Το έθιμο των Μωμόγερων αναβίωσε για ακόμα μια χρονιά στον οικισμό της Νέας Μοσυνούπολης Κομοτηνής από τον Σύλλογο Ποντίων Ροδόπης «Η Τραπεζούντα».
Οι δρόμοι του οικισμού γέμισαν από τις μουσικές και τις φωνές των Μωμόγερων. Τα «Μεϊμούνια» ξεσήκωσαν τον κόσμο, που έβγαινε από τα σπίτια για να τους παρακολουθήσει, τους καλούσε στις αυλές του, τους έστρωνε τραπέζι και σε πολλές περιπτώσεις τους ακολουθούσε με ενθουσιασμό.
Το έθιμο σύρει την καταγωγή του από την ελληνική αρχαιότητα. Η επικρατέστερη ονομασία του λαϊκού αυτού δρωμένου είναι «Μωμογέρια», από το αρχαίο «μώμος»- μίμος και τη λέξη γέρος, από τους γεροντικούς χαρακτήρες του θιάσου με τις καμπούρες και τα γένια.
Τα Μωμογέρια έβγαιναν στα χωριά του Πόντου την περίοδο του Δωδεκαημέρου, μεταξύ των Χριστουγέννων και των Φώτων για να ξορκίσουν τα κακά πνεύματα και για τον λόγο αυτό η όψη τους έπρεπε να είναι τρομακτική και ο θόρυβος που παράγουν πολύ δυνατός.
Οι συμμετέχοντες είναι κατά κανόνα άτομα νεαρής ηλικίας, όπως και παλαιότερα στον Πόντο, και υπηρετούν με μεγάλη αγάπη την παράδοση ενσαρκώνοντας τους χαρακτήρες του δρωμένου: αλογατσής (ιππέας), κουτσούκ (τράγος), ο στρατιωτικός, η νύφε, η γραία, ο γιατρός, ο άρκος (αρκούδα) κ.α.
Υπήρχαν πολλές παραλλαγές του δρώμενου σε διάφορες περιοχές του Πόντου, όπως τα «Κοτσαμάνια» της Ματσούκας και τα «Μεϊμούνια» του Γάρς. Το έθιμο αναβιώνει από τα μέλη του Συλλόγου, στον οικισμό, με την παραλλαγή του χωριού Χαραπά, από το 2004.
