Ακούγαμε τον Σταύρο Θεοδωράκη να κατακεραυνώνει το «σάπιο πολιτικό σύστημα» και τους «διεφθαρμένους πολιτικούς» που κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα και έφεραν τη χώρα σε αυτή την κατάσταση και παράλληλα να εξυψώνει τον εαυτό του και να ευαγγελίζεται τα νέα ήθη που ο ίδιος και το κόμμα του θα φέρουν στη χώρα.
Ως εδώ όλα καλά κι όλα ωραία και δεν έχουμε και κανένα λόγο να αμφιβάλλουμε και να διαφωνούμε. Όμως ο κ. Θεοδωράκης θα πρέπει να θυμηθεί ότι και ο ίδιος δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Όντας ο ίδιος τόσα χρόνια δημοσιογράφος, υπάλληλος των καθεστωτικών ΜΜΕ και «γρανάζι» του δημοσιογραφικού «συστήματος» τι έκανε τόσα χρόνια για να μην φτάσει η χώρα σε αυτό το σημείο; Έκανε καμιά δημοσιογραφική έρευνα; Κατήγγειλε κάποιον «βρώμικο» πολιτικό; Έστειλε στη Δικαιοσύνη τους ενόχους που έκλεψαν τα χρήματα του δημοσίου; Αν όχι, για ποιο λόγο δεν το έκανε; Δεν μπορούσε ή δεν ήθελε;
Ένα είναι σίγουρο. Ότι οι δημοσιογράφοι, κυρίως των Αθηνών, αν έκαναν καλά τη δουλειά τους δεν θα υπήρχαν διεφθαρμένοι πολιτικοί και ο ελληνικός λαός δεν θα υπέφερε σήμερα. Από τη στιγμή λοιπόν που κάποιοι τόσα χρόνια δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους, με ποιο δικαίωμα ζητάνε τώρα τη ψήφο και την εμπιστοσύνη των πολιτών; Δυστυχώς, γεμίσαμε με μετά Χριστόν προφήτες.
