Και ποιος δεν θυμάται τη νύχτα που όλοι οι φορείς έμαθαν ότι μεταφέρονται λαθρομετανάστες στη Σχολή Αστυφυλάκων και ποιος δεν θυμάται που για επικοινωνιακούς λόγους όλοι σχεδόν οι πολιτικοί άρχοντες μιλούσαν για τα στήθια που θα έβαζαν αν παρέμειναν στη Κομοτηνή και αν δεν λειτουργούσε η Σχολή.
Τελικά, οι λαθρομετανάστες παρέμειναν στους χώρους της Σχολής και κανείς δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτό αφού τα μαρμάρινα στήθια αντικαταστάθηκαν από τα οπίσθια των γιαλαντζί αγωνιστών. Εν τω μεταξύ οι φανατικότεροι των αγωνιστών βολεύτηκαν αφού πολύ έξυπνα και πονηρά οι αρμόδιοι για τη λειτουργία του Κέντρου Φύλαξης έδωσαν σε μερικούς από αυτούς το δικαίωμα να μεταφέρουν τρόφιμα και μάλιστα χωρίς να τηρούνται οι προβλεπόμενες συνθήκες υγιεινής.
Εφαρμόστηκε ακόμη μια φορά η λαϊκή φράση που λέει, όταν τρώμε δεν μιλούν το φαγάκι τους κοιτούν. Για τη Σχολή που δεν θα λειτουργήσει τα επόμενα χρόνια καμία αντίδραση.
