Όλα τα στελέχη της κυβερνητικής πλειοψηφίας πήραν στο γραπτό μήνυμα και άρχισαν όλα μαζί να δηλώνουν σε όλα τα μέσα ΜΜΕ την αιτία που ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε τη στιγμή αυτή τη πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης τη στιγμή μάλιστα που ηταν σίγουρο ότι δεν θα ειχε τις απαραίτητες ψήφους για να πτυχή η μομφή. Η σπουδαιότερη δικαιολογία που φυσικά έχει κάποιο νόημα ήταν αυτή της ύπαρξης εσωτερικών τριβών στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μια προσπάθεια να αποδείξουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σπαράσσεται από εσωτερικές κόντρες που δεν επιτρέπει την χάραξη ενιαίας πολιτικής.
Όμως την ίδια στιγμή δεν παραδέχονται τα δυο κόμματα ότι άρχισαν οι έντονες διαμαρτυρίες και τα αντάρτικα που δημιουργούν μια άσχημη κατάσταση στους αρχηγούς και στα επιτελεία ενόψει μάλιστα και της φήμης ότι θα υπάρξουν αρνητικές ψήφοι σε επίκαιρα νομοσχέδια. Οι πρόχειρες αυτές δικαιολογίες και εξηγήσεις όμως δεν πείθουν κανένα πολίτη αλλά ούτε και την κυβέρνηση που προκειμένου να μειώσει τις απαιτήσεις της τρόικας επικαλείται δια στόματος Σαμαρά ότι αν οι τροϊκανοί επιμείνουν στην ίδια πολιτική θα πρέπει να παραδοθεί η κυβέρνηση στον Τσίπρα που περιμένει στη πόρτα της εξουσίας.
Τώρα τι να πιστέψουμε, ότι ο Τσίπρας κάνει κακό στη κυβέρνηση που καταγγέλλει το μνημόνιο ή απέραντο καλό αφού δίνει τη δυνατότητα στο Σαμαρά να τον επικαλείται ως μπαμπούλα για τη πολιτική των τροϊκανών και έτοιμο να κυβερνήσει με ότι αυτό συνεπάγεται για τους πιστωτές μας;
