράδειγμα των ανισοτήτων που καταγράφονται σήμερα στην κοινωνία μας με τέτοιο τρόπο που καμιά στατιστική ή θεωρητική ανάλυση δεν μπορεί να επιτύχει.
Κοιτώντας τον, όση ώρα ψάχνει να βρει κάτι χρήσιμο στον κάδο, αναρωτιέμαι πού και πόσο πίσω έχουμε επιστρέψει από πλευράς ανισοτήτων; Κοιτώντας τον είμαι βέβαιη πως το ριζοσπαστικό ιδανικό της ισότητας αργοσβήνει σε κάποιο κάδο απορριμμάτων και λήθης.
